Της Χρυσούλας Ζερβού
Τα παζλ είναι από τα πιο δημοφιλή και δημιουργικά παιχνίδια, όχι μόνο για μικρούς, αλλά και για μεγάλους. Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε φτιάξει κάποιο παζλ, είτε από χόμπι, είτε παίζοντας παρέα με κάποιο παιδί. Όμορφα χρώματα και σχέδια, εύκολα ή δύσκολα, πολλά ή χιλιάδες κομμάτια, πλέον υπάρχουν παζλ για όλες τις ηλικίες και για όλα τα γούστα.
Advertisment
Και φυσικά τα παζλ δεν θα ήταν τόσο δημοφιλή αν δεν είχαν αρκετά θετικά στοιχεία. Εύκολα μπορούμε να σκεφτούμε πως τα παιδιά μαθαίνουν να ταιριάζουν τα σχήματα, να δημιουργούν ένα σύνολο, να παρατηρούν, να συγκεντρώνονται και άλλα που θα μπορούσαμε να βρούμε. Όμως σε αυτό το άρθρο θα χρησιμοποιήσουμε τα παζλ διαφορετικά. Ας ξεχάσουμε λοιπόν για λίγο ότι τα παζλ είναι παιχνίδια και ας τα συνδέσουμε με την ζωή, την στάση μας απέναντι σε αυτά που μας απασχολούν, ακόμα και με την στάση μας απέναντι στον ίδιο τον εαυτό μας.
Ο στόχος σε κάθε παζλ είναι ο ίδιος. Να φτιάξουμε την εικόνα που έχει κομματιαστεί. Και αυτό ισχύει για κάθε παζλ. Αυτό όμως που μπορεί να διαφέρει, να ποικίλει, είναι ο τρόπος.
Οι μεγάλοι συνήθως ξεκινούν φτιάχνοντας το γύρω γύρω. Το πλαίσιο. Όχι γιατί είναι πιο εύκολο. Είναι όμως το «λογικό» και οι περισσότεροι καθώς μεγαλώνουμε χρησιμοποιούμε πολύ την λογική. Τα παιδιά από την άλλη, κυριαρχούνται από τον ενθουσιασμό τους και ξεκινούν από τον αγαπημένο τους ήρωα, ή από το κεντρικό θέμα.
Advertisment
Υπάρχουν στιγμές στην ζωή μας που πρώτα χρειάζεται να θέσουμε τα όρια μας, να προστατέψουμε τον χώρο μας, για να μπορέσουμε στην συνέχεια να ασχοληθούμε με το περιεχόμενο, το μέσα μας. Να το βάλουμε σε τάξη, να ενώσουμε τα κομμάτια μας. Να συνθέσουμε την μεγάλη εικόνα. Να αποκαλύψουμε το σύνολο που πάντα είναι κάτι μεγαλύτερο από το απλό άθροισμα μερών του. Αυτό βέβαια δεν γίνεται απλά και εύκολα. Χρειάζεται να ψάξουμε να βρούμε τα σωστά κομμάτια, να κάνουμε δοκιμές. Να τα ταιριάξουμε μεταξύ τους και να τα ενώσουμε στην εσωτερική μεριά του εξωτερικού περιγράμματος. Κάθε κομμάτι γεμίζει και ένα κενό και όλα μαζί αποκαλύπτουν την ομορφιά του συνόλου.
Σε κάποια άλλα παζλ, όπως και σε άλλες καταστάσεις στην ζωή μας, η ομορφιά του παζλ είναι μία και μόνο κεντρική εικόνα. Ένα θέμα, που τα κομμάτια του διαφέρουν από τα υπόλοιπα που μοιάζουν πολύ μεταξύ τους και που κάνουν το πάζλ αρκετά δύσκολο. Όταν κάτι μας δυσκολεύει, όταν οι συνθήκες στην ζωή μας είναι περίπλοκες, τότε χρειάζεται να ασχοληθούμε πρώτα με το δυνατό μας κομμάτι. Αυτό που μας κάνει ξεχωριστούς. Αυτό που όταν το συνθέσουμε και το αναδείξουμε, θα αποτελέσει την βάση και την δύναμή μας για να τακτοποιήσουμε στην συνέχεια και τα υπόλοιπα που μας περιβάλλουν και μας δυσκολεύουν.
Ο τρόπος που θα «φτιάχνουμε» κάθε φορά το παζλ της ζωής μας, μπορεί και πρέπει να εναλλάσσεται. Δεν γίνεται να λειτουργούμε μόνο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δεν είναι όλες οι καταστάσεις ίδιες, ούτε οι συνθήκες. Ούτε και εμείς. Αξιολογούμε και επιλέγουμε τον καταλληλότερο τρόπο.
Και διευρύνοντας ακόμα περισσότερο το παιχνίδι του παζλ, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως «βοήθεια» και σε κάθε θεραπευτικό μας ταξίδι. Είτε η αφορμή είναι να φροντίσουμε το σώμα μας, είτε τον πόνο της ψυχής μας, στην διαδρομή αυτή χρειάζεται να μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να ταιριάζουμε αρμονικά όλα τα κομμάτια μας. Τα εύκολα, τα δύσκολα, τα όμορφα, τα λιγότερο όμορφα, τα δυνατά και τις αδυναμίες μας. Χωρίς να παραλείπουμε κομμάτια, χωρίς τα κενά που δεν ολοκληρώνουν την εικόνα. Χωρίς αμφιβολία, ότι όλα μαζί είναι που συνθέτουν την προσωπικότητα, την μοναδικότητα και την ολότητα μας σε αυτή την ζωή.
Αγαπώ το γράψιμο και για αυτό σε κάθε ευκαιρία δημοσιεύω όχι μόνο γνώσεις, αλλά και σκέψεις, εμπειρίες και συναισθήματα που θα μπορούσαν να αγγίξουν και να μιλήσουν στην καρδιά άλλων ανθρώπων.
Είμαι παντρεμένη και έχω δυο αγόρια που με τις ατάκες και τις ζαβολιές τους ομορφαίνουν την ζωή μου!
- Πόσο αντέχεις να αντέχεις; - 13 Μαρτίου 2017
- Δεσμεύομαι… να μην δεσμεύομαι. Δέσμευση αποδέσμευσης - 10 Ιουλίου 2016
- Ευχαριστώ τα παιδιά μου - 11 Μαΐου 2016
