Του Χρήστου Βασιλόπουλου
Ένα πράγμα που είναι παντού στις ειδήσεις αυτές τις μέρες, είναι τα γεγονότα σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες. Για παράδειγμα, τα φοβερά πράγματα που συνέβησαν στο Παρίσι. Την επόμενη μέρα μάθαμε ότι και οι Βρυξέλλες μετατράπηκαν σε ένα αστυνομοκρατούμενο μέρος για λίγες μέρες.
Advertisment
Ένα πολύ σημαντικό θέμα που παρατήρησα, ήταν η προσπάθεια πολλών πολιτών από διαφορετικές χώρες ανά τον κόσμο να προσπαθούν να «μορφώσουν» τους υπόλοιπους , ότι ένα πράγμα είναι να είσαι/γίνεσαι τρομοκράτης και άλλο να καταδικάσεις όλους εκείνους που ασπάζονται μια συγκεκριμένη θρησκεία. Το οποίο φυσικά και δεν πρέπει να κάνουμε. Δηλαδή, να καταδικάζουμε το σύνολο για τις πράξεις λίγων.
Κατά την άποψή μου αυτό είναι κάτι αξιοθαύμαστο. Πολλές φορές οι άνθρωποι παρασύρονται από τα συναισθήματά τους όταν καταστάσεις σαν αυτές υλοποιούνται. Στην πραγματικότητα, η βία αυτού του είδους δεν είναι απλά «προνόμιο» συγκεκριμένων ομάδων με μια συγκεκριμένη «φιλοσοφία». Συμβαίνει και από τις «πολιτισμένες» χώρες προς τις «λιγότερο πολιτισμένες». Είναι μέρος της θλιβερής υπόθεσης της ιστορίας της ανθρωπότητας.
Ας επανέλθω όμως… Όταν μεγάλες ομάδες ανθρώπων υψώνουν τη φωνή τους προκειμένου να αποφύγουν το τυφλό αιματοκύλισμα και τυφλές εκδικητικές πράξεις, τότε νιώθω αισιόδοξος.
Advertisment
Οπότε, από πού προκύπτει αυτή η θετική στάση του ανθρώπινου είδους;
Αυτό είναι κάτι που έρχεται από πράγματα όπως: η εκπαίδευση και η εξοικείωση με διαφορετικούς πολιτισμούς. Έρχεται επίσης από την ικανότητα να διαχωρίζουμε τα γεγονότα από το συναίσθημα, όσο καλύτερα γίνεται ή μπορεί ο καθένας. Αυτό μας φέρνει στο σημείο να εξετάσουμε τη σημασία του να ταξιδεύει κανείς, ως ένα μέσο για να μειωθούν οι διακρίσεις,ο ρατσισμός και την ίδια στιγμή ως ένα μέσο για να αυξηθεί η συμπόνοια και η αγάπη.
Όταν οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία και την ικανότητα να ταξιδεύουν, τότε σίγουρα θα αντιμετωπίσουν καταστάσεις που θα τους θέσουν εκτός της ζώνης που νιώθουν άνετα. Θα ξεβολευτούν, με λίγα λόγια. Αυτό θα συμβεί με τρόπους όπως απλά το να χρειαστεί να παραγγείλουν το φαγητό τους σε ένα εστιατόριο εκεί που βρίσκονται ή να ζητήσουν κατευθύνσεις ή ακόμη έχοντας τη μέγιστη ευκαιρία του να πρέπει να δουλέψουν μαζί με ανθρώπους από διαφορετικές εθνικότητες. Προσθέστε στο συνολικό μείγμα και τη διαφορετικότητα στο θέμα των θρησκευτικών πεποιθήσεων και ορίστε η συνταγή. Μια τεράστια πρόκληση και μια τάξη για μάθηση απλώνεται μπροστά τους.
Το να ταξιδεύεις σε σπρώχνει να υπερβείς τις προκαταλήψεις και την κακή συμπεριφορά. Σε σπρώχνει να δεις πώς ζουν οι άνθρωποι, πέρα από τη «μάσκα» του μάρκετινγκ των ταξιδιωτικών μπροσούρων.
Θα δεις τους λόγους για να αγαπήσεις τον κόσμο όλο, αλλά πρώτα…
θα επισκεφθείς μέρη όπου οι ντόπιοι εξαρτώνται πάρα πολύ από τα χρήματα που θα ξοδέψεις εκεί. Ειδικά εάν πας σε χώρες που απλά με «10 χρυσά νομίσματα» εξασφαλίζεις φαγητό, διαμονή, το να δεις τα αξιοθέατα και να αγοράσεις αναμνηστικά για αρκετές μέρες. Θα δεις τη φτώχεια και θα δεις τη χλιδή και την πολυτέλεια. Και τα δύο θα σου διδάξουν κάτι για τους ανθρώπους και για εσένα.
Η τοπική μουσική μπορεί επίσης να σου διδάξει πολλά πράγματα. Ο τρόπος που οι άνθρωποι διασκεδάζουν μετά την εργασία τους αποκαλύπτει επίσης την πραγματική τους κουλτούρα. Εάν επισκευθείς τα μουσικά τους δρώμενα ή τις τοπικές μουσικές τους εκδηλώσεις μπορείς να έχεις την εμπειρία της αυθεντικής φύσης των ανθρώπων. Εάν σε καλέσουν για φαγητό σε ένα σπίτι θα δεις πως ζει μια οικογένεια από πρώτο χέρι. Θα δεις τι ακριβώς αναζητούν τα παιδιά τους. Έτσι μπορείς να έχεις την εμπειρία από πράγματα ουσιώδη και βαθιά.
Όπως για παράδειγμα, ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως σε τι κατοικούν, τι τρώνε, τι πίνουν και πόσα χρήματα βγάζουν, δεν θέλουν πραγματικά να υποφέρουν. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναζητούν την αγάπη. Θα εκδηλώσουν την καλή τους φύση εάν μορφωθούν σωστά και τους συμπεριφερθούν σωστά. Μπορεί να δεις ότι ακόμη και εκείνοι που τυφλά πιστεύουν σε μια θρησκεία, ότι πραγματικά ελπίζουν για κάτι καλύτερο στη ζωή κάνοντας αυτό. Πολλές φορές, αυτό, το εκμεταλλεύονται εκείνοι που θέλουν να τους χειραγωγήσουν και να ταΐσουν την ιδιοτελή τους φύση.
Όμως, είναι αυτή η ιδιοτελής φύση ένα χαρακτηριστικό συγκεκριμένων εθνοτήτων ή απλά είναι το αποτέλεσμα της άγνοιας, της έλλειψης μόρφωσης και ίσως ακόμη και η έλλειψη επαφής και συγχρωτισμού με διαφορετικές κουλτούρες; Με λίγα λόγια, μήπως όλο αυτό είναι αποτέλεσμα της άγνοιας; Μήπως το να ταξιδεύεις βοηθάει να ξεπεράσεις την άγνοια; Μήπως είναι η γνωριμία με διαφορετικές κουλτούρες ένας τρόπος να ξεπεραστεί (και να κατανοηθεί) η προκατάληψη, η δεισιδαιμονία, τα ψευδά πιστεύω και όποια μορφή κληρονομούμενων απόψεων επί των ανθρώπων και των πραγμάτων;
Το να ταξιδεύεις σε βοηθάει να εξερευνήσεις τον εαυτό σου. Μπορεί να καλλιεργήσει τη συμπόνοια και την αγάπη για τους άλλους όταν δεις ότι είναι πεινασμένοι για αγάπη, για τροφή, φιλία και ασφάλεια όπως είμαστε και εμείς. Το να ταξιδεύεις βοηθάει να μειωθεί ο ρατσισμός με το να μπεις «στα παπούτσια» των άλλων. Ειδικά όταν προσπαθήσεις να περπατήσεις, να φας και να ακολουθήσεις τα έθιμα των ανθρώπων στα μέρη που επισκέπτεσαι.
Είναι ένας τρόπος να ανακαλύψεις και να δεις τον εαυτό σου. Μπορείς να δεις εάν πραγματικά αγαπάς τον εαυτό σου ή δρας με διακρίσεις και ρατσισμό απέναντι στον ίδιο τον εαυτό σου. Μπορείς να δεις εάν τα χαρακτηριστικά για τα οποία νιώθεις ντροπή σε εσένα είναι τα ίδια για τα οποία ντρέπεσαι όταν τα βλέπεις σε άλλους, όταν για τα ίδια δείχνεις με το δάκτυλο. Το να ταξιδεύεις σε βοηθάει να δεις τον εαυτό σου όπως ακριβώς είναι.
Και, ίσως, όταν το δεις αυτό να νιώσεις γαλήνη και ειρήνη και να ξεκινήσεις να αγαπάς τον εαυτό σου ξεκαθαρίζοντας όλα τις τις κληρονομημένες ψευδές πεποιθήσεις. Εάν το κάνεις, τότε πόσο μακριά είναι το να αγαπήσεις όλους τους ανθρώπους αυτού του κόσμου και να νιώσεις συμπόνοια για αυτούς; Σκέψου το λίγο…
- Ξεφορτώσου όλους τους φόβους και την αρνητικότητα με μια «κίνηση» - 13 Δεκεμβρίου 2023
- Μάθημα μέσα από το φαγητό κατά τη διάρκεια ενός Zazen Sesshin - 23 Νοεμβρίου 2016
- Λόγοι για να αγαπήσεις τον κόσμο μέσω των ταξιδιών - 1 Δεκεμβρίου 2015
