Η ρουτίνα, λένε, είναι αυτό που καταστρέφει τη ζωή. Την ομορφιά της, το ενδιαφέρον της, τη ζωντάνια της. Όμως είναι έτσι; Ζώντας δηλαδή, κάποιος, μια καθημερινότητα που χαρακτηρίζεται από τις ίδιες δραστηριότητες, παύουν να μυρίζουν τα λουλούδια; Παύει να βγαίνει ο Ήλιος, παύει ένα χαμόγελο να είναι τόσο δυνατό; Μάλλον όχι.
Αυτό που αλλάζει, είναι ο τρόπος που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Η τυποποιημένη καθημερινότητα είναι ένα αναγκαίο κακό στις εποχές και τον κόσμο που ζούμε, αλλά ταυτόχρονα είναι και αναγκαίο καλό. Βιώνοντας τα ίδια πράγματα κάθε μέρα, από τη μία σου δημιουργεί το αίσθημα της βαρεμάρας και της πλήξης, από την άλλη όμως, σε βοηθά να εκτιμήσεις τη στιγμή που θα κάνεις κάτι το διαφορετικό. Κάτι που θα σε ευχαριστήσει πραγματικά.
Advertisment
Φανταστείτε να είχατε τη δυνατότητα από αύριο να κάνετε ό,τι θέλετε και να ακολουθήσετε τη ζωή που επιθυμούσατε. Οι περισσότεροι, φαντάζομαι, πως θα διάλεγαν να ταξιδέψουν, να γνωρίσουν τον κόσμο, να κάνουν αυτά που πάντα ήθελαν και δεν μπορούσαν λόγω της καθημερινότητας, να ζήσουν μια ζωή γεμάτη περιπέτεια. Και μετά τι;
Είναι δεδομένο πως ό,τι κι αν κάνατε, κάποια στιγμή θα ξεθώριαζε, θα έχανε το νόημά του. Θα γινόταν κι αυτό με τη σειρά του μια ρουτίνα. Είναι η αίσθηση του ανικανοποίητου που δεν σας άφηνε να το χαρείτε για πολύ. Θα θέλατε μια καινούρια αλλαγή, ένα καινούριο νόημα στη ζωή σας. Και τότε απλώς θα επιβεβαιώνατε έναν φαύλο κύκλο που δεν σας αφήνει να χαρείτε τίποτα.
Το θέμα είναι να βρίσκεις νόημα στα μικρά και στα ασήμαντα. Να αγαπήσεις την ρουτίνα σου και να μην γκρινιάζεις συνεχώς για πράγματα που δεν μπορείς να ελέγξεις. Να σταματήσεις να τσακώνεσαι με τους ανθρώπους λες και δεν έχεις σημαντικότερα προβλήματα να λύσεις. Να παλέψεις για την καθημερινότητά σου, όχι με μιζέρια αλλά συνειδητοποιημένος πως είναι αυτό που σε χαρακτηρίζει. Και τότε, όταν θα έρθει το διαφορετικό, να το ζήσεις με πραγματική εκτίμηση.
Advertisment
Γιατί μόνο όταν κάποιος ζει στην πόλη, μπορεί να εκτιμήσει την εκδρομή στο χωριό. Μόνο όταν κάποιος ζει με λίγα, θα εκτιμήσει τα πολλά. Μόνο όταν κανείς είναι μόνος του, μπορεί να εκτιμήσει τη συντροφιά.
- Οι προσδοκίες των άλλων ήταν τα κάγκελα που χρησιμοποίησα για το δικό μου κλουβί… - 10 Απριλίου 2023
- Τόλμησα να πω «σ’αγαπώ» και τόλμησα να το ακούσω… - 22 Μαρτίου 2021
- Ανταλλάζω μία μέρα του «τίποτα», για μια στιγμή του «πάντα» - 19 Ιουλίου 2018
