Του Δημήτρη Μιχελουδάκη
Καλά μας τα λέει ο Καρυωτάκης, στη συλλογή “Ο Πόνος του Ανθρώπου και των πραγμάτων”… Μας ξεπέρασαν οι εποχές. Μείναμε στάσιμοι… Η γη προχώρησε αλλά ο άνθρωπος έμεινε με τα πόδια πετρωμένα. Προσπεράστηκε. Πέρα από το προφανές, ρεαλιστικό μήνυμα της συλλογής του Καρυωτάκη, ο ποιητής μας δίνει και ένα μήνυμα “κάτω από το τραπέζι”.
Advertisment
Η λύση είναι να φτάσουμε τα πράγματα και να τα προσπεράσουμε εμείς. “Τα ουσιώδη, που δεν τα βλέπουν τα μάτια αλλά η καρδιά” είναι το μυστικό που χαρίζει η αλεπού στο Μικρό Πρίγκιπα. “Ο χρόνος, που σπατάλησες για το τριαντάφυλλό σου, το κάνει τόσο σημαντικό.”
Σαν αθλητής του τριπλούν, με μεγάλες δρασκελιές, θα φτάσεις την εποχή – δεν ορίζει εκείνη τους κανόνες, δεν οριοθετεί τη χαρά και την ευτυχία. Κοιτώντας ουσιαστικότερα τη ζωή και βρίσκοντας τις λεπτές εκείνες υφές, που ήταν άφαντες μέχρι τώρα. Τη χαρά στην απλότητα. Την εμπειρία του γνήσιου χαμόγελου, που έχεις όταν είσαι μουσκεμένος από τα κύματα και παράλληλα πιάνεις από τα κέρατα τον Ήλιο…
Την ευτυχία του να αγαπάς την άνοιξη νοσταλγώντας το χειμώνα… Και την ευτυχία του να ερωτεύεσαι το χιόνι αναπολώντας αμμουδιές. Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες, κάτι απίστευτες αντένες, κάτι διάχυτες αισθήσεις στο σώμα μας μπερδεύεται όλη η φύσις. Μήπως μας καλεί ο Καρυωτάκης να συγκεκριμενοποιήσουμε τις αισθήσεις, έτσι ώστε να ξεμπερδέψουμε τη φύση μέσα μας;
Advertisment
- Είν’ εύκολο το μίσος – μην πας εκεί… - 17 Μαρτίου 2020
- Κρισναμούρτι: Ο μέγας ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής (Μια ανάγνωση) - 8 Μαρτίου 2019
- Σκέψεις περί σχιζοφρένειας - 24 Οκτωβρίου 2016
