Του κοινωνιολόγου Γιώργου Βασιλορεΐζη
Στην Αυστραλία, στη Γερμανία, στη Φινλανδία, εστιάζουν στη ψυχοσύνθεση των παιδιών, βοηθώντας τα να μαθαίνουν πώς να είναι ευτυχισμένα. Οι μαθητές δεν αντιμετωπίζονται μόνο σαν μηχανές που πρέπει να απομνημονεύσουν γνώσεις.
Advertisment
Στη Σουηδία πιο αναλυτικά: Ένα δίωρο την εβδομάδα, το πρόγραμμα είναι ελεύθερο και επιλέγουν τα παιδιά κάθε φορά με ψηφοφορία τι μάθημα θέλουν να κάνουν. Τα διαγωνίσματα απαγορεύονται γιατί υπονομεύουν την ομαλή ένταξη του παιδιού στην ομάδα και στην από κοινού προσπάθεια για την επίτευξη ενός στόχου. Οι εκδρομές και οι κάθε είδους ψυχαγωγικές δραστηριότητες είναι εξίσου σημαντικές με τα μαθηματικά και τη γλώσσα και προγραμματισμένες σε εβδομαδιαία βάση.
Κάθε τρίμηνο οι μαθητές δεν βαθμολογούνται, αλλά βαθμολογούν το σχολείο,τα μαθήματα, τους εκπαιδευτικούς. Kαι ναι, δεν χρειάζονται (μόνο) ΛΕΦΤΑ για να χαράξει κάποιος μια εναλλακτική δράση στο χώρο της παιδείας. Όραμα, μεράκι, ανοιχτό μυαλό και ουσιαστική αγάπη για τους αυριανούς πολίτες αυτού του κόσμου χρειάζεται. Οι μεμονωμένες προσπάθειες των εκπαιδευτικών είναι φιλότιμες και άξιες, αλλά είναι απαραίτητη μια ριζική & εκ βαθέων παρέμβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Advertisment
- Το δέντρο των επιθυμιών - 2 Αυγούστου 2016
- Χόρεψε αργά - 27 Ιουλίου 2016
- Τα 4 θέατρα ελέγχου και η απορρόφηση ενέργειας από τους άλλους (Βίντεο) - 25 Ιουλίου 2016
