Άρθρο του Sayer Ji
Τον περασμένο χρόνο, μια αξιόλογη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Basic & Clinical Pharmacology & Toxicology» αποκάλυψε κάτι πολύ ιδιαίτερο για το σκόρδο: ότι αποτελεί ένα φυσικό αποτοξινωτικό του μολύβδου και δεν είναι μόνο εξίσου αποτελεσματικό όσο και το συνηθισμένο φάρμακο αποσιδήρωσης που ονομάζεται D-πενικιλλαμίνη, αλλά είναι και πολύ ασφαλέστερο.
Advertisment
Η μελέτη είχε τίτλο «Σύγκριση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων του σκόρδου και της D-πενικιλλαμίνης σε ασθενείς με χρόνια δηλητηρίαση από μόλυβδο λόγω επαγγέλματος» και έγινε προκειμένου να επιβεβαιώσει τις προηγούμενες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε ζώα κι έδειξαν ότι το σκόρδο (Allium sativum) είναι αποτελεσματικό στη μείωση της συγκέντρωσης μολύβδου στο αίμα και τους ιστούς. [1]
Στη μελέτη μετρήθηκε η συγκέντρωση μολύβδου στο αίμα 117 εργαζομένων σε εργοστάσιο μπαταριών αυτοκινήτων οι οποίοι χωρίστηκαν τυχαία σε 2 ομάδες, εκ των οποίων στη μία χορηγούνταν σκόρδο (1,2 χιλιοστόγραμμα αλισίνη από περίπου 1.000 mg εκχυλίσματος σκόρδου 3 φορές την ημέρα) και στην άλλη D-πενικιλλαμίνη (250 mg 3 φορές την ημέρα) σε μια θεραπεία διάρκειας 4 εβδομάδων. Τα κλινικά συμπτώματα της δηλητηρίασης από μόλυβδο διερευνήθηκαν και συγκρίθηκαν με τα αρχικά πορίσματα.
Στη μελέτη διαπιστώθηκαν τα εξής:
Advertisment
Παρατηρήθηκε σημαντική κλινική βελτίωση σε μια σειρά κλινικών εκδηλώσεων συμπεριλαμβανομένης της ευερεθιστότητας (p = 0,031), του πονοκεφάλου (p = 0,028), των μειωμένων αντανακλαστικών των τενόντων (p = 0,019) και της μέσης συστολικής πίεσης του αίματος (0,021) μετά από θεραπεία με σκόρδο, αλλά δεν συνέβη το ίδιο και με την D-πενικιλλαμίνη. Η συγκέντρωση μολύβδου στο αίμα μειώθηκε σημαντικά (p = 0,002 και p = 0,025) από 426,32 ± 185 128 σε 347,34 ± 121.056μg / L και από 417,47 ± 192,54 σε 315,76 ± 140.00μg / L στις 2 ομάδες αντιστοίχως χωρίς σημαντική διαφορά (p = 0,892) ανάμεσά τους.
Το ποσοστό των παρενεργειών ήταν σημαντικά (p = 0.023) υψηλότερο στην ομάδα που έλαβε D-πενικιλλαμίνη σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε σκόρδο. Έτσι, το σκόρδο φαίνεται ασφαλέστερο και κλινικά εξίσου αποτελεσματικό με την D-πενικιλλαμίνη. Επομένως, το σκόρδο μπορεί να συσταθεί για τη θεραπεία της ήπιας ως μέτριας δηλητηρίασης από μόλυβδο.
Είναι σαφές ότι, παρά τη σχεδόν ισόποση μείωση στις μετρήσιμες συγκεντρώσεις μολύβδου στο αίμα και στις 2 ομάδες, οι βελτιώσεις των διάφορων κλινικών εκδηλώσεων παρουσιάστηκαν μόνο στην ομάδα που έλαβε σκόρδο. Επίσης, οι παρενέργειες ήταν περισσότερες στην ομάδα που έλαβε D-πενικιλλαμίνη. Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν σαφώς την υπεροχή του σκόρδου σε σύγκριση με τα φάρμακα και υπογραμμίζουν το γεγονός ότι οι παρεμβάσεις με φάρμακα συχνά καταλήγουν στην «ομαλοποίηση» των τιμών, όπως για παράδειγμα τη συγκέντρωση μολύβδου στο αίμα, χωρίς να οδηγούν σε βελτίωση της ποιότητας της ζωής ή των κλινικών και υποκειμενικών συμπτωμάτων του ασθενούς. Αντιθέτως, συχνά ο ασθενής αισθάνεται πολύ χειρότερα ύστερα από τη θεραπεία με φάρμακα.
Η έκθεση στον μόλυβδο είναι πολύ συχνή στην εποχή μας και εκτιμάται ότι αντιπροσωπεύει περίπου το 0,2% του συνόλου των θανάτων και το 0,6% των ετών αναπηρίας παγκοσμίως. [2] Η έκθεση σε αυτό το βαρύ μέταλλο έχει ως αποτέλεσμα βλάβες στο καρδιαγγειακό, σκελετικό, γαστρεντερικό, ουροποιητικό, αναπαραγωγικό και νευρικό σύστημα του ανθρώπου. Είναι επίσης ιδιαίτερα επιβλαβές για τα βρέφη και τα παιδιά, αφού το αναπτυσσόμενο νευρικό σύστημα είναι πολύ πιο ευαίσθητο στην τοξικότητα από εκείνο των ενηλίκων. Στην πραγματικότητα, σε μια μελέτη του 2008 διαπιστώθηκε μείωση του βάρους του εγκεφάλου σε ενήλικες που είχαν εκτεθεί σε μόλυβδο όταν ήταν παιδιά. [3]
Η συνήθης θεραπεία που περιλαμβάνει φάρμακα, όπως η D –πενικιλλαμίνη, είναι αμφίβολη αφού αυτή η χημική ουσία έχει συνδεθεί με τις ακόλουθες παρενέργειες:
• απλαστική αναιμία
• αύξηση του μεγέθους των μαστών
• ανορεξία
• καταστολή της λειτουργίας του μυελού των οστών
• διαταραχές στο κολλαγόνο
• διάρροια
• δυσγευσία (αλλοιωμένη γεύση)
• νεφρικές βλάβες
• ηπατικές βλάβες
• μυϊκές βλάβες
Αυτή η χημική ουσία είναι τόσο τοξική που το συνολικό ποσοστό εμφάνισης παρενεργειών από τη θεραπεία με D-πενικιλλαμίνη είναι 30-60% και με ρυθμό μείωσης της τάξεως του 20-30%. [4]
Από την άλλη πλευρά, το σκόρδο αποτελεί ένα μπαχαρικό που οι άνθρωποι απολαμβάνουν σε όλο τον κόσμο και που διαθέτει ένα ευρύ φάσμα πιθανών επιπλέον οφελών και με υψηλό ποσοστό ασφαλείας.
Πηγές:
[1]. www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22151785
[2]. www.who.int/healthinfo/global_burden_disease/GlobalHealthRisks_report_full.pdf
