“Έτρεχα, έτρεχα να ξεφύγω.
Πάνω στη ράχη του, δίπλα του,
κανείς δεν μπορεί να το πει.
Advertisment
Ο άσπρος ταύρος κι εγώ
διασχίσαμε όλες τις εποχές
και όλους τους χρόνους.
Δεν ήταν εμπόδιο οι μπερδεμένοι δρόμοι
κι η αφρισμένη θάλασσα.
Κι οι άβυσσοι μάταια
ανοιγόκλειναν τα σαγόνια τους
να μας καταπιούν.
Advertisment
Πετούσαμε πάνω από το φόβο,
πέρα από τα σκοτάδια του νου
καλπάζαμε στην ελευθερία
πιο γρήγορα από τον άμεο
μακριά από τα μονοπάτια της μοίρας
γυμνοί, αθώοι κι αθάνατοι”.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Βάσως Δενδροπούλου “Περιμένοντας τη νύχτα” – Εκδόσεις Γαβριηλίδη