Με έχουν ρωτήσει κάποιες φορές γιατί σκέφτομαι ή φαντάζομαι μία ουτοπική χώρα, έναν ουτοπικό κόσμο, στον οποίο όλα θα είναι καλά και στον οποίο όλοι θα είμαστε καλοί. Το ν’ απαντήσει κανείς σ’ αυτό, όταν έρχεται διαρκώς αντιμέτωπος με τη στυγερότητα αυτής της καθημερινότητας, μπορεί να είναι παράδοξο, γιατί ό,τι έχουμε είναι ένα τίποτα. Πλούσιος είναι κανείς όταν έχει κάτι που είναι περισσότερο από υλικά πράγματα. Και εγώ δεν πιστεύω σε αυτό τον υλισμό, σε αυτή την καταναλωτική κοινωνία, σε αυτόν τον καπιταλισμό, σ’ αυτή την κτηνωδία που λαμβάνει χώρα εδώ, σ’ αυτόν τον πλουτισμό των ανθρώπων που δεν έχουν κανένα δικαίωμα να πλουτίζουν από εμάς. Πιστεύω πραγματικά σε κάτι και το ονομάζω «Θα ’ρθει μια μέρα». Και μια μέρα θα έρθει. Ναι, προφανώς δεν θα έρθει, γιατί πάντοτε μας το κατέστρεφαν αυτό, εδώ και τόσα χιλιάδες χρόνια πάντοτε το κατέστρεφαν. Δεν θα έρθει, και παρ’ όλ’ αυτά εγώ το πιστεύω. Γιατί, αν δεν μπορώ πλέον να το πιστεύω, δεν θα μπορώ πλέον και να γράφω.
Μετάφραση από τα Γερμανικά: Αλέξανδρος Κυπριώτης
Advertisment
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από τη συνέντευξη της Ingeborg Bachmann στην δημοσιογράφο της Αυστριακής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (ORF) Gerda Haller το 1973, λίγους μήνες πριν από τον θάνατό της στη Ρώμη, η οποία έχει εκδοθεί με τον τίτλο Ein Tag wird kommen. Gespräche in Rom [Θα ’ρθει μια μέρα. Συνομιλίες στη Ρώμη].
Ακούστε στο πρώτο βίντεο που ακολουθεί το παραπάνω απόσπασμα με τη φωνή της ίδιας της ποιήτριας (Τη μουσική που τη συνοδεύει έχει συνθέσει ο Andreas H. και την έχει εμπνευστεί από τη Σονάτα του Σεληνόφωτος του Μπετόβεν).
Στα πρώτα λεπτά του δεύτερου βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε το ίδιο απόσπασμα από μία εκπομπή του Γερμανικού Ραδιοφώνου, χωρίς μουσική υπόκρουση, αλλά με έναν οξύ ήχο κάποια στιγμή, ο οποίος έχει αντικαταστήσει τα λόγια της ποιήτριας «Πλούσιος είναι κανείς όταν έχει κάτι που είναι περισσότερο από υλικά πράγματα. Και εγώ δεν πιστεύω σε αυτό τον υλισμό, σε αυτή την καταναλωτική κοινωνία, σε αυτόν τον καπιταλισμό, σ’ αυτή την κτηνωδία που λαμβάνει χώρα εδώ, σ’ αυτόν τον πλουτισμό των ανθρώπων που δεν έχουν κανένα δικαίωμα να πλουτίζουν από εμάς».
Advertisment
