Το LSD είναι γνωστό ότι προκαλεί αλλαγές στη συνείδηση, συμπεριλαμβανομένης της «διάλυσης του εγώ» ή της απώλειας της αίσθησης του εαυτού. Παρά τη λεπτομερή γνώση της δράσης του LSD στους ειδικούς υποδοχείς της σεροτονίνης, δεν έχει γίνει κατανοητός ο τρόπος που αυτές οι φαρμακευτικές επιδράσεις έχουν τόσο ισχυρά αποτελέσματα στη συνείδηση.
Μια καινούρια έκθεση που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Νευροψυχοφαρμακολογίας στο Χόλιγουντ στη Φλόριντα παρέχει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το LSD μειώνει τη συνδεσιμότητα στα δίκτυα του εγκεφάλου ή τον βαθμό στον οποίο τα νευρικά κύτταρα ή οι νευρώνες σε ένα δίκτυο λειτουργούν συγχρόνως. Το LSD φαίνεται επίσης ότι μειώνει τον βαθμό στον οποίο τα ξεχωριστά δίκτυα του εγκεφάλου παραμένουν ξεχωριστά ή συγχρονίζονται όσον αφορά τη λειτουργία τους. Συνολικά, το LSD παρεμβαίνει στον τρόπο ενεργοποίησης των διαφορετικών δικτύων του εγκεφάλου που αποτελούν τη βάση της ανθρώπινης σκέψης και συμπεριφοράς.
Advertisment
Σε αυτή την καινούρια μελέτη, ο δρ Robin Carhart-Harris και οι συνεργάτες του στο Αυτοκρατορικό Κολλέγιο του Λονδίνου πραγματοποίησαν διαδοχικές εγκεφαλικές τομογραφίες σε 20 υγιείς εθελοντές για πάνω από 6 ώρες χρησιμοποιώντας τη Λειτουργική Απεικόνιση Μαγνητικού Συντονισμού (fMRI), η οποία χαρτογραφεί τη δραστηριότητα του εγκεφάλου ανιχνεύοντας τις μεταβολές στη ροή του αίματος, και τη Μαγνητοεγκεφαλογραφία (MEG), μια τεχνική που απεικονίζει τη λειτουργία του εγκεφάλου καταγράφοντας τα μαγνητικά πεδία που παράγονται από τη ροή του ηλεκτρικού ρεύματος στον εγκέφαλο.
Χρησιμοποιώντας την fMRI, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το LSD οδηγούσε τον εγκέφαλο σε μια χαοτική κατάσταση που δεν διέφερε ιδιαίτερα από την πρόδρομη φάση της ψύχωσης. Συγκεκριμένα, οι νευρώνες που υποτίθεται ότι λειτουργούσαν μαζί μέσα σε ένα δίκτυο έχασαν τον συγχρονισμό τους, ενώ τα δίκτυα τα οποία συνήθως λειτουργούσαν ξεχωριστά άρχισαν να αλληλοεπικαλύπτονται. Ο δρ Carhart-Harris ανακάλυψε επίσης αύξηση στη ροή του αίματος στον οπτικό φλοιό στο πίσω μέρος του εγκεφάλου, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει τις οπτικές παραισθήσεις και παραμορφώσεις που είναι τόσο συνηθισμένες από τη χρήση LSD.
Η Μαγνητοεγκεφαλογραφία (MEG) έδειξε επίσης αλλαγή στις εγκεφαλικές ταλαντώσεις και ιδιαίτερα μείωση στα άλφα κύματα του εγκεφάλου. Οι αλλαγές της MEG σχετίζονταν ιδιαιτέρως με τις οπτικές παραισθήσεις, γεγονός που υποδηλώνει ότι υπό την επίδραση του LSD το οπτικό σύστημα συνδέεται περισσότερο με τον εσωτερικό παρά με τον εξωτερικό κόσμο.
Advertisment
Ο δρ Carhart-Harris αναφέρει ότι «επειδή στις μέρες μας διαθέτουμε καλύτερα εργαλεία αξιολόγησης απ’ ό,τι στη δεκαετία του 1950 και του 1960, είναι δυνατόν να αξιολογηθούν οι πιθανές χρήσεις του LSD ως μέθοδος θεραπείας του εθισμού και άλλων διαταραχών, όπως η κατάθλιψη που είναι ανθεκτική στη θεραπεία, το οποίο διερευνούμε επί του παρόντος με ένα φάρμακο παρόμοιο με το LSD». Το LSD μπορεί επίσης να μας δώσει χρήσιμες πληροφορίες για την ψύχωση, αφού οδηγεί σε αλλαγές στη λειτουργία του δικτύου του εγκεφάλου που φαίνεται να συμπίπτουν με την πρώιμη φάση της ψύχωσης.
[toggle title="Πηγές"]
[/toggle]
