Η σωστή στάση στην τουαλέτα
Έχουμε ξαναμιλήσει στο παρελθόν για τη σοβαρότητα της σωστής στάσης του σώματος, όσο αφορά την συντήρηση μα και την βελτίωση του επιπέδου της υγείας μας. (Διαβάστε περιληπτικό προηγούμενο άρθρο) Αυτή τη φορά θα προσπαθήσουμε να δούμε τα προβλήματα που δημιουργούνται στο γαστρεντερικό μας σύστημα και κυρίως στο παχύ έντερο, από την κακή στάση του σώματος κατά την αφόδευση.
Advertisment
Ο τίτλος αυτός εκτός της εισαγωγής στο θέμα, έχει διττό νόημα. Μας προτρέπει να δώσουμε τον απαραίτητο χρόνο στην τουαλέτα, να κάνουμε μια στάση, όποτε αυτό χρειάζεται (συνήθως κάποιες ώρες, μετά από κάθε γεύμα).
Δυστυχώς λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής αναβάλλουμε την αφόδευση για αργότερα, γεγονός που μας επιβαρύνει ψυχοσωματικά. Οι επιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι, από μια αίσθηση ενόχλησης και έναν διαρκή εκνευρισμό, έως την ελλιπή απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών των τροφών, την παχυσαρκία και την εναπόθεση λίπους στη κοιλιακή χώρα.
Ιστορικά, η ιδέα της σημερινής λεκάνης χρεώνεται στο κύριο Cumming, ενώ φαίνεται πως τροποποιήθηκε από τον κατασκευαστή Bramah κοντά στο 1840. Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως για να γίνει μια κατασκευή για ανθρώπινη χρήση πρέπει να πληρεί κάποιες προϋποθέσεις όπως εργονομία, σωστή μηχανική, ασφάλεια κ.α. Η δημιουργία της τουαλέτας έγινε χωρίς τα παραπάνω, όπως και πολλές άλλες ανακαλύψεις για τον άνθρωπο. Βέβαια το χειρότερο είναι ότι η κατάσταση της εργονομίας της κοινής τουαλέτας δεν βελτιώθηκε όπως π.χ. οι καρέκλες και τα κρεβάτια που έγιναν πραγματικά ανατομικά και κατάλληλα για χρήση που δεν προκαλεί προβλήματα.
Advertisment
Ο χρόνος εντερικής διέλευσης της τροφής είναι μικρότερος από 8 ώρες ανεξαρτήτως ηλικίας, στις αγροτικές περιοχές του τρίτου κόσμου. Στις Δυτικές χώρες είναι περίπου τρεις μέρες για τους υγιείς νέους, ενώ για τους ηλικιωμένους μπορεί να φθάσει και τις δυο εβδομάδες.
Αναμφισβήτητα λοιπόν οι πληθυσμοί του Δυτικού κόσμου είναι εξαιρετικά δυσκοίλιοι. Σε μη δυτικούς πολιτισμούς οι άνθρωποι αφοδεύουν σε στάση «βαθύ καθίσματος». Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουν όλες τις δυσάρεστες συνέπειες της καθιστής στάσης στην τουαλέτα μερικές από τις οποίες είναι οι αιμορροΐδες, οι κήλες και η δυσκοιλιότητα. Το «βαθύ κάθισμα» κατά την αφόδευση αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση, άρα ελαχιστοποιεί τις μυϊκές δυνάμεις που απαιτούνται, στηρίζει το παχύ έντερο και ασκείται πίεση με τους μηρούς στα σημεία του παχέος εντέρου που εμφανίζονται τα περισσότερα προβλήματα, το τυφλό έντερο και το σιγμοειδές. Οι επιπτώσεις του καθίσματος στη λεκάνη, προκύπτουν από τον τρόπο που καθόμαστε σε αυτήν. Δεν στηρίζουμε το παχύ έντερο αλλά και δεν αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση που είναι απαραίτητη για την εύκολη λειτουργία των κοιλιακών μυών. Μπορεί να δημιουργηθεί ανεπάρκεια της ειλεοτυφλικής βαλβίδας, λόγω του ότι η βαλβίδα δεν στηρίζεται από τους μηρούς, ενώ επιβαρύνεται από το σκύψιμο προς τα εμπρός που κάνουμε καθήμενοι στη λεκάνη. Έτσι η βαλβίδα μπορεί να ατονήσει και να επιτρέψει την παθολογική παλινδρόμηση του κοπρανώδους υλικού στο λεπτό έντερο. Κάτι τέτοιο θα προκαλέσει την απορρόφηση μέσω του επιθηλίου του λεπτού εντέρου τοξινών που επιβαρύνουν όλο το σώμα. Επίσης κάτι πολύ σημαντικό, είναι ότι η αποβολή της ποσότητας κοπράνων είναι μικρότερη από ότι κανονικά θα αποβαλλόταν με την στάση του βαθιού καθίσματος. Έτσι τα κόπρανα συσσωρεύονται και δημιουργούν πλάκες που επικάθονται στα εντερικά τοιχώματα και εκκρίνουν τοξίνες όπως η πτωμαΐνη που είναι μια τοξική αμίνη η οποία παράγεται από εντερικές ζυμώσεις (στο παχύ έντερο) βακτηριδίων όπως Escherichia coli. Αυτή δημιουργείται από αποκαρβοξυλίωση των αμινοξέων -κάτι που τα βακτηρίδια του εντέρου μπορούν να πραγματοποιήσουν για σχεδόν όλα τα αμινοξέα. Οι πτωμαΐνες μπορούν να απορροφηθούν από το έντερο και να μεταβολισθούν ακόμη και να εξουδετερωθούν σε μεγάλο βαθμό από το συκώτι, αν αυτό βέβαια είναι υγιές. Η υπερπαραγωγή τους, όμως, καταστρέφει αυτές τις δυνατότητες του συκωτιού, με αποτέλεσμα τη σταδιακή διαρροή μέσω της κυκλοφορίας στον οργανισμό. Οι βακτηριακές ζυμώσεις δημιουργούν μεθάνιο, θειικό οξύ και αμμωνία. Τοξίνωση και αμμωνία παρουσιάζεται συνήθως σε άτομα που κάνουν υπερβολική κατανάλωση πρωτεϊνών και έχουν πρόβλημα με το συκώτι τους.
Καθώς η εξέλιξη της ιατρικής επιτρέπει την όλο και μεγαλύτερη γνώση και κατανόηση του πεπτικού μας συστήματος, αντιλαμβανόμαστε το ζωτικό του ρόλο στη σωματική αλλά και ψυχική μας υγεία. Τα προβλήματα ξεκινούν μόλις χαλάσει το θαυμάσιο αυτό σύστημα. Και υπάρχουν πολλοί τρόποι να συμβεί αυτό. Είναι πολύ σημαντικό να αρχίσει μια συζήτηση από τον ιατρικό χώρο με θέμα τα αίτια που προκαλούν σήμερα γαστρεντερικά προβλήματα και πώς αυτά επηρεάζουν συνολικά την υγεία και την ποιότητα ζωής.
Δημητρίου Γιάννης (του κέντρου Vitality) – Φυσιοθεραπευτής – Μεταπτυχιακές σπουδές Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής
