Γράφει η Έλια Κωνσταντινίδη
Ζούμε περίεργες στιγμές. Στιγμές δύσκολες. Αυτές οι στιγμές όμως βγάζουν μια αλήθεια. Ξεσκεπάζουν πρόσωπα και καταστάσεις με τον πιο τραχύ, ωμό τρόπο.
Advertisment
Ερχόμαστε αντιμέτωποι με την σκληρή αλήθεια, που άγαρμπα και βάναυσα έπιασε απ’ τα μαλλιά και τους τελευταίους που στρογγύλευαν συνειδητά ή μη την πραγματικότητα.
Εκεί που θα σταθώ όμως και που όλοι πρέπει να σταθούμε, είναι το μέλλον. Και το μέλλον δεν είναι μόνο αυτό που καλούμαστε να συμβάλουμε στο να διαμορφωθεί, το μέλλον είναι τα παιδιά μας. Αυτά είναι και σε αυτά ανήκει και εύχομαι να διδαχθούμε απ΄ τη σαθρή, ανήθικη, χωρίς κανένα φραγμό και έλεος κοινωνία, που βλέπουμε να ανοίγεται διάπλατα μπροστά μας και να διαμορφώσουμε υγιείς πνευματικά ανθρώπους
Να έχεις ηθική παιδί μου. Η ηθική κάνει τους ανθρώπους ταπεινούς. Η ηθική διώχνει την αλαζονεία και το θράσος.
Advertisment
Να είσαι δίκαιος. Το δίκιο σου δεν θα είναι μόνο δικό σου, αλλά και του διπλανού σου. Το δίκιο σου θα το βροντοφωνάζεις κι ας είναι όλοι εναντίον σου.
Να είσαι ελεύθερος. Οι ελεύθεροι άνθρωποι δεν φοβούνται. Δεν τους κρατάει κανείς και τίποτε. Έχουν γνώμονα την κρίση τους, τη βούλησή τους.
Να είσαι ταπεινός. Ταπεινός δεν είναι ο δουλοπρεπής που σκύβει το κεφάλι, είναι αυτός που ξέρει την αξία του και δεν νιώθει την ανάγκη να την προβάλει με φαμφάρες και γελοίους αλαλαγμούς.
Να είσαι αυθεντικός. Να κοιτάς πάντα μέσα σου. Αυτό κρύβει αλήθειες ανόθευτες. Εκεί είναι χαραγμένο το παρελθόν που προηγήθηκε της ύπαρξής σου και το μέλλον που θα σε ξεπεράσει.
Να είσαι μεγαλόψυχος. Να συγχωρείς και να κατανοείς.
Να έχεις κρίση. Θα παίξουν πολλές φορές με το συναίσθημά σου, με τη λογική σου, με τις γνώσεις σου, το φόβο σου, αλλά θα πρέπει πάντα να επεξεργάζεσαι, να αναλύεις και να κρίνεις σφαιρικά όσα ακούς.
Να κοιτάς πέρα από τον εαυτό σου και το συμφέρον σου. Να πονάς τους άλλους και να βοηθάς τους άλλους. Να μην εμπλακείς σε αδηφαγικά παιχνίδια, γιατί χάνεις το νόημα της ζωής.
Η ζωή είναι μια ατελείωτη διαδρομή. Και ο καθένας από μας αποτελεί ένα κομμάτι απ’ το δρόμο της. Οφείλουμε να στρώνουμε όμορφα αυτόν τον δρόμο, για να μπορέσει να συνεχιστεί ομαλά και στο μέλλον. Και τα παιδιά μας είναι αυτά που μας δίνουν κουράγιο και δύναμη για να συνεχίζουμε ακάθεκτοι…
