Της Άννας Ιωαννίδου
«Μια ψυχή που κατοικεί σε δυο σώματα», η φιλία για τον Αριστοτέλη.
Advertisment
Μια ελεύθερη, ναρκωτική ανάγκη να (επι)στρέφεις το «είναι» σου, στο απέναντι «είναι», που (π)έτυχε να συναντήσεις και να αγαπήσεις ασύστολα σ’ αυτή τη ζωή, για μένα.
Φαντάζομαι πως κι ο Αριστοτέλης θα συμφωνούσε μαζί μου πως πρόκειται για μια υπερθεϊκή μπίζνα, που επιβάλλεται να προκαλεί ανάταση ψυχής και διαχρονική ευφορία σε όποιο δίδυμο υπογράψει συμφωνία μαζί της. Ποτέ μιζέρια, ποτέ αρνητικότητα, ποτέ αμφιβολία.
Σε κάθε περίπτωση, είτε την ονομάζουμε «φιλία» για να συνεννοούμαστε, είτε «αδελφή ψυχή», είτε «κολλητηλίκι», είτε «εσύ που με δίχως λόγια, πιάνεις τη συχνότητά μου», αυτή η ευλογία που ήρθε κι έκατσε στο σβέρκο μας, είναι τεράστια υπόθεση υψίστης σημασίας, και ακριβώς έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται από όποιον τη βιώνει.
Advertisment
Κατ’αρχάς, όλα ξεκινούν από το δικό μας, ολόδικό μας «είναι» το οποίο επιβάλλεται, όπως πολλάκις έχουμε επισημάνει, να γνωρίσουμε, να αγαπήσουμε και να τοποθετήσουμε στον εξώστη. Με άλλα λόγια, να βάλουμε τον πήχη προς ρετιρέ μεριά, να δίνουμε και να παίρνουμε αυστηρώς πολλά, και ν’ αφήσουμε τα λίγα, για ό,τι θεωρείται βαρετό και ξώφαλτσο στη ζωή μας.
Η ζωή τρέχει με ταχύτητα ιλιγγιωδέστατη. Οι στιγμές επιβάλλεται να είναι μοναδικές και οι μίζεροι, αρνητικοί «φίλοι», που κατακρίνουν, ζητούν εξηγήσεις και αναλώνονται σε κτητικές απαιτήσεις και σ’ έναν κατεβατό «γιατί», πρέπει να απομακρύνονται επειγόντως και να απορρίπτονται πανηγυρικώς.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, πρέπει να στρίβουμε το κεφάλι και την καρδιά σε κάτι υποτιθέμενες φιλίες που δεν μας εκτιμούν, και σε κάτι δήθεν φίλους που μια την άλλη επιλέγουν να μας κρίνουν μόνο αρνητικά.
Ουδείς τέλειος. Κι αυτό ακριβώς το μη τέλειο, που χαρακτηρίζει τον κάθε ένα μας ξεχωριστά, είναι η προσωπική μας τρωτή πλευρά, που αυτοί που μας αγαπάνε πραγματικά, επιλέγουν να τη βλέπουν ως κάτι πολύ γλυκό.
Τα ελαττώματά μας, τα λάθη μας, τα «γράψατε Χ» μας, είναι αυτά που συνθέτουν την πιο ανθρώπινη πτυχή μας, αυτήν που οι πραγματικοί φίλοι καταλαβαίνουν και λατρεύουν χωρίς πολλές εξηγήσεις κι οι άλλοι, οι υποτιθέμενοι, σκίζονται να την αλλάξουν, γιατί τους ξινίζει και τους βρομάει.
Όσοι λοιπόν έχουν την ικανότητα να αγαπούν αυτές τις αδυναμίες μας, να τη βρίσκουν με τη βλακεία που μας δέρνει και να καταφέρνουν να διακρίνουν κάτι θετικό ακόμη και μέσα στη συννεφιά μας, αυτοί και μόνον αυτοί αξίζουν. Αξίζουν συναισθηματικής επένδυσης. Της σπουδαιότερης των επενδύσεων, εκείνης που κανένας Dow Jones και κανένα χρηματιστήριο δεν είναι ικανά να επηρεάσουν.
Και ακριβώς όπως στο χρηματιστήριο πρέπει να προσέχουμε που επενδύουμε τις μετοχές μας, έτσι και στη ζωή, κυρίως στη ζωή, πρέπει να φροντίζουμε να επενδύουμε πολύ έξυπνα τις μετοχές μας. Γιατί οι μεν αναφέρονται σε μετοχές χρηματαγοράς, οι δε όμως, αναφέρονται στις πιο ακριβές και επικερδείς μετοχές. Τις μετοχές ζωής.
Είναι χάσιμο χρόνου και ενέργειας λοιπόν, να ασχολείται κανείς με αρνητικούς ανθρώπους που τάχα μου και δήθεν το παίζουν φίλοι, ενώ το πιο πιθανόν είναι να ζηλεύουν κάργα κάθε επιτυχία μας και να φθονούν υπογείως κάθε θετική εξέλιξη στη ζωή μας.
Όπως πολύ σωστά το έθεσε ο Αμερικανός τραγουδιστής Jim Morrison, «Φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου».
Να μη χρειάζεται να καλουπωθείς. Να μην παλεύεις να εντυπωσιάσεις. Να εντυπωσιάζεις ούτως ή αλλιώς.
Να ξεδιπλώνεις όλες τις πτυχές του «είναι» σου και να ξεγυμνώνεις ακόμη και τα μεγαλύτερα μείον του χαρακτήρα σου, χωρίς να αισθάνεσαι ντροπή.
Στην πραγματική φιλία δε χρειάζεται να εξηγήσεις και να δικαιολογήσεις τίποτα.
Να λες λίγα, και να αισθάνεσαι πολλά. Γιατί αυτό που μοναδικά χαρακτηρίζει τέτοια νταραβέρια, δεν είναι το να μιλάς, αλλά να το να μη χρειάζεται να μιλήσεις!
Αγαπητοί μέτοχοι της ζωής, μην αναλώνεστε σε μέτριες καταστάσεις που σας προκαλούν λύπη, ανασφάλεια και άβολα συναισθήματα. Βρείτε τους λίγους και καλούς, που θα σας κάνουν να διασκεδάζετε μαζί τους κάθε λύπη, ανασφάλεια και αρνητικότητα που θα προκύψουν.
Αναζητήστε, όχι εκείνους που θα σας ρίξουν στο σκοτάδι, αλλά εκείνους που θα περπατήσουν μαζί σας στο σκοτάδι.
Και κάτι τελευταίο.
Να θυμάστε πως φίλος, αδελφή ψυχή, αυτό το κάτι τέλος πάντων, είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει τα πάντα για την πάρτη σας, τα πάντα όμως, και παρόλα αυτά, συνεχίζει να είναι δίπλα σας και κάτι παραπάνω. Γουστάρει που είναι δίπλα σας!
- Αγχώδης Κατάθλιψη: «Κακή Ζαριά / μόνη στέκει πια η έβδομη πλευρά» - 17 Απριλίου 2020
- Μη φοβηθείς να κοιτάξεις στον καθρέφτη. Εκεί μόνο θα βρεις εσένα - 31 Δεκεμβρίου 2019
- Σε αυτή τη στροφή δε θα σε περιμένει… - 27 Νοεμβρίου 2019
