Γράφει η Ιουλία Πιτσούλη
Όταν η Κίνα κατέλαβε το Θιβέτ, στα μέσα του 20ου αιώνα, ήρθε αντιμέτωπη με το μυστήριο αυτού του τόπου και με ορισμένους ανθρώπους που οι γνώσεις και οι πρακτικές τους ξεπερνούσαν κατά πολύ τα κοινώς αποδεκτά. Ανάμεσά τους ήταν κάποιος ασκητής που οι φήμες έλεγαν πως ξεπερνούσε τον έναν αιώνα ζωής και πως τρεφόταν μόνο με μια μπουκιά «αμβροσίας» την ημέρα. Δεν έπινε και δεν έτρωγε τίποτε άλλο.
Advertisment
Οι Κινέζοι, εξοργισμένοι με αυτές τις φήμες συνέλαβαν τον υπερήλικα και τον υπέβαλαν σε δοκιμασία που θα αποδείκνυε ότι ήταν απατεώνας, όπως πίστευαν. Τον έκλεισαν για 15 μέρες σε ένα κελί δίχως τροφή επιτρέποντάς του να φάει μόνο τη μικρή καθημερινή ποσότητα από το παράξενο παρασκεύασμα της «αμβροσίας» που ο ίδιος υποστήριζε ότι του αρκούσε για να ζει. Ύστερα από 15 μέρες τίποτα δεν είχε αλλάξει στην υγεία ή στην εμφάνισή του. Δεν έδειχνε καθόλου εξασθενημένος όπως θα έπρεπε να είναι ένας άνθρωπος παντελώς στερημένος από τροφή αλλά, αντίθετα, ακμαίος και υγιής. Οι Κινέζοι αναγκάστηκαν να τον ελευθερώσουν. «Εντάξει, είσαι φαίνεται πραγματικός ασκητής» παραδέχθηκαν κι ας μη μπορούσαν να το εξηγήσουν.
Παρόμοιες ιστορίες για υπεραιωνόβιους ανθρώπους που κατοικούν στα Ιμαλάια έχουν συχνά ταξιδέψει προς τη Δύση. Οι Μαθουσάλες αυτοί οφείλουν τη μακροζωία τους στον τρόπο ζωής τους, στη δίαιτά τους, στις μυστηριώδεις γνώσεις τους , στο διαλογισμό και στις εξελιγμένες ικανότητές τους αλλά και στα μυστικά της Θιβετιανής ιατρικής. Τα μυστικά αυτά, που ήταν κτήμα μιας ειδικής κάστας μοναχών – γιατρών, πάνε πολύ πίσω στο χρόνο και οι ρίζες τους φτάνουν μέχρι τον Ιπποκράτη και τους Ασκληπιάδες! Μη σας φαίνεται παράξενο αυτό. Η Θιβετιανή ιατρική μοιράζεται πολλά με άλλες Ασιατικές ιατρικές παραδόσεις που επηρεάστηκαν, σύμφωνα με αρκετούς μελετητές, από την αρχαιοελληνική ιατρική που έφτασε στην Ινδία με τον Μέγα Αλέξανδρο.
Συνδυάζοντας επίσης στοιχεία από τις κινέζικες θεραπευτικές μεθόδους και την ινδική αγιουρβέδα, η ιατρική του Θιβέτ αποτελεί έναν ενδιαφέροντα συνδυασμό αρχαίων γνώσεων, θεραπευτικών τεχνικών και φαρμάκων που εμπεριέχουν βαθιά σοφία αλλά και ορισμένα στοιχεία που είναι ακατανόητα ή παράδοξα για το δυτικό τρόπο σκέψης. Μια από τις βασικές διαφορές της δυτικής ιατρικής είναι ότι επιδιώκει τη θεραπεία των συμπτωμάτων της ασθένειας ενώ η ιατρική του Θιβέτ αντιμετωπίζει τα συμπτώματα ως δείκτες μιας ανισορροπίας και επιδιώκει την αποκατάσταση της.
Advertisment
Φυσικά, για τους Θιβετιανούς δεν τίθεται θέμα διαχωρισμού των σωματικών συμπτωμάτων από την ψυχική κατάσταση ή τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου. Όλα αλληλοσυνδέονται. Γι αυτό και στη θεραπεία ή στη διάγνωση των ασθενειών λαμβάνονται επίσης υπ όψιν, ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά αλλά και οι θέσεις των πλανητών και το ωροσκόπιο του ασθενούς. Κάτι τέτοιο σίγουρα κάνει οποιοδήποτε δυτικό γιατρό να χαμογελάσει με συγκατάβαση. Όμως στο Θιβέτ επικρατεί ένας βαθιά μυστηριακός τρόπος σκέψης που περικλείει όλους τους τομείς της ζωής. Το διαπιστώνει όποιος επισκεφθεί τον τόπο και έχει εμπειρία από πρώτο χέρι.
Επίσκεψη σε Θιβετιανό Θεραπευτήριο
Μεσημέρι στη μεγάλη πλατεία της θιβετιανής πρωτεύουσας, Λάσα. Στη μια άκρη της δεσπόζει το πανάρχαιο μοναστήρι Τζόκανγκ , ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κέντρα του Θιβέτ. Στο προαύλιό του φεγγοβολούν εκατοντάδες μικρές φλογίτσες που έχουν ως καύσιμο λίπος από γιακ, ένα είδος ορεινού βούβαλου των Ιμαλαΐων. Ο αέρας είναι πλημμυρισμένος από τη βαριά μυρωδιά του και από τις ψαλμωδίες των μοναχών. Τύμπανα, καμπανάκια και τρομπέτες συνοδεύουν τις προσευχές των μοναχών με τα βαθυκόκκινα τριμμένα ράσα και τα ξυρισμένα κεφάλια.
Σε μοναστήρια σαν κι αυτό άνθισε και αναπτύχθηκε η θιβετιανή ιατρική μέσα στο πέρασμα πολλών αιώνων. Τα μυστικά της είναι αποτυπωμένα σε πυκνογραμμένα κείμενα ή ζωγραφισμένα σε μεγάλα πανό , που οι ίδιοι ονομάζουν «τάνγκας» και που φιλοξενούν εικόνες της ανθρώπινης ανατομίας ή των «θεραπευτικών δέντρων». Αυτά τα δέντρα περικλείουν όλη την ιατρική γνώση του Θιβέτ και «διηγούνται» την ιστορία της ανθρώπινων ασθενειών, τις αιτίες και τη θεραπεία τους. Πρόκειται για ένα σύνθετο σύστημα και μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση από αυτή που γνωρίζουμε στη Δύση. Αυτό μου έγινε απολύτως σαφές στην… αντικρινή πλευρά της πλατείας Τζόκανγκ, εκεί όπου βρίσκεται η ιατρική σχολή και η κλινική παραδοσιακής ιατρικής του Θιβέτ.
Περνώντας τη μεγάλη σιδερένια πύλη μπαίνω στο κτίριο που στεγάζει τα τελευταία χρόνια την κλινική. Το παλιό, πολλών αιώνων κτίριο που βρισκόταν απέναντι από την Ποτάλα, το ανάκτορο του Δαλάι Λάμα, κάηκε με την έλευση των Κινέζων. Η γνώση όμως δεν είναι τόσο εύκολο να χαθεί. Τα μυστικά της παραδοσιακής ιατρικής διαφυλάχθηκαν. Διασώθηκαν τα πανάρχαια συγγράμματα και τα τάνγκας που αναρτημένα τώρα στους τοίχους μιας καταστόλιστης αίθουσας χρησιμεύουν ως εργαλεία διδασκαλίας για τους νέους γιατρούς. Στο βάθος της αίθουσας υψώνεται το άγαλμα του «Γαλάζιου Βούδα» της θεραπείας. Το δεξί του χέρι είναι υψωμένο σε ευλογία. Το αριστερό κρατά το δοχείο της αμβροσίας.
Στην κλινική δεν μας υποδέχθηκε ένας μοναχός-θεραπευτής ή ένας σαμάνος αλλά ένας ηλικιωμένος γιατρός με λευκή μπλούζα και γαλήνια φυσιογνωμία. Σοβαρός και λιγομίλητος πήρε το χέρι μου για να μου κάνει ένα διαγνωστικό έλεγχο. Η διάγνωση στη θιβετιανή ιατρική γίνεται όπως και στην ινδική αγιουρβέδα, μέσω του σφυγμού και μερικών εξωτερικών παρατηρήσεων. Ψηλαφίζει τον καρπό του χεριού μου με τα δυο του χέρια. Ο δείκτης, ο μέσος και ο παράμεσος είναι το στηθοσκόπιο, ο καρδιογράφος, και ο αξονικός τομογράφος των θιβετιανών γιατρών. Κάθε ένα από τα τρία δάχτυλα του κάθε χεριού ανιχνεύει δυο διαφορετικά όργανα. Ο δείκτης του δεξιού χεριού την καρδιά και το λεπτό έντερο, ο μέσος τον σπλήνα και το στομάχι, ο παράμεσος το αριστερό νεφρό και τους γεννητικούς αδένες.
Το αριστερό χέρι του γιατρού ερευνά άλλα όργανα: ο δείκτης τους πνεύμονες και το παχύ έντερο, ο μέσος το συκώτι και τη χολή και ο παράμεσος το δεξί νεφρό και την ουροδόχο κύστη. Νιώθω τους δείκτες του Θιβετιανού γιατρού να αγγίζουν απαλά το δέρμα μου, αντίθετα η πίεση από τα μεσαία δάχτυλά του είναι μεγαλύτερη, κι ακόμα πιο μεγάλη από τα παράμεσα. Όπως εξηγεί, οι δείκτες κάνουν ταυτόχρονα διάγνωση στο δέρμα, οι μέσοι στους μυς και οι παράμεσοι στα οστά γι αυτό και είναι πιο «διεισδυτικοί». Όταν ολοκλήρωσε τη διαγνωστική εξέταση του σφυγμού αφοσιώθηκε στην προσεκτική μελέτη των νυχιών και των ματιών μου.
Αυτό ήταν ένα γρήγορο τσεκ απ. Όμως, όπως μου εξήγησε, ο πλήρης διαγνωστικός έλεγχος περιλαμβάνει επίσης την ανάλυση ούρων, τη μελέτη του ατομικού ωροσκοπίου και μια συνέντευξη με 38 κρίσιμες ερωτήσεις όπως: «Έχεις πικρή γεύση στο στόμα ό,τι κι αν φας;», «Έχεις συχνούς πονοκεφάλους;», «Νιώθεις ξαφνικά φουντώματα ζέστης ή μεταναστευτικό πόνο πότε εδώ και πότε εκεί;», «Νιώθεις ατονία το πρωί;». Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα σκιαγραφούν το πορτραίτο της υγείας του ανθρώπου και ταυτόχρονα προσδιορίζουν αν ανήκει στον χολερικό, τον φλεγματικό ή τον αέρινο τύπο, στις τρεις κατατάξεις της ανθρώπινης φύσης σύμφωνα με την ιατρική παράδοση των Ιμαλαΐων.
Διάγνωση εξ Αποστάσεως!
Η θιβετιανή ιατρική δεν ευνοεί τις χειρουργικές επεμβάσεις προτιμώντας να θεραπεύει με άλλους τρόπους. Τα φάρμακά της είναι απολύτως φυσικά και προέρχονται από το φυτικό αλλά και το ζωικό βασίλειο. Χρησιμοποιούνται όχι μόνο καρποί, σπόροι, βότανα και φύλλα αλλά και κονιορτοποιημένα οστά ή κέρατα και αδένες ορισμένων ζώων. Ένα από τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα και εξαιρετικά δραστικό αφροδισιακό είναι… ο λευκός βάτραχος των Ιμαλαΐων. Η δράση του είναι τόσο ισχυρή που όπως λέγεται μπορεί να κάνει έναν άντρα να πάει με 100 γυναίκες μέσα σε μια νύχτα! Οι Θιβετιανοί, δεν έχουν ανάγκη το βιάγκρα, προφανώς.
Η θεραπευτική τους προσέγγιση πάντως είναι ιδιότυπη. Ένα κράμα πρακτικής ιατρικής, σαμανισμού, βοτανολογίας, μαγείας, αστρολογίας, μαντείας και πανάρχαιων γνώσεων. Όσο κι αν όλα αυτά θα έκαναν ένα δυτικό επιστήμονα να φρίξει, η αλήθεια είναι ότι λειτουργούν!Υπάρχουν πολλές αναφορές σε ασθενείς που θεραπεύονται και βρίσκουν λύσεις εκεί που η κλασσική ιατρική είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά. Πολλά πράγματα φαντάζουν ακατανόητα για τον δυτικό ορθολογισμό όπως λ.χ. η διάγνωση εξ αποστάσεως. Επειδή το Θιβέτ είναι ένας πολύ ορεινός τόπος είναι μακρύ και επίπονο το ταξίδι από ορισμένα χωριά προς την Λάσα.
Όταν κάποιος, λοιπόν, ασθενεί και βρίσκεται μακριά ή δεν μπορεί να επισκεφθεί το γιατρό, πάει ένας στενός συγγενής στη θέση του. Μέσα στα διάφορα είδη παλμών που ανιχνεύει στον καρπό του χεριού ο γιατρός υπάρχουν: ο οικογενειακός παλμός, ο παλμός του επισκέπτη, του εχθρού, του φίλου, των κακών επιρροών, της εγκυμοσύνης και ο «αντιπρόσωπος άλλου». Αυτός ο τελευταίος χρησιμεύει για την εξ αποστάσεως διάγνωση. Αν για παράδειγμα είναι άρρωστος ο πατέρας και βρίσκεται μακριά μπορεί να γίνει διάγνωση μέσω του παλμού-αντιπροσώπου στο χέρι του γιου. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με μητέρα και κόρη ή μεταξύ συζύγων.
Ο σφυγμός-αντιπρόσωπος μπορεί να δώσει, επίσης, πληροφορίες μαντικού χαρακτήρα που αφορούν το μέλλον μια οικογένειας, ενός ταξιδιού, ενός έργου ή ενός ανθρώπου. Ο σφυγμός της εγκυμοσύνης πάλι, δίνει πληροφορίες για το φύλο του παιδιού. Αν κυριαρχεί το αριστερό νεφρό τότε θα είναι κορίτσι ενώ αν κυριαρχεί το δεξί θα είναι αγόρι. Διαβάζοντας τους κατάλληλους σφυγμούς ο γιατρός μπορεί επίσης να διαγνώσει αν ο τοκετός θα είναι εύκολος ή δύσκολος και να προβλέψει πόσο ήρεμο ή ανήσυχο θα είναι το παιδί που πρόκειται να γεννηθεί.
Διαγνωστικοί Χάρτες και Θεραπευτικά Δέντρα
Στο Θιβέτ η βαθιά πεποίθηση όλων είναι πως οι ασθένειες δεν ξεκινούν από το σώμα αλλά από τον ψυχισμό, τη συμπεριφορά και τις προηγούμενες ενσαρκώσεις. Τα αρνητικά πρότυπα δράσης δημιουργούν ανισορροπία που εκδηλώνεται στο σώμα. Στα ιατρικά συγγράμματα του τόπου αναφέρεται ότι υπάρχουν 84.000 αρνητικά συναισθήματα, όπως τα διάφορα πάθη, η ζήλια και το μίσος, που προκαλούν 84.000 διαφορετικές δυσλειτουργίες, αυτές με τη σειρά τους δημιουργούν 404 βασικές κατηγορίες ασθενειών. Όλα αυτά παρουσιάζονται με εύγλωττο τρόπο στους διαγνωστικούς χάρτες και στα θεραπευτικά δέντρα που στα φύλλα, στα κλαδιά και στις ρίζες τους εικονοποιούν τις διάφορες ασθένειες, τις αιτίες και τις θεραπείες τους.
Όπως και ο Ιπποκράτης που διέκρινε τους ανθρώπους σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με το «χυμό» τους, το ίδιο και οι Θιβετιανοί κατατάσσουν τους ανθρώπους: στους φλεγματικούς, στους αέρινους-αιματώδεις και στους χολερικούς. Καθένας μας χαρακτηρίζεται από κάποιο από αυτά τα στοιχεία ή από τους συνδυασμούς τους. Για τους γιατρούς του Θιβέτ όλα έχουν σημασία από τις σκέψεις μέχρι τη διατροφή. Το κρύο νερό ή τα κρύα φαγητά για παράδειγμα, είναι ακατάλληλα για τους φλεγματικούς τύπους. Κρύα φαγητά δεν χαρακτηρίζονται τόσο από τη θερμοκρασία τους όσο από την υφή τους.
Για παράδειγμα , τα λαχανικά θεωρούνται κρύα φαγητά. Μεγάλη σημασία αποδίδεται επίσης και στον τρόπο μαγειρέματος. Θεωρείται απολύτως ανθυγιεινό και τοξικό να μαγειρεύονται στο ίδιο σκεύος ψάρι με κοτόπουλο. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και η προσθήκη μελάσας ή ζάχαρης στο μαγείρεμα φασολιών ή αρακά. Ανάλογα με το φαγητό που τρώει κάποιος και τον τύπο στον οποίο ανήκει μπορεί να εκδηλωθεί μια διαφορετική δυσλειτουργία. Ιδού μια διάγνωση θιβετιανού τύπου:
Α. ΑΕΡΙΝΟΙ ΤΥΠΟΙ
Συμπτώματα
Χασμουρητά και Ρίγη
Συχνοί Αναστεναγμοί
Πόνοι στους γοφούς, στα οστά και στις αρθρώσεις
Πόνοι που μετατοπίζονται σε διάφορα μέρη του σώματος
Άμβλυνση των αισθήσεων
Λιγούρες
Αιτίες
Οξύ φαγητό – όπως πιπεριές, γιαούρτι, τυρί, φράουλες, ανανάς, λεμόνι, τσάι, χοιρινό, κατσικίσιο κρέας- παραμονή σε υγρό και ψυχρό περιβάλλον.
Θεραπεία
Θρεπτικές τροφές – όπως ξηροί καρποί, λάδι, σόγια, καρύδα, μπανάνα, λάδι- παραμονή σε ζεστό ,ξηρό περιβάλλον, συναναστροφή με φίλους.
Β. ΧΟΛΕΡΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ
Συμπτώματα
Πικρή γεύση στο στόμα
Συχνοί πονοκέφαλοι
Αίσθηση θερμότητας στην επιδερμίδα
Πόνοι στο πάνω μέρος του σώματος
Δυσπεψία
Αιτίες
Θερμό είδος τροφής – όπως πιπεριές, ρύζι, καρυκεύματα, παστά ψάρια, σάλτσα σόγιας, φιστίκια ,ταχίνι- οξύθυμη συμπεριφορά, παραμονή στον ήλιο.
Θεραπεία
Ψυχρά φαγητά -όπως γιαούρτι , αγελαδινό γάλα, παγωτά, λαχανικά ,μοσχάρι, μπύρα, πορτοκάλια, μήλα, λεμόνια – παραμονή σε δροσερό περιβάλλον κοντά στη θάλασσα.
Γ. ΦΛΕΓΜΑΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ
Συμπτώματα
Ανορεξία
Αίσθηση κορεσμού ακόμα κι όταν το στομάχι είναι άδειο
Συχνοί εμετοί
Βαρύ κεφάλι
Στομαχικοί ίλιγγοι
Ψυχρότητα στο νου και στο σώμα
Δυσφορία μετά το φαγητό
Συχνά ρεψίματα
Αιτίες
Βαρύ, λιπαρό φαγητό -όπως φιστίκια, καρύδια, μπανάνες, αλάτι, αυγά, προϊόντα σόγιας -παραμονή σε περιβάλλον με υγρασία.
Θεραπεία
Ζεστά είδη τροφής -όπως, μανιτάρια, πιπέρι, πιπεριές, μελιτζάνες, αντσούγιες, σκόρδο , μπαχαρικά – ηλιοθεραπεία και ζεστασιά.
Το Μυστικό της Αμβροσίας
Στο Θιβέτ οι άνθρωποι μιλούν με σεβασμό και δέος για ένα μυστηριώδες παρασκεύασμα: την αμβροσία. Για μας τους Έλληνες, η αμβροσία είναι μια έννοια γνωστή από τη μυθολογία, ως τροφή των θεών και των αθανάτων. Για τους Θιβετιανούς έχει μια παρεμφερή σημασία. Πρόκειται για ένα παρασκεύασμα που μπορεί να υποκαταστήσει όλες τις τροφές και να ξαναδώσει σφρίγος, ζωτικότητα και νιότη. Σύμφωνα με τις παραδόσεις των Ιμαλαΐων, από τη στιγμή της γέννησης μέχρι την ηλικία των 16 ετών ο άνθρωπος είναι παιδί. Από τα 16 ως τα 70 είναι ενήλικος και από τα 70 και πάνω γέρων.
Όταν κάποιος παίρνει αμβροσία, λένε, ζει περισσότερο, επιβραδύνει το γήρας, παρατείνει τη ζωτικότητα του σώματος και των αισθήσεων, διατηρεί καλή μνήμη και οξείες νοητικές λειτουργίες ενώ παραμένει επίσης, αναλλοίωτη τη ζωτικότητα της φωνής του! Όμως η αμβροσία δεν είναι κάτι που μπορεί να το προμηθευτεί κάποιος από το εμπόριο ή έστω από κάποιον που έχει στη διάθεσή του αυτό το θαυματουργό σκεύασμα. Ο ενδιαφερόμενος πρέπει να την παρασκευάσει μόνος του ακολουθώντας ένα ειδικό τυπικό.
Κατ’ αρχήν πρέπει να εντοπίσει την κατάλληλη χρονική στιγμή, την πιο ευνοϊκή, σύμφωνα με τις θέσεις των πλανητών. Τότε θα πρέπει να προετοιμάσει το σώμα του καθαρίζοντάς το σε όλα τα επίπεδα γιατί η αμβροσία πρέπει να λαμβάνεται από ένα καθαρό οργανισμό προκειμένου να είναι αποτελεσματική. Εξωτερικά λοιπόν, θα πλυθεί με σαπούνι ή αλεσμένη και κονιορτοποιημένη φακή που θεωρείται εξαιρετική για τον βαθύ καθαρισμό των πόρων. Στη συνέχεια θα πρέπει να τριφτεί με κάποιο έλαιο.
Ο εσωτερικός καθαρισμός του σώματος γίνεται με τη λήψη ενός ιάματος που αποτελείται από εννέα διαφορετικά συστατικά ανακατεμένα με… ούρα αγελάδας. Αυτό το συστατικό που θα φαινόταν φρικιαστικό για τους Δυτικούς, για τους Θιβετιανούς θεωρείται εξαιρετικό για τον καθαρισμό της λέμφου και του αίματος. Κατόπιν ακολουθεί η διαδικασία παρασκευής της αμβροσίας που είναι πολυσύνθετη. Τα υλικά προέρχονται από βότανα και έλαια λουλουδιών. Όλα μαζί βράζονται, ψύχονται, ξαναβράζονται και αναψύχονται, αναμιγνύονται με μέλι και πλάθονται σε μορφή μικρών σφαιριδίων που πρέπει να λαμβάνονται για ένα διάστημα δυο ως έξι μηνών. Το πιο βασικό μυστικό για την παρασκευή της αμβροσίας είναι η ψυχική κατάσταση στην οποία πρέπει να βρίσκεται το άτομο.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της παρασκευής της πρέπει να βρίσκεται σε βαθύ διαλογισμό, σε μια κατάσταση εκστατική έξω από τα γνωστά του όρια, τόσο ώστε να νιώθει ένα με τον Θείο Θεραπευτή. Ταυτόχρονα οραματίζεται το παρασκεύασμά του να λιώνει μέσα στο φως και να μετατρέπεται σε τριπλή αμβροσία: στη θεραπευτική αμβροσία που φέρνει την απαλλαγή από τις ασθένειες, στην αμβροσία της ζωής που φέρνει την απαλλαγή από τα γηρατειά και στην αμβροσία της σοφίας που ανοίγει το νου και την καρδιά στη βαθύτερη κατανόηση του σύμπαντος και των φαινομένων αυτού του κόσμου.
Όπως βεβαιώνουν πολλοί στην περιοχή των Ιμαλαΐων, όποιος ακολουθήσει σωστά τη διαδικασία παρασκευής του θαυματουργού αυτού ιάματος βλέπει σύντομα τα θετικά του αποτελέσματα: το σώμα αποκτά ξανά σφρίγος, τα λευκά μαλλιά ξαναμαυρίζουν και φυτρώνουν ακόμα και νέα δόντια!
«Έχεις δει ποτέ κανέναν από τους υπεραιωνόβιους;» ρωτάω τον Νόρμπου, τον ξεναγό και διερμηνέα. «Και βέβαια» απαντά με βεβαιότητα.
«Είδα τον Μα- Τζιλαπ- Ντρον, που έχει φτάσει σε ηλικία 180 ετών. Είχε γεννηθεί την ίδια χρονιά με τον πατέρα του προπάππου μου. Ζει ακόμα!»
Ο Νόρμπου χαμογελάει θεωρώντας όλα αυτά απολύτως φυσικά. Βγαίνοντας από την κλινική Παραδοσιακής Ιατρικής της Λάσα στο απέναντι πεζοδρόμιο παρατηρώ ένα φαρμακείο. Στα ράφια του μαζί με τα κλασσικά φάρμακα των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών υπάρχουν και τα σακουλάκια με τις σκόνες, τους σπόρους και τα μυστηριώδη σκευάσματα της θιβετιανής ιατρικής που οι ντόπιοι την εμπιστεύονται περισσότερο.
Έξω στην πλατεία Τζόκανγκ τα πλήθη των προσκυνητών έρχονται να προσευχηθούν στο πανάρχαιο μοναστήρι. Τα Ιμαλάια υψώνονται γύρω, προς έναν ουρανό με ένα κρυστάλλινο γαλάζιο χρώμα που όμοιό του δεν έχω ξαναδεί ποτέ. Η διαύγεια της ατμόσφαιρας είναι απίστευτη. Όπως πολλά πράγματα σ’ αυτόν τον τόπο με τα παράξενα μυστικά που κάνουν τους δυτικούς να δυσπιστούν ή να γοητεύονται. Η αλήθεια, όμως, είναι πως αυτή δεν είναι οποιαδήποτε χώρα αλλά το Θιβέτ. Η «στέγη του κόσμου».
Η Ιουλία Πιτσούλη είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και σύμβουλος ψυχικής υγείας, συνθετικής προσέγγισης. Είναι συνιδρύτρια του Κτήματος Νοόσφαιρα. Το Κτήμα Νοόσφαιρα φιλοξενεί σεμινάρια αυτογνωσίας και ψυχολογίας, ομάδες γιόγκα, τάι-τσι, εναλλακτικές διακοπές, εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις με επίκεντρο την πνευματική ανάπτυξη, τη διεύρυνση της συνειδητότητας και την ευεξία νου και σώματος.
