Δυσάρεστα αλλά αναμενόμενα νέα φέρνει μια νέα Έκθεση, η οποία διαπιστώνει ότι το θέμα της μόλυνσης με ΓΤΟ είναι πολύ πιο σοβαρό αν και οι περισσότερες περιπτώσεις μόλυνσης δεν είναι γνωστές. Η έκθεση καταγράφει σχεδόν 400 περιπτώσεις από το 1997 μέχρι το τέλος του 2013 σε 63 χώρες. Οι συγγραφείς ανέλυσαν τις περιπτώσεις ανά καλλιέργεια και ανά χώρα. Τέλος, όπως διαβάζουμε στο gmfreegreece.wordpress.com, διαπιστώνει ότι το θέμα της μόλυνσης με ΓΤΟ είναι πολύ πιο σοβαρό αν και οι περισσότερες περιπτώσεις μόλυνσης δεν είναι γνωστές.
Τα κυριότερα σημεία της έκθεσης είναι τα εξής
Advertisment
1) η γενετική επιμόλυνση είναι αναπόφευκτη και θα συμβεί μέσα στη φύση.
2) η γενετική επιμόλυνση συμβαίνει και από τις δοκιμές σε χωράφια ή και από παράνομες φυτεύσεις. Η έκθεση παραπέμπει σε 9 περιπτώσεις μόλυνσης από μη εξουσιοδοτημένες ΓΤ καλλιέργειες στις οποίες είχαν παρακαμφθεί δοκιμές για την ασφάλεια των τροφίμων και του περιβάλλοντος.
3) Το γενετικά τροποποιημένο ρύζι βρίσκεται στην κορυφή του πίνακα κατάταξης των περιπτώσεων μόλυνσης, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 33% των περιπτώσεων. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει ΓΤ ρύζι που να καλλιεργείται οπουδήποτε στο κόσμο. Οι συγγραφείς της έκθεσης θεωρούν ότι το ποσοστό αυτό μπορεί να σχετίζεται με τον έλεγχο ρουτίνας των εισαγωγών ρυζιού στα εθνικά σύνορα.περι
Advertisment
4) Από τη στιγμή που έχει συμβεί η ΓΤ μόλυνση, είναι δύσκολο να περιοριστεί εντός κάποιων ορίων, π.χ. η ΓΤ παπάγια και το ΓΤ κινέζικο ρύζι
5) Από αυτά τα δεδομένα, δεν είναι σαφές ποιοι είναι οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν τα ποσοστά μόλυνσης. Δεν είναι μόνο η ίδια η ΓΤ μόλυνση (η επικονίαση μεταξύ των φυτών, αναμείξεις, κλπ) που συμβάλλει στον αριθμό των περιπτώσεων, αλλά και το ελεγκτικό καθεστώς (τόσο ρουτίνας όσο και στοχευμένο). Τα υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης είναι στα εισαγόμενα τρόφιμα στη Γερμανία, αλλά αυτό συμβαίνει ίσως λόγω των πολλών ελέγχων. Όλες οι χώρες της ΕΕ έχουν υψηλά ποσοστά επειδή αναφέρουν τα ευρήματά τους στην βάση δεδομένων του RASFF. Τα δεδομένα για τη μόλυνση υπάρχουν – αλλά όχι οι παράγοντες που αναλύουν τι επηρεάζει την μόλυνση.
6) Τέλος, οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι για τις περισσότερες πειραματικές καλλιέργειες ΓΤΟ, δεν υπάρχει πρωτόκολλο για τη δοκιμή, γεγονός που καθιστά την ανίχνευση της μόλυνσης εξαιρετικά δύσκολη, αν όχι αδύνατη.
Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα:
«Η ανίχνευση της μόλυνσης από ΓΤΟ εξαρτάται τόσο από τα προγραμματισμένα όσο και από τα στοχευμένα πρωτόκολλα παρακολούθησης, τα οποία φαίνεται να είναι ασυνεπή από χώρα σε χώρα, ακόμη και εντός της ΕΕ. Η έλλειψη μιας αναλυτικής μεθοδολογίας για την ανίχνευση των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών στο στάδιο του πεδίου όπου γίνεται η δοκιμή (δηλαδή προ-εμπορευματοποίησης) μπορεί να παρεμποδίσει τις προσπάθειες για τον εντοπισμό τυχόν μόλυνσης που προκύπτει από αυτές τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες.»
Για ακόμη μια φορά λοιπόν καταρρίπτεται ο ισχυρισμός της βιομηχανίας βιοτεχνολογίας ότι οι ΓΤ καλλιέργειες μπορούν να περικλείονται εντός ορίων χωρίς να επιμολύνουν τις καλλιέργειες των καλλιεργητών οι οποίοι έχουν επιλέξει να μην χρησιμοποιούν γενετικά τροποποιημένους σπόρους.
Μια βασική περίπτωση γενετικής επιμόλυνσης σχετίζεται με τον Αυστραλό αγρότη Steve Marsh, ένα βιολογικό αγρότη ο οποίος είχε ασκήσει αγωγή σε γειτονικό αγρότη για αποζημίωση, αφού το χωράφι του με μη-ΓΤΟ σιτάρι είχε μολυνθεί από ΓΤ σπόρους ελαιοκράμβης. Προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Δυτικής Αυστραλίας όπου όμως δεν δικαιώθηκε.
Ένα άλλο παράδειγμα μόλυνσης από ΓΤΟ είναι το γενετικά τροποποιημένο σιτάρι που ανακαλύφθηκε στο Όρεγκον. Αυτό το στέλεχος Roundup Ready εγκαταλείφθηκε το 2005 όταν η παγκόσμια αντίσταση στη Monsanto την ανάγκασε να το σταματήσει. Ποτέ δεν είχε εγκριθεί για χρήση, καλλιέργεια και εξαγωγή.
Επιπλέον, το ένα τρίτο των βιολογικών καλλιεργητών αναφέρουν σήμερα προβλήματα με διασταυρούμενη μόλυνση, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση. Περισσότερο από το 80% των αγροτών που συμμετείχαν στην έρευνα «ανησυχεί» για τις επιπτώσεις των ΓΤ σπόρων.
Έτσι, πέραν όλων των άλλων αρνητικών επιπτώσεων των ΓΤΟ, η γενετική επιμόλυνση της Φύσης και των υπόλοιπων φυτών και καλλιεργειών αναδεικνύεται ως η πλέον σοβαρή και επικίνδυνη συνέπεια των ΓΤΟ.
Αυτή η μόλυνση θα γίνει ανυπέρβλητη με την πάροδο του χρόνου με την επιχειρούμενη γενίκευση της καλλιέργειας ΓΤΟ μέσω συμφωνιών όπως η TTIP. Θα είναι δύσκολο να διατηρηθεί εντός ορίων και να τερματιστεί η μόλυνση που έχει ήδη συμβεί – αν φυσικά είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο αφού δεν υπάρχει καθιερωμένο πρωτόκολλο για τη δοκιμή ανίχνευσης, γεγονός που καθιστά δύσκολο να καθοριστεί ποια φυτά είναι μολυσμένα και ποια όχι.
