Συμβαίνει στη ζωή, να συναντάς κάποιους ανθρώπους, που σε γεμίζουν με ενέργεια και έμπνευση. Λες και είναι αυτοί οι ίδιοι, η πηγή της ενέργειας και της έμπνευσης.
Αυτούς τους ανθρώπους, αξίζει να τους κρατήσεις στη ζωή σου, αν μπορέσεις βέβαια. Γιατί, αυτοί οι άνθρωποι είναι συχνά σαν τους κομήτες. Εμφανίζονται ξαφνικά στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου, τη φωτίζουν και μετά, συνήθως εξαφανίζονται, για να εμφανιστούν, το ίδιο ξαφνικά, στον ουρανό κάποιου άλλου. Τα ίχνη τους όμως στην ψυχή σου, θα μείνουν για πάντα.
Advertisment
Γιατί αυτοί οι άνθρωποι, κάτι σου έδωσαν, κάτι σου έδειξαν, κάτι μοιράστηκαν μαζί σου και ύστερα….. έφυγαν, για να δώσουν τα «δώρα τους» και σε άλλους που προορίζονται για να τους συναντήσουν. Έφυγαν, χωρίς να σου ζητήσουν κάτι, χωρίς να σου δώσουν «οδηγίες χρήσης» αυτών που σου πρόσφεραν, χωρίς συμβουλές και προτροπές. Δεν το θεωρούν απαραίτητο.
Κι εσύ, μένεις με τα χέρια και την καρδιά γεμάτη από αυτά τα δώρα και αναρωτιέσαι, τι θα τα κάνεις όλα αυτά, που δεν είχες πριν και τώρα είσαι γεμάτος από αυτά. Ησύχασε! Είναι απλό! Κάνε το ίδιο. Δώσε από αυτό που σου δόθηκε, έτσι απλά και ήρεμα, όπως και εσύ το έλαβες.
Άρχισε να μοιράζεις αυτά τα «δώρα» και θα διαπιστώσεις, πολύ γρήγορα, ότι όσο τα μοιράζεις, τόσο εκείνα θα αυξάνονται. Αυτή η πηγή δεν στερεύει ποτέ. Αυτή η πηγή είναι η πηγή της αφθονίας. Είναι η πηγή της γενναιοδωρίας. Είναι η πηγή του «όλα εμείς», του «όλα δικά μας» και του «όλα μας ανήκουν».
Advertisment
Έτσι, φτάνει κάποτε και η στιγμή, που δεν διακρίνεις πλέον την πηγή, γιατί έχεις γίνει εσύ η πηγή και αυτό που μοίρασες απλόχερα, πάλι σε εσένα γύρισε, για αυτό και δεν στέρεψε, για αυτό και δεν στερεύει ποτέ.
Πηγή, Δότης και Λήπτης είναι Ένα. Εσύ.
