Στο Λίβανο γίνεται ένας πυροβολισμός κάθε χρόνο που δεν είναι μέρος της βίαιης ρουτίνας: Ο εναρκτήριος ήχος του Διεθνούς Μαραθωνίου της Βηρυτού. Σε μια συγκινητική ομιλία, η ιδρυτής του μαραθωνίου Μέι Ελ-Χαλίλ εξηγεί γιατί πίστευε πως ένας αγώνας 42,2 χλμ. θα μπορούσε να ενώσει μια χώρα διχασμένη για δεκαετίες από την πολιτική και τη θρησκεία, έστω και για μία ημέρα το χρόνο.
Advertisment
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία παρακάτω
Κατάγομαι από το Λίβανο και πιστεύω πως το τρέξιμο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Γνωρίζω πως αυτό που μόλις είπα δεν είναι και τόσο προφανές.
0:23
Ξέρετε, ο Λίβανος είχε καταστραφεί από έναν μακροχρόνιo και αιματηρό εμφύλιο πόλεμο. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω γιατί τον αποκαλούν πολιτισμένο όταν δεν έχει καμμία σχέση με τον πολιτισμό. Με τη Συρία στο βορρά, το Ισραήλ και την Παλαιστίνη στο νότο, και η κυβέρνησή μας ακόμη και τώρα είναι αποσπασπασματική και ασταθής. Για χρόνια, η χώρα είναι διχασμένη ανάμεσα σε πολιτική και θρησκεία. Ωστόσο, για μία ημέρα το χρόνο, είμαστε πραγματικά ενωμένοι, δηλαδή όταν γίνεται ο μαραθώνιος.
1:06
Παλιά ήμουν μαραθωνοδρόμος. Το να διανύω μεγάλες αποστάσεις δεν έκανε καλό μόνο στην υγεία μου, αλλά με βοήθησε να σκέφτομαι και να ονειρεύομαι μεγάλα πράγματα. Έτσι, όσο μεγαλύτερες αποστάσεις διένυα τρέχοντας, τόσο μεγαλύτερα γίνονταν τα όνειρά μου, μέχρι ένα μοιραίο πρωινό, που ενώ έτρεχα, με χτύπησε ένα λεωφορείο. Πήγα να σκοτωθώ, ήμουν σε κώμα, έμεινα στο νοσοκομείο για δύο χρόνια, και υποβλήθηκα σε 36 χειρουργεία για να μπορέσω να περπατήσω ξανά.
1:46
Μόλις συνήλθα από το κώμα, συνειδητοποίησα πως δεν μπορούσα να τρέξω όπως πριν, και αποφάσισα, πως αν δεν μπορώ να τρέξω εγώ, ήθελα τουλάχιστον να μπορούν να τρέξουν οι άλλοι. Έτσι, όταν έφυγα από το νοσοκομείο, ζήτησα απ’ το σύζυγό μου να αρχίσει να κρατάει σημειώσεις, και μερικούς μήνες αργότερα, γεννήθηκε ο μαραθώνιος.
2:14
Το να οργανωθεί ένας μαραθώνιος, εξαιτίας ενός ατυχήματος, ίσως ακούγεται περίεργο, όμως ακόμη και εκείνη τη στιγμή, που ήμουν τόσο ευάλωττη, χρειαζόμουν να κάνω μεγάλα όνειρα. Χρειαζόμουν κάτι να με θεραπεύσει από τον πόνο, να προσβλέπω σε έναν στόχο. Δεν ήθελα να λυπάμαι τον εαυτό μου, ούτε να με λυπούνται, και σκέφτηκα πως οργανώνοντας έναν τέτοιο μαραθώνιο, θα μπορέσω να προσφέρω στην κοινωνία μου, να την γεφυρώσω με τον έξω κόσμο, και να προσκαλέσω δρομείς να έρθουν στο Λίβανο, και να τρέξουν κάτω από την ομπρέλα της ειρήνης. Η οργάνωση ενός μαραθωνίου στο Λίβανο είναι σίγουρα διαφορετική από την οργάνωση ενός μαραθωνίου στη Νέα Υόρκη. Πώς παρουσιάζεις την ιδέα του τρεξίματος σε ένα έθνος που βρίσκεται διαρκώς μια ανάσα από τον πόλεμο; Πώς ζητάς από αυτούς που πολεμούσαν και σκότωναν ο ένας τον άλλον να ενωθούν και να τρέξουν δίπλα-δίπλα; Ακόμη περισσότερο, πώς πείθεις τους ανθρώπους να διανύσουν μια απόσταση 42,2 χιλιομέτρων τη στιγμή που δεν είναι καν οικείοι με τη λέξη «μαραθώνιος»; Έτσι έπρεπε να ξεκινήσουμε από την αρχή.
3:34
Για σχεδόν δύο χρόνια, ταξιδέψαμε σε όλη τη χώρα και επισκεφτήκαμε μακρινά χωριά. Γνώρισα προσωπικά ανθρώπους από όλες τις σκοπιές της ζωής — δημάρχους, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, μαθητές, πολιτικούς, στρατιωτικούς, ανθρώπους από τα τεμένη, τις εκκλησίες, τον πρόεδρο της χώρας, ακόμη και νοικοκυρές. Έμαθα ένα πράγμα: Όταν κάνεις πράξη όσα λες, οι άνθρωποι σε πιστεύουν. Πολλοί συγκινήθηκαν από την προσωπική μου ιστορία, και μοιράστηκαν, επίσης, τις δικές τους. Ήταν η ειλικρίνεια και η διαφάνεια που μας ένωσαν. Μιλήσαμε μια κοινή γλώσσα μαζί, και αυτό ήταν από τον έναν άνθρωπο στον άλλον. Όταν χτίστηκε η εμπιστοσύνη, όλοι ήθελαν να πάρουν μέρος στο μαραθώνιο για να δείξουν στον κόσμο τα πραγματικά χρώματα του Λίβανου, και των Λιβανέζων και του πόθου τους να ζήσουν σε ειρήνη και αρμονία.
4:44
Τον Οκτώβριο του 2003, περισσότεροι από 6.000 δρομείς από 49 διαφορετικές εθνικότητες ήρθαν στη γραμμή εκκίνησης, όλοι αποφασισμένοι, και όταν δόθηκε το σήμα εκκίνησης, αυτήν τη φορά ήταν ένα σήμαδι για να τρέξουμε αρμονικά για την αλλαγή.
5:05
Ο μαραθώνιος μεγάλωσε. Το ίδιο και τα πολιτικά μας προβλήματα. Αλλά για κάθε καταστροφή που γινόταν, ο μαραθώνιος κατάφερνε να ενώνει τους ανθρώπους. Το 2005, ο πρωθυπουργός μας δολοφονήθηκε, και η χώρα περιήλθε σε πλήρη αδράνεια, και έτσι οργανώσαμε μια εκστρατεία πέντε χιλιομέτρων, «Τρέχουμε Ενωμένοι». Περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι ήρθαν στη γραμμή εκκίνησης, όλοι φορώντας άσπρα μπλουζάκια δίχως πολιτικά συνθήματα. Αυτό ήταν σημείο καμπής για το μαραθώνιο, όπου οι άνθρωποι ξεκίνησαν να τον βλέπουν ως μια πλατφόρμα για ειρήνη και ενότητα.
5:51
Μεταξύ του 2006 και 2009, η χώρα μας, ο Λίβανος, πέρασε ασταθή χρόνια, εισβολές, και περισσότερες δολοφονίες που μας έφεραν κοντά σε εμφύλιο πόλεμο. Η χώρα διχάστηκε πάλι, τόσο πολύ που η βουλή παραιτήθηκε, δεν είχαμε πρόεδρο για ένα χρόνο, ούτε και πρωθυπουργό. Όμως είχαμε μαραθώνιο.
6:19
(Χειροκρότημα)
6:25
Έτσι μέσα από το μαραθώνιο, μάθαμε ότι τα πολιτικά προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν. Όταν η αντιπολίτευση αποφάσισε να αποκλείσει μέρος του κέντρου της πόλης, διαπραγματευτήκαμε διαφορετικές πρακτικές. Διαδηλωτές της κυβέρνησης έγιναν παράλληλοι υποστηρικτές. Βοήθησαν με την παρουσία τους ακόμη και στα κιόσκια με τους χυμούς.
6:50
Ξέρετε, ο μαραθώνιος έχει γίνει πραγματικά ένας στο είδος του. Κέρδισε αξιοπιστία τόσο από τους Λιβανέζους, όσο και από τη διεθνή κοινότητα. Το Νοέμβριο του 2012, περισσότεροι από 33.000 δρομείς από 85 διαφορετικές εθνικότητες ήρθαν στη γραμμή εκκίνησης, όμως αυτήν τη φορά, είχαν να αντιμετωπίσουν μια πολύ ισχυρή καταιγίδα. Οι δρόμοι είχαν πλημμυρίσει, όμως οι άνθρωποι δεν ήθελαν να χάσουν την ευκαιρία να γίνουν μέρος μιας τέτοιας εθνικής ημέρας.
7:25
O Σύνδεσμος Μαραθώνιου της Βηρυτού έχει εξαπλωθεί. Συμπεριλαμβάνουμε τους πάντες; νέους, ηλικιωμένους, αναπήρους, διανοητικά αναπήρους, τους τυφλούς, την ελίτ, ερασιτέχνες δρομείς, ακόμη και μαμάδες με τα μωρά τους, Οι χαρακτήρες των αγώνων ήταν περιβαλλοντικοί, για τον καρκίνο του μαστού, για την αγάπη για το Λίβανο, για την ειρήνη, ή απλώς για το τρέξιμο.
7:50
Ο πρώτος ετήσιος αγώνας για την ενίσχυση της θέσης των γυναικών, ο οποίος είναι μοναδικός στο είδος του στην περιοχή, έγινε πριν από λίγες εβδομάδες, με 4.512 γυναίκες, και την πρώτη κυρία, και αυτό είναι μόνο η αρχή.
8:13
Σας ευχαριστώ.
8:15
(Χειροκρότημα)
8:17
O Σύνδεσμος Μαραθώνιου της Βηρυτού υποστηρίζει φιλανθρωπίες και εθελοντές που έχουν βοηθήσει στον ανασχηματισμό του Λιβάνου, αντλώντας κεφάλαια για τις διάφορες ανάγκες και ενθαρρύνοντας άλλους να δώσουν. Η κουλτούρα του να δίνεις και να κάνεις καλό έχει γίνει μεταδοτική. Τα στερεότυπα έχουν χαθεί. Αυτοί που φέρνουν την αλλαγή και οι μελλοντικοί ηγέτες έχουν δημιουργηθεί. Πιστεύω πως αυτά είναι τα θεμέλια για μια μελλοντική ειρήνη.
8:49
O Σύνδεσμος Μαραθώνιου της Βηρυτού είναι τόσο αξιοσέβαστος στην περιοχή που κυβερνητικοί αξιωματούχοι της περιοχής όπως του Ιράκ, της Αιγύπτου και της Συρίας, έχουν ζητήσει από τον οργανισμό να τους βοηθήσει να σχηματίσουν μια παρόμοια αθλητική εκδήλωση. Αυτή τη στιγμή είμαστε μία από τις μεγαλύτερες αθλητικές εκδηλώσεις στη Μέση Ανατολή, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι είμαστε μια πλατφόρμα για ελπίδα και συνεργασία σε ένα συνεχώς εύθραυστο και ασταθές σημείο του πλανήτη. Από τη Βοστώνη έως τη Βηρυτό, στεκόμαστε ώς ένα.
9:30
(Χειροκρότημα)
9:36
Ύστερα από 10 χρόνια στο Λίβανο, από εθνικούς μαραθωνίους και εθνικές γιορτές, έως μικρότερους περιφερειακούς αγώνες, έχουμε καταλάβει πως οι άνθρωποι θέλουν να τρέξουν για ένα καλύτερο αύριο. Εξάλλου, η ειρήνευση είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό τρέξιμο. Είναι κάτι περισσότερο από έναν μαραθώνιο.
9:58
Σας ευχαριστώ.
Advertisment
