Απόσπασμα από το βιβλίο του Gregg Braden “H Μεγάλη Αλήθεια”, που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τη Link Media
Βρισκόμαστε ενώπιον μιας επανάστασης, όσον αφορά το πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας. Μας αναγκάζει να ξαναγράψουμε την ιστορία για την καταγωγή μας, το παρελθόν μας, το διάστημα που βρισκόμαστε εδώ και το μέλλον μας. Παρότι η επανάσταση ξεκίνησε στις αρχές του 20ού αιώνα, οι απλοί άνθρωποι δεν την αντιλήφθηκαν και συνέχισαν να κάνουν ό,τι έκαναν και πριν – εκτός, βέβαια, και αν συγκαταλέγονταν στους επιστήμονες που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην κατανόηση της ζωής και του Σύμπαντος.
Advertisment
Για παράδειγμα, για τους αρχαιολόγους που πασχίζουν να εντάξουν την ανακάλυψη προηγμένων πολιτισμών της εποχής των παγετώνων στο παραδοσιακό χρονολόγιο της Ιστορίας και τους βιολόγους που δημοσιεύουν περισσότερες από 400 αξιολογημένες μελέτες, οι οποίες αποδεικνύουν ότι η φύση βασίζεται μάλλον στη συνεργασία παρά στην «επιβίωση του πιο ευπροσάρμοστου», η επανάσταση στον τρόπο σκέψης μοιάζει με σεισμό πολλών Ρίχτερ. Καταγράφει μερικές ακραίες νέες αντιλήψεις και καταργεί κάποιες από τις πιο προβεβλημένες απόψεις της συμβατικής επιστήμης.
Στο πέρασμά της, αφήνει μια σειρά από ξεπερασμένες διδασκαλίες, που επιβάλλουν την επαναξιολόγηση παγιωμένων παραδόσεων και καταστρέφουν όσα μας κληροδότησαν επιστήμονες που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην επιστήμη. Ο λόγος; Οι ανακαλύψεις έχουν φανερώσει ότι πολλά από τα επιστημονικά «δεδομένα» που εμπιστευόμασταν επί αιώνες για να εξηγήσουμε το σύμπαν και το ρόλο μας σε αυτό, είναι ελαττωματικά. Ένα παρωχημένο πρότυπο του Σύμπαντος και της σχέσης μας με αυτό βασίστηκε σε μια σειρά επιστημονικών παραδοχών -εσφαλμένων παραδοχών- που δε μπορούν πλέον να διδάσκονται ως δεδομένες με βάση τα νέα στοιχεία. Τέτοιες παραδοχές είναι, για παράδειγμα, οι ακόλουθες:
• Εσφαλμένη παραδοχή 1: Ο πολιτισμός έχει ηλικία περίπου 5.000-5.500 έτη.
Advertisment
• Εσφαλμένη παραδοχή 2: Η φύση βασίζεται στην αρχή της «επιβίωσης του πιο ευπροσάρμοστου».
• Εσφαλμένη παραδοχή 3: Τυχαία γεγονότα της εξέλιξης εξηγούν την καταγωγή του ανθρώπου.
• Εσφαλμένη παραδοχή 4: Η συνειδητότητα είναι ανεξάρτητη από τον φυσικό μας κόσμο.
• Εσφαλμένη παραδοχή 5: Ο χώρος μεταξύ των πραγμάτων είναι κενός.
Όταν σκεφτόμαστε την καθημερινή ζωή -πώς φροντίζουμε τον εαυτό μας και τις οικογένειές μας, πώς επιλύουμε τα προβλήματά μας, τι επιλογές κάνουμε- διαπιστώνουμε ότι μεγάλο μέρος αυτών που δεχόμαστε ως κοινή γνώση, βρίσκεται ριζωμένο στον πυρήνα αυτών των εσφαλμένων παραδοχών, οι οποίες συντηρούν μια ξεπερασμένη επιστήμη που ξεκίνησε πριν από 300 χρόνια. Ίσως να μην είναι τυχαίο το γεγονός ότι στη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου, ο κόσμος βρέθηκε αντιμέτωπος με τις μεγαλύτερες κρίσεις πολέμου, συμφορών και ασθενειών στην καταγεγραμμένη ιστορία.
Εξαιτίας αυτών των αντιλήψεων για την «αποστειρωμένη» χημική προέλευσή μας, τη σχετικά πρόσφατη άφιξή μας στη Γη και το διαχωρισμό μας από τη Φύση, καταλήξαμε να πιστεύουμε ότι δεν είμαστε τίποτε παραπάνω από κόκκους σκόνης στο Σύμπαν και ένα βιολογικό συμπλήρωμα στο γενικό σχέδιο της ζωής. Πώς να μη νιώθουμε ανίσχυροι να βοηθήσουμε τους αγαπημένους μας και τον ίδιο μας τον εαυτό, όταν αντιμετωπίζουμε τις μεγάλες κρίσεις της ζωής;
Πώς να μη νιώθουμε συχνά ανήμποροι, βλέποντας τον κόσμο μας να αλλάζει τόσο ραγδαία, θαρρείς και διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη; Εκ πρώτης όψεως, δεν φαίνεται να υπάρχει λόγος να σκεφτούμε διαφορετικά, να πιστέψουμε ότι έχουμε τον έλεγχο του εαυτού μας ή των γεγονότων. Σε τελική ανάλυση, στα παραδοσιακά εκπαιδευτικά εγχειρίδια ή στον παραδοσιακό τρόπο αντίληψης του κόσμου, τίποτε δεν αφήνει το περιθώριο για κάτι διαφορετικό…
