Shiatsu, Άγγιγμα Ευεξίας Σιάτσου στα Ιαπωνικά σημαίνει πίεση με τα δάχτυλα. Αξιοποιεί όμως μια ποικιλία από διαφορετικές τεχνικές, όπως οι διατάσεις, οι κινήσεις και οι πιέσεις ειδικών σημείων. Ο σκοπός του είναι να εξασφαλίσει τη μέγιστη ευεξία, επιδρώντας σε σώμα, νου και πνεύμα. Προσφέρει βαθειά χαλάρωση και ανακούφιση από τις εντάσεις και το στρες, που ευθύνονται έμμεσα ή άμεσα για την εμφάνιση πολλών προβλημάτων υγείας. Είναι πια μια από τις δημοφιλέστερες και πιο διαδεδομένες μεθόδους σωματικού χειρισμού στον κόσμο.
Το Σιάτσου λειτουργεί φιλικά, σε συνεργία με τη φυσιολογία του κάθε οργανισμού χωρίς να πιέζει ή να στρεσάρει το σώμα με επώδυνο ή επικίνδυνο τρόπο. Βοηθάει αποτελεσματικά σε μια ποικιλία από καταστάσεις, όπως το άγχος, η κούραση και οι χρόνιοι πόνοι. Ταυτόχρονα εστιάζεται στη διατήρηση και επανάκτηση της ομοιόστασης, δηλαδή της φυσικής αρμονίας των λειτουργιών και συστημάτων του οργανισμού. Μέσω της εφαρμογής μιας ευρείας γκάμας διαφορετικών τεχνικών, το Σιάτσου επιδιώκει να φέρει σε ισορροπία τόσο τους μύες και το σκελετό όσο το δίκτυο των ενεργειακών καναλιών (γνωστά ως μεσημβρινοί).
Advertisment
Μας χαρίζει τη δυνατότητα να δεχόμαστε και να προσφέρουμε ζεστασιά και φροντίδα μέσω του θεραπευτικού αγγίγματος. Επιτυγχάνει έτσι πιο άμεση διαπροσωπική επαφή και επικοινωνία, καθιστώντας ουσιαστικότερες τις σχέσεις μας με τους συνανθρώπους και αρμονικότερη την επικοινωνία μας με το περιβάλλον.
Παρόλο που αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία κατά τις αρχές του 20ου αιώνα, το Σιάτσου έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα μαζί με τους άλλους κλάδους της Παραδοσιακής Ανατολικής θεραπευτικής (ΠΑΙ) όπως ο Βελονισμός, η Γιόγκα και το Τσι Κουνγκ. Η ΠΑΙ βλέπει τον κόσμο μέσα από μια διαφορετική οπτική από εκείνη του σημερινού Δυτικού τρόπου σκέψης. Προσφέρει μια ολιστική αντίληψη της κάθε περίπτωσης, θεωρώντας ότι ο άνθρωπος είναι μικρογραφία της φύσης και ότι όλα τα φαινόμενα μέσα και έξω απ’ αυτόν διαπλέκονται σε έναν αέναο κύκλο ενεργειακών εναλλαγών. Η παρουσία του Σιάτσου έχει γίνει πολύ σημαντική τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και αλλού καθώς συνεχώς περισσότερα άτομα καταφεύγουν σ’ αυτό για να αντιμετωπίσουν σωματικά αλλά και ψυχοσωματικά προβλήματα.
Η Θεωρία του Σιάτσου
Σύμφωνα με την Παραδοσιακή Ανατολική Ιατρική στην οποία βασίζεται το Σιάτσου, τα ενεργειακά σημεία του σώματος σχηματίζουν ένα δίκτυο καναλιών όπου ρέει η Ζωτική Ενέργεια, γνωστή ως Κι η Τσι (Qi). Οι μεσημβρινοί συνδέουν το κάθε κύτταρο, ιστό και όργανο σε ενιαίο σύμπλεγμα λειτουργιών.
Advertisment
Κατατάσσονται σε δύο αντίθετα και συγχρόνως αλληλοεξαρτώμενα ρεύματα, γνωστά ως γιν και γιανγκ. Η ενέργεια γιν έχει μια πιο ήπια, δροσερή και θρεπτική ποιότητα ενώ η γιανγκ είναι δραστήρια και θερμή. Σύμφωνα με την ανατολική αντίληψη, η υγεία μας έγκειται στην εξισορρόπηση των δύο αυτών δυνάμεων. Σε περιπτώσεις έντασης που οφείλονται σε ψυχικά, σωματικά ή περιβαλλοντικά αίτια, το Γιν – Γιάνγκ χάνει την ισορροπία του και το Κι των μεσημβρινών οδηγείται είτε σε κατάσταση υπερπληρότητας είτε ανεπάρκειας. Αυτήν ακριβώς την δυσαρμονία βιώνουμε ως δυσφορία, πόνο ή ασθένεια.
Η διάγνωση του Σιάτσου δεν απομονώνει συγκεκριμένα συμπτώματα ή εκδηλώσεις, αλλά προσπαθεί να τα δει ως μέρος μιας συνολικής εικόνας ανισορροπίας. Δίνει τη δυνατότητα παρατήρησης ανισορροπιών στη ροή της ενέργειας και των δυσλειτουργιών του οργανισμού, πριν εκείνες εκδηλωθούν ως ασθένεια. Η πρακτική τεχνική του Σιάτσου βασίζεται σε αρχαίες μεθόδους θεραπευτικού μασάζ όπως το Τουίνα (παραδοσιακό Κινέζικο μασάζ), το Άνμα (αρχαίο Ιαπωνικό μασάζ) και το Αμπούκου (Ιαπωνικό μασάζ της κοιλιάς). Ακόμα, κάνει χρήση τεχνικών οι οποίες είναι κοινές με άλλες μεθόδους σωματικού χειρισμού όπως η φυσικοθεραπεία και η χειροπρακτική. Στην εφαρμογή του Σιάτσου παίζουν επίσης καίριο ρόλο οι σημαντικότερες μέθοδοι ενδυνάμωσης και εναρμόνισης του Κι. Αυτές περιλαμβάνουν το Τσι Κουνγκ, το Ντο Υιν και το διαλογισμό.
Μια συνεδρία Σιάτσου
Στην αρχή της συνεδρίας ο θεραπευτής θα πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό, αντλώντας διάφορες πληροφορίες για πιθανές ενοχλήσεις, τον τρόπο ζωή και την ψυχολογική και σωματική κατάσταση. Θα παρατηρήσει τη στάση του σώματος, τη φωνή, το πρόσωπο, τη γλώσσα και άλλα στοιχεία που εκφράζουν την ενεργειακή κατάσταση του ατόμου. Μετά θα εξετάσει όλο το σώμα προσεκτικά: τους μύες, τους μεσημβρινούς, τα ενεργειακά σημεία, τους σφυγμούς και τις ειδικές «διαγνωστικές περιοχές» στην κοιλιά, τη ράχη και τα άκρα. Επιδιώκει έτσι να σχηματίσει μια ξεκάθαρη εικόνα της κατάστασης του ατόμου: την «ενεργειακή αξιολόγηση».
Προσπαθεί να δει τα συμπτώματα και τις διαφορετικές φάσεις των σωματικών διαδικασιών, φυσιολογικών και παθολογικών, περισσότερο ως εκφράσεις της κίνησης της ενέργειας πάρα ως βιολογικές διαδικασίες. Βλέπει την ασθένεια σαν ένα δέντρο: Οι ρίζες συμβολίζουν το αίτιο, ενώ τα κλαδιά τα συμπτώματα. Έτσι ο θεραπευτής ίσως προτείνει κάποιες απλές ασκήσεις ή δώσει συμβουλές κατάλληλης διατροφής, που βοηθούν την ιδιοσυγκρασία και την τωρινή κατάσταση του ατόμου. Καμιά φορά ορισμένες αλλαγές των συνηθειών που συμβάλλουν στην αιτιολογία ανισορροπιών, είναι απαραίτητες και αποτελούν θεραπεία. Οι τεχνικές που εφαρμόζονται επιλέγονται προσεκτικά κάθε φορά γιατί στοχεύουν στο να διορθώσουν συγκεκριμένες ανισορροπίες που εντοπίστηκαν στην ενεργειακή αξιολόγηση.
Είναι προσαρμοσμένες στο να τονώνουν και να εξισορροπούν το βίο-ενεργειακό δυναμικό του σώματος, εκεί που εκείνο το χρειάζεται. Επιλέγονται από μια ευρεία γκάμα που περιλαμβάνει τις γνωστές σταθερές (στατικές) πιέσεις, τις διατάσεις, τις κινητοποιήσεις αρθρώσεων και τις μαλάξεις. Εφαρμόζονται συνήθως με τις παλάμες, τα δάχτυλα, τους αντίχειρες, τους πήχεις, τους αγκώνες, τα πέλματα και τα γόνατα. Συνήθως σε μια συνεδρία δουλεύεται όλο το σώμα, αλλά εάν χρειάζεται, ο θεραπευτής επικεντρώνεται σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως η πλάτη, η κοιλιά, το πρόσωπο ή τα πόδια. Ρωτά το δεχόμενο πώς νιώθει για να κατανοήσει ακόμα βαθύτερα την ενεργειακή του κατάσταση.
Τον στηρίζει έτσι στο να αποκτήσει μεγαλύτερη συνείδηση και επαφή με το σώμα του. Ο δεχόμενος είναι ξαπλωμένος ή καθιστός σε άνετο βαμβακερό στρώμα στο δάπεδο και ντυμένος με άνετα ρούχα που καλύπτουν όλο το σώμα. Το περιβάλλον όπου γίνεται η συνεδρία είναι καθαρό και ήσυχο. Επέρχεται ένα συναίσθημα ηρεμίας, βαθιάς χαλάρωσης και ανακούφισης κατά τη διάρκεια και μετά από μια συνεδρία Σιάτσου. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν περιγράψει την ευεργετική αίσθηση του με λόγια όπως «κάτι ενεργοποιείται», «γλυκό πόνο», «ζεστασιά», «κάτι ανοίγει» και πολλά άλλα.
Ενώ μπορεί κανείς να παρατηρήσει πολύ μεγάλη βελτίωση σε μια μόνο συνεδρία, το καλύτερο αποτέλεσμα επέρχεται σταδιακά και χρειάζονται μια σειρά απ’ αυτές. Οι συνεδρίες συνήθως γίνονται μία ή δύο φορές την εβδομάδα, ή σε αραιότερα διαστήματα και διαρκούν περίπου μία ώρα. Το Σιάτσου έχει ευεργετικά αποτελέσματα στον καθένα, ανεξάρτητα από το αν αντιμετωπίζει ή όχι κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα υγείας. Είναι όμως, καλύτερο να έχει συζητήσει κανείς τα θέματα υγείας που τον απασχολούν με τον ιατρό του πριν ξεκινήσει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει την κατάσταση της υγείας του.
Τα οφέλη του Σιάτσου
Σχεδόν όλοι μπορούν να επωφεληθούν από το Σιάτσου, σε όποια ηλικία ή φυσική κατάσταση κι αν βρίσκονται. Άτομα που πάσχουν από αϋπνίες, κατάθλιψη ή ψυχολογικές μεταπτώσεις επωφελούνται σε μεγάλο βαθμό γιατί το Σιάτσου βοηθά την εναρμόνιση των συναισθημάτων, βελτιώνει την συγκέντρωση και απαλύνει το άγχος. Εκείνοι που έχουν μεγάλες απαιτήσεις από το σώμα τους όπως οι αθλητές, οι χορευτές και άλλοι επαγγελματίες επωφελούνται από τις ειδικές πιέσεις και διατάσεις που εφαρμόζει το Σιάτσου.
Η φυσική κατάσταση, η αντοχή και η ευλυγισία μεγιστοποιούνται, ενώ βελτιώνεται η στάση του σώματος.
Το Σιάτσου αντιμετωπίζει αποτελεσματικά πολλά γυναικολογικά προβλήματα όπως οι πόνοι της περιόδου, το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο, ο ακανόνιστος κύκλος, η δυσκολία στη σύλληψη και η πεσμένη λίμπιντο. Ταυτοχρόνως υποστηρίζει τη σωστή και ομαλή λειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος τόσο στους άνδρες, όσο και στις γυναίκες. Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης προσφέρει ανακούφιση από διάφορα κοινά προβλήματα όπως οι πόνοι στην μέση και στα πόδια, η δυσπεψία κ.ά. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να επιταχύνει και να διευκολύνει τον τοκετό. Χρησιμοποιείται ακόμα ως βοήθημα για την ανάρρωση μετά από περίοδο ασθενείας, ή παράλληλα (συμπληρωματικά) με μεθόδους της συμβατικής ιατρικής.
Η ιστορία του Shiatsu
Το Σιάτσου αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία στις Namikoshi Sensei ο οποίος, σε ηλικία μόλις 7 ετών, θεράπευσε την μητέρα του από ρευματισμούς χρησιμοποιώντας πιέσεις με τις παλάμες, τα δάχτυλα και τους αντίχειρες. Αργότερα μελετώντας το σώμα ανέπτυξε μια θεωρία βασισμένη στην ανατομία και φυσιολογία.
Το Σιάτσου και το παραδοσιακό Ιαπωνικό μασάζ Άνμα, με ιστορία 4000 ετών αναγνωρίστηκαν επίσημα ως «θεραπεία με τα χέρια» (μεταφράζεται αλλιώς ως «χειροπρακτική») από την Ιαπωνική κυβέρνηση το Ι 955. Το 1964 το υπουργείο υγείας διαφοροποίησε το Σιάτσου από το Άνμα και το αναγνώρισε ως ξεχωριστή θεραπευτική μέθοδο, Ιαπωνικής προέλευσης.
Στην Ευρώπη και στην Αμερική εμφανίστηκε στις δεκαετίες του’ 50- 70.
Η Εξέλιξη του Shiatsu
Με το πέρασμα του χρόνου το Σιάτσου ανέπτυξε διαφορετικά στυλ και προσεγγίσεις, παρόλο που το Namikoshi Shiatsu είναι το μόνο επισήμως αναγνωρισμένο στην Ιαπωνία:
Tsubo Shiatsu: Εφαρμόζει πιέσεις σε συγκεκριμένα σημεία με βάση τη θεωρία ΠΑΙ
Meridian Shiatsu: Εφαρμόζει πιέσεις και άλλες τεχνικές κατά μήκος των μεσημβρινών με βάση τη θεωρία ΠΑΙ
Iokai (Zen) Shiatsu: Εφαρμόζει σύστημα εκτεταμένων μεσημβρινών και απλοποιημένη μορφή θεωρίας ΠΑΙ.
Ανάπτυξε τη θεωρία του kyo-jitsu. Βασίζεται στο έργο του Shizuto Masunaga.
Tao Shiatsu: Έχει ως βάση τη φιλοσοφία του Ταοϊσμού.
Oha Shiatsu: Παρόμοιο με το Ζεν Σιάτσου, εφαρμόζει ειδικές διαγνωστικές τεχνικές που εξελίχθηκαν από τον Wataru Ohashi.
Macrobiotic Shiatsu: Δίνει μεγάλη έμφαση σε ειδική μακροβιοτική διατροφή. Βασίζεται στο έργο του George Oshawa.
Άλλα στυλ Σιάτσου περιλαμβάνουν το Endo Shiatsu και τις ζώνες Hirata.
Το επίπεδο των διαφόρων μεθόδων της μη συμβατικής ιατρικής βελτιώνεται σταθερά, καθώς όλο και περισσότερα ιατρικά και παραϊατρικά ιδρύματα εντάσσουν τις μεθόδους αυτές στα θεραπευτικά τους προγράμματα. Τα τελευταία 1Ο χρόνια, η χρήση του Σιάτσου έχει αυξηθεί ραγδαία και στην Ελλάδα. Με βάση τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανήκει στις συμπληρωματικές αγωγές υγείας.
Καταστάσεις όπου το Σιάτσου είναι χρήσιμο
Παρακάτω παρατίθεται κατάλογος από κοινές καταστάσεις στην αντιμετώπιση των οποίων το Σιάτσου έχει αποδειχθεί χρήσιμο.
Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες που έχουν δώσει πολύ καλά αποτελέσματα:
• Χρόνιοι πόνοι διαφόρων προελεύσεων: πόνοι στη μέση και την πλάτη, ισχιαλγία, αυχενικό, ημικρανίες, μυϊκή ένταση, πιάσιμο, κόπωση ή αδυναμία, κράμπες, δυσκαμψία και πόνοι στις αρθρώσεις
• Κόπωση, ατονία, αδυναμία
• Τραυματισμοί, θλάσεις και άλλες κακώσεις
• Αρθριτικά, τενοντίτιδα, περιαρθρίτιδα, ρευματισμοί
• Νευραλγίες, μούδιασμα, τρέμουλο, παράλυση και ατροφία
• Δύσπνοια, χρόνιος βήχας, χρόνια φαρυγγίτι-
δα, ρινίτιδα, ιγμορίτιδα, άσθμα
• Δυσκολία στη χώνευση, καούρες, ανορεξία, υπερβολική πείνα, δυσκοιλιότητα, διάρροια, κολίτιδα, φούσκωμα κ.ά. ·
• Ταχυπαλμίες, υψηλή και χαμηλή πίεση, αδύναμη κυκλοφορία, κρύα άκρα, διόγκωση αγγείων
• Αισθητική, χαλάρωση, ρυτίδες, πρήξιμο κ.ά.
Ιλάειρα Μπουρατίvου
Shiatsu, μια ολοκληρωμένη αγωγή υγείας
Σιάτσου, στα Ιαπωνικά, σημαίνει «πίεση με τα δάχτυλα». Είναι μία αγωγή υγείας που εμφανίστηκε ολοκληρωμένη στην Ιαπωνία στις αρχές του 20ου αιώνα και βασίζει την θεωρία της στην Παραδοσιακή Κινέζικη και Γιαπωνέζικη Ιατρική, όπως και ο βελονισμός.
Το Σιάτσου, λοιπόν, είναι μια μέθοδος που στοχεύει στη διασφάλιση και τη βελτίωση της σωματικής και ψυχικής ευεξίας, ενεργοποιώντας προς αυτή την κατεύθυνση το εγγενές σε κάθε οργανισμό θεραπευτικό δυναμικό ενώ σημαντικό ρόλο στα αποτελέσματα του παίζει το άγγιγμα, η ανθρώπινη επαφή.
Κάθε ενόχληση, σύμπτωμα ή ασθένεια δείχνει, σύμφωνα με την θεωρία του Σιάτσου, μια ανισορροπία στην ζωτική ενέργεια του ατόμου. Ο ασκών το Σιάτσου χρησιμοποιεί τους αντίχειρες, τα δάχτυλα, τους αγκώνες ή τα γόνατα για να εφαρμόσει πιέσεις αλλά και άλλες τεχνικές (διατάσεις κ.α.) στους «μεσημβρινούς», τα «κανάλια» μέσα στα οποία ρέει η ενέργεια σε όλο το σώμα.
Με αυτόν τον τρόπο βοηθάει στην αποκατάσταση της ροής της ενέργειας και στην ανακούφιση των ενοχλήσεων, προάγοντας έτσι αυτό το αίσθημα σωματικής και ψυχικής ευεξίας που συνδέεται με την υγεία.
Συνήθως έχει καλά αποτελέσματα: σε μυοσκελετικά προβλήματα με πόνο ή δυσκαμψία, σε προβλήματα λειτουργίας του πεπτικού συστήματος, σε πονοκεφάλους ή ημικρανίες, προβλήματα περιόδου, άγχος, υπερένταση και αϋπνίες, κούραση και μειωμένη αντοχή, δυσκολία στην συγκέντρωση, σε δύσκολες συναισθηματικές και ψυχολογικές καταστάσεις, όπως το πένθος ή ο χωρισμός, και σε πολλά ακόμη που απασχολούν όλους μας, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, την ηλικία, το φύλο ή τις συνθήκες και τον τρόπο ζωής.
Το Σιάτσου είναι μια ήπια, μη παρεμβατική αγωγή υγείας. Ανήκει (με βάση τις σχετικές διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης) στις συμπληρωματικές αγωγές υγείας: δεν υποκαθιστά την ιατρική βοήθεια αλλά μπορεί να συνεισφέρει πολλά, παράλληλα με αυτήν. Βοηθάει τον δεχόμενο στην αντιμετώπιση των προκλήσεων της ζωής και στην ανάπτυξή του. Τον βοηθάει στο να γίνει υπεύθυνος για την υγεία του και τον τρόπο και τις συνήθειες της ζωής του. Προσφέρει ανθρώπινη επικοινωνία μέσω του αγγίγματος.
Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική Σιάτσου
Από τους μαθητές του Ναμικόσι, ο Σιζούτο Μασουνάγκα, με σπουδές ψυχολογίας και με το ενδιαφέρον του να στρέφεται ξανά προς τις ρίζες του πολιτισμού του, μελέτησε βαθιά την θεωρία της κινέζικης και της ιαπωνικής ιατρικής και επηρεάστηκε από την πρακτική του βελονισμού, όπως ασκούνταν τότε στην Ιαπωνία. Η συμβολή του στην εξέλιξη του Σιάτσου ήταν η ανάπτυξη μιας πιο διαισθητικής, μη-λεκτικής προσέγγισης.
Από τους πολύ γνωστούς μαθητές του Μασουνάγκα, που έζησαν και δίδαξαν στην Αμερική κυρίως, είναι ο Ουατάρου Οχάσι, ο Ακινόμπου Κίσι και η Πωλίν Σασάκι.
Στην Ευρώπη το Σιάτσου αρχίζει να γίνεται ευρύτερα γνωστό στην δεκαετία του εβδομήντα, και στην αρχή της επόμενης δεκαετίας πρωτοεμφανίζεται και στην Ελλάδα. Τα τελευταία 10 χρόνια το Σιάτσου έχει αναπτυχθεί σημαντικά και σε αυτό συνέβαλε πολύ και η ίδρυση σχολών όπου γίνεται επαγγελματική εκπαίδευση.
Μαριάννα Λαζανά,
Shiatsu, η αφάρμακη μέθοδος θεραπείας
Η δαχτυλοπίεση (shίatsu), είναι μια εναλλακτική, αφάρμακη μέθοδος θεραπείας που προήλθε από τον βελονισμό των Κινέζων: είναι δηλαδή μια παραπλήσια μέθοδος του βελονισμού που χρησιμοποιεί τους μαστούς των δακτύλων αντί για τις βελόνες της επιστήμης του βελονισμού.
Στο Σιάτσου ή στην πιεσοθεραπεία, όπως επίσης λέγεται, τα δάχτυλα πιέζουν συγκεκριμένα σημεία του σώματος για να προσφέρουν ανακούφιση από τους πόνους. Τα σημεία αυτά λέγονται σημεία τσούμπο.
Τα τσούμπο – σημεία πίεσης – βρίσκονται κατά μήκος των “μεσημβρινών” του σώματος. Οι μεσημβρινοί είναι τα κανάλια μέσα από τα οποία διέρχεται η ενέργεια (chi) του σώματος. Τα κανάλια αυτά δεν αφορούν το φυσικό σώμα αλλά το ενεργειακό ή καλύτερα το αιθερικό σώμα μας, “το διπλούν” των προγόνων μας Αρχαίων Ελλήνων.
Οι μεσημβρινοί του σώματος είναι δεκατέσσερις (14) και περνούν μέσα από πολλά ζωτικά όργανα του σώματος και κατά κάποιο τρόπο τα συνδέουν μεταξύ τους, αφού επηρεάζονται από το ίδιο κανάλι ενέργειας. Ο ανθρώπινος οργανισμός αντλεί ενέργεια από τις τροφές, το νερό, τον αέρα και τον αιθέρα. Οι τροφές μέσω της διαδικασίας της χώνευσης απορροφώνται από τον οργανισμό (έντερο) και μεταβιβάζονται στο συκώτι όπου μμετατρέπονται σε γλυκογόνο. Αυτό ενώνεται με το οξυγόνο και μας δίνει τις καύσεις και την δύναμη κίνησης και ζωής του σώματος.
Όμως ταυτόχρονα μέσα στον οργανισμό παράγονται εκκρίματα, κατάλοιπα του μεταβολισμού, το γαλακτικό οξύ. Όταν το γαλακτικό οξύ αυξάνεται στο σώμα μας, καλύπτει μεγάλες επιφάνειες του μυϊκού συστήματος και αρχίζουν οι διάφοροι πόνοι, η δυσκαμψία και τέλος η αρρώστια. Στην αύξηση του γαλακτικού οξέος, κοινώς στην τοξίνωση του σώματος συμβάλει πολύ, η κακή διατροφή, η υπερκόπωση και σε μεγάλο βαθμό το άγχος. Αν ο άνθρωπος που υποφέρει αποφασίσει να υποστεί θεραπεία Σιάτσου, με την δαχτυλοπίεση που θα εφαρμοστεί στο σώμα του θα μεταβάλλει το γαλακτικό οξύ σε γλυκογόνο. Αποτέλεσμα αυτού είναι η υποχώρηση όλων των συμπτωμάτων πόνου αλλά και η γενική ανανέωση και αναζωογόνηση του οργανισμού.
Το Σιάτσου είναι μια μέθοδος που αντιμετωπίζει με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας (τουλάχιστον 75%) εκατόν είκοσι επτά (127) εντοπισμένες ασθένειες. Ιδιαίτερα ασχολείται με τους τριάντα τρεις (33) σπονδύλους της σπονδυλικής στήλης, οι οποίοι επηρεάζουν και θεραπεύουν 193 αρρώστιες. Βασική αρχή της αφάρμακης θεραπευτικής και του Σιάτσου είναι η αντιμετώπιση του πάσχοντας οργανισμού ως ενιαίου συνόλου σε αντίθεση με την κλασσική ιατρική που απομονώνει και αντιμετωπίζει θεραπευτικά το κυρίως πάσχον μέρος του σώματος. Ο θεραπευτής του Σιάτσου συγκεντρώνει την προσοχή του στην γενική ισορροπία της ενέργειας στο σώμα. Αν κάποιος έχει γενική ισορροπία των αντιθέτων ενεργειών (Γιν και Γιανγκ) μέσα στο σώμα του και εφόσον αυτή ρέει ανεμπόδιστα, τότε έχουμε υγεία και ευεξία ή αλλιώς θα μπορούσαμε να πούμε ψυχοσωματική ισορροπία.
Προϋπόθεση για ένα καλό αποτέλεσμα είναι ο θεραπευτής να γνωρίζει καλά την διαδρομή των μεσημβρινών του σώματος και να εντοπίζει – αναγνωρίζει τα σημεία τσούμπο. Αυτό είναι αποτέλεσμα σωστής εκπαίδευσης από έμπειρο Δάσκαλο-Εσωθεραπευτή αλλά και έμφυτης αγάπης και υπευθυνότητας που πρέπει να διαθέτει το έργο της θεραπείας που εκτελεί. Μια βασική προϋπόθεση που πρέπει να έχει ο εναλλακτικός θεραπευτής είναι η ικανότητα στη συγκέντρωση του Νου του πάνω στο πρόβλημα του ασθενούς. Η δύναμη της συγκέντρωσης και η εμπειρία που αποκτάται με τον χρόνο θα δώσει εξαίρετα αποτελέσματα.
Αλλά το μεγάλο πλεονέκτημα του Σιάτσου είναι ότι δεν πρόκειται για μια απρόσωπη μέθοδο ψυχρής αντιμετώπισης του αρρώστου. Αντίθετα η επιτυχία στηρίζεται στην καλή συνεργασία των δυο μερών, ασθενούς και θεραπευτή. Αυτό σημαίνει ότι ο υποψήφιος για θεραπεία πρέπει να θέλει πραγματικά την αφάρμακη θεραπευτική και να εκτιμά και εμπιστεύεται τον θεραπευτή του ώστε να συντονίζεται μαζί του και να αφήνει “ανοιχτή” την οδό διοχέτευσης της ενέργειας μέσα από τα σημεία τσούμπο.
Τότε αρχίζει να αντιδρά το ίδιο το σώμα και συμμετέχει συμβάλλοντας στην αυτοθεραπεία του. Αυτή είναι μια διαδικασία που συντελείται μέσω του υποσυνείδητου και δίνει θαυμάσια αποτελέσματα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, το κυριότερο χωρίς παρενέργειες και κινδύνους. Υπολογίζουμε ότι μέσα σε ένα διάστημα δέκα συνεδριών, κατά μέσω όρο, ο πάσχων έχει ριζική θεραπεία με μόνιμα αποτελέσματα τις περισσότερες φορές.
Αν, επιπλέον, το Σιάτσου συνδυαστεί με θεραπευτικό μασάζ (αρχαία ελληνική μάλαξη) τότε τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά εντυπωσιακά.
Σμάρω Κοσμάογλου
Όλα τα παραπάνω κείμενα αποτελούν αποσπάσματα από το περιοδικό Holistic Life και δημοσιεύονται με την άδεια της ETRA PUBLISHING
