Άρθρο του Sayer Ji
Μια καταπληκτική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Journal of Cell Science» αποκαλύπτει μια καινούρια αιτία που είναι απαραίτητο να καταναλώνετε πράσινα λαχανικά, όπως άλλωστε σας παρότρυνε και η μητέρα σας όταν ήσασταν παιδιά. Συγκεκριμένα, επιτρέπει στα μιτοχόνδρια του σώματος να παράγουν περισσότερη τριφωσφορική αδενοσίνη (ATP) όταν εκτίθενται στο φως του ήλιου.
Advertisment
Η μελέτη έχει τίτλο «Η χλωροφύλλη συλλέγει το φως του ήλιου και επιτρέπει στα μιτοχόνδρια των θηλαστικών να παγιδεύσουν φωτονική ενέργεια και να παράγουν ATP» και δείχνει ότι ακολουθώντας μια διατροφή πλούσια σε χλωροφύλλη, τα θηλαστικά (και οι άνθρωποι) μπορούν να συλλάβουν συγκεκριμένα μήκη κύματος της ηλιακής ακτινοβολίας, πράγμα που μεταφράζεται σε αυξημένη ενέργεια εντός των σημείων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος των κυττάρων που είναι γνωστά ως μιτοχόνδρια.
Οι ερευνητές, οι οποίοι εργάζονται στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κολούμπια, πραγματοποίησαν μια σειρά πειραμάτων προκειμένου να διαπιστωθεί αν τα ζώα και τα φυτά μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα μόρια χλωροφύλλης που απορροφούν το φως για να συλλάβουν ηλιακή ενέργεια προκειμένου να συνθέσουν ΑΤΡ.
Παρ’ όλο που έχει επικρατήσει η άποψη ότι μόνο τα φυτά μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ηλιακό φως απευθείας για την παραγωγή ενέργειας (φωτοσύνθεση), δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι πολλά ζώα καταναλώνουν χλωροφύλλη μέσω της διατροφής τους, αλλά και το ότι η έρευνα που πραγματοποιήθηκε δείχνει ότι οι μεταβολίτες της χλωροφύλλης «διατηρούν την ικανότητα να απορροφούν το φως του ορατού φάσματος σε μήκη κύματος που μπορούν να διεισδύσουν στους ιστούς των ζώων». (Ferruzzi και Blakeslee, 2007, Ma και Dolphin, 1999).
Advertisment
Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι συγγραφείς της καινούριας μελέτης «επιδίωξαν να διευκρινίσουν τις συνέπειες της απορρόφησης του φωτός από αυτούς τους πιθανούς διατροφικούς μεταβολίτες». Αυτό που ανακάλυψαν ήταν ιδιαιτέρως αξιοσημείωτο: Αποδεικνύουμε ότι οι διατροφικοί μεταβολίτες της χλωροφύλλης μπορούν να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος και βρίσκονται στους ιστούς και στα μιτοχόνδρια.
Όταν συνδυάζονται με έναν μεταβολίτη χλωροφύλλης που απορροφά φως, τα μεμονωμένα μιτοχόνδρια των θηλαστικών και οι ζωικοί ιστοί έχουν υψηλότερη συγκέντρωση ΑΤΡ όταν εκτίθενται στο φως σε σύγκριση με τους ζωικούς ιστούς που δεν αναμειγνύονται με τον μεταβολίτη. Αποδείξαμε ότι ο ίδιος μεταβολίτης αυξάνει τη συγκέντρωση ΑΤΡ και επεκτείνει τη μέση διάρκεια ζωής του σκουληκιού Caenorhabditis elegans με την έκθεση στο ηλιακό φως. Έτσι, υποστηρίζουμε την υπόθεση ότι η παγίδευση φωτονικής ενέργειας μέσω διατροφικών μεταβολιτών ίσως αποτελεί σημαντικό μέσο ρύθμισης της ενέργειας στα ζώα.
Τα δεδομένα που παρουσιάσαμε ακολουθούν την υπόθεση ότι οι μεταβολίτες της διατροφικής χλωροφύλλης ρυθμίζουν τα αποθέματα ATP προκαλώντας τη μείωση του συνενζύμου Q. Τα ευρήματα αυτά έχουν επιπτώσεις στην κατανόηση της γήρανσης, τη φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων αλλά και τη ζωή πάνω στη γη.
Συμπεράσματα
Οι συνέπειες αυτής της μελέτης είναι πραγματικά αξιόλογες. Η παραγωγή ΑΤΡ είναι απαραίτητη για την υγεία του οργανισμού μας, ξεκινώντας ήδη από το κυτταρικό επίπεδο. Όταν η παραγωγή ΑΤΡ τίθεται σε κίνδυνο μέσω κακής διατροφής, έκθεσης σε περιβαλλοντικές συνθήκες ή μη προσαρμοστικού στρες, οι ασθένειες και η επιτάχυνση της γήρανσης είναι αναπόφευκτα. Ακόμα και όταν αυτές οι αρνητικές μεταβλητές δεν αποτελούν βασικό παράγοντα, η παραγωγή της ΑΤΡ μειώνεται φυσιολογικά καθώς γερνάμε δίνοντας τη σκυτάλη στις διατροφικές παρεμβάσεις προκειμένου να αυξηθεί η σύνθεση της ΑΤΡ, χωρίς όμως για παράδειγμα, να αυξάνεται το οξειδωτικό στρες ή να προκαλούνται εξάντληση ή ανισορροπίες αλλού.
Είναι προφανές ότι μια φυτική διατροφή πλούσια σε χλωροφύλλη έχει ορισμένα πλεονεκτήματα σε σύγκριση με μια διατροφή που δεν περιέχει αυτή την ένωση (και τους μεταβολίτες της). Επίσης, η χλωροφύλλη και / ή οι μεταβολίτες της αποτελούν την ιδανική θρεπτική ή / και λειτουργική ιατρική παρέμβαση για τον ολοένα αυξανόμενο μεταβιομηχανικό πληθυσμό του οποίου οι κυτταρικές λειτουργίες έχουν ήδη τεθεί σε κίνδυνο και αποδίδουν πολύ λιγότερο από όσο θα έπρεπε.
Αν αυτή η έρευνα που αφορά τα κύτταρα και τα ζώα ισχύει και για τον άνθρωπο, μια διατροφή ελλιπή σε χλωροφύλλη σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια έκθεσης στον ήλιο θα οδηγούσε σε σημαντικά χαμηλότερη παραγωγή ΑΤΡ. Λαμβάνοντας υπόψη αυτή την πιθανότητα, δεν θα ήταν εκπληκτικό να στραφούμε προς το πράσινο μήκος κύματος των χρωμάτων ως πηγή ενέργειας των μηχανισμών παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος του κυττάρου (μιτοχόνδρια) μια και θα μπορούσε να αποτελέσει πιθανό παράγοντα επιβράδυνσης της γήρανσης ή μέσο αύξησης της ενέργειας και της υγείας επιτρέποντας τη συγκέντρωση της ηλιακής ενέργειας απευθείας μέσα στο ανθρώπινο σώμα;
Πιστεύω ότι αυτό ακριβώς δείχνει η συγκεκριμένη έρευνα και καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να αλλάξουμε συνήθειες και να συμπεριλάβουμε πράσινα λαχανικά και τροφές πλούσιες σε χλωροφύλλη στη διατροφή μας σε καθημερινή βάση, έτσι δεν είναι; Διαφαίνεται στον ορίζοντα ένας ριζικά καινούριος τρόπος κατανόησης της κυτταρικής βιοενεργητικής;
Δεν είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να πιστέψουμε ότι το ανθρώπινο σώμα μπορεί να παγιδεύσει και να χρησιμοποιήσει το ηλιακό φως αν σκεφτούμε ότι υπάρχουν πολλές έρευνες που ήδη αποδεικνύουν ότι εκπέμπουμε χαμηλά επίπεδα φωτός (κάτω από το όριο της ορατότητας), τα οποία είναι γνωστά ως βιοφωτόνια. Η μελέτη αυτή στην πραγματικότητα αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου! Δύο καινούριες μελέτες που μόλις κυκλοφόρησαν και αξίζει να τις διαβάσετε υποστηρίζουν ότι το σώμα μας εξέλιξε την ικανότητα να παγιδεύει την ενέργεια του ήλιου απευθείας μέσω της μελανίνης, καθώς και μέσω άλλων στοιχείων στο εσωτερικό των κυττάρων με μια διαδικασία που είναι γνωστή ως «έξτρα σύνθεση της ATP».
Η πρώτη μελέτη είχε τίτλο «Μήπως η απώλεια τριχοφυΐας που επέτρεψε τη φυσική φωτοβιομετατροπή 2 εκατομμύρια χρόνια πριν θα επιτρέψει και τη θεραπεία μέσω της φωτοβιομετατροπής σήμερα; Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει την ταχεία ανάπτυξη του εγκεφάλου στο είδος μας» και υποστηρίζει ότι η απώλεια της τριχοφυΐας στους ανθρώπους αναπτύχθηκε περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια πριν επειδή κατέστησε δυνατή τη μετατροπή του μήκους των κυμάτων του ηλιακού φωτός σε χημική ενέργεια στο εσωτερικό των κυττάρων μας. Με την έκθεση του δέρματος σε μια σταθερή και σημαντική πηγή υπεριώδους ακτινοβολίας, η γενετική μετάλλαξη που κατέληξε στην απώλεια της τριχοφυΐας οδήγησε σε μια σειρά από επιπλέον συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της ταχείας ανάπτυξης του ενεργοβόρου νεοφλοιού του εγκεφάλου. Διαβάστε παρακάτω το καταπληκτικό απόσπασμα:
Οι τρέχουσες υποθέσεις που εξηγούν την απώλεια της τριχοφυΐας στους ανθρώπους φαίνεται ότι είναι ανεπαρκείς, διότι δεν συνοδεύονται από κανένα άμεσο όφελος. Μια καινούρια, ελέγξιμη υπόθεση βγήκε στην επιφάνεια με σκοπό να εξηγήσει το γεγονός ότι αυτή η απώλεια βασίζεται στην έρευνα για τη φωτοβιομετατροπή, επίσης γνωστή ως θεραπεία με χαμηλό φως. Αυτό δείχνει ότι η εγγύς υπέρυθρη ακτινοβολία έχει πολύ ευεργετική επίδραση στους επιφανειακούς ιστούς συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου.
Η τυχαία μετάλλαξη που είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη απώλεια τριχοφυΐας επέτρεψε στους πρώτους ανθρώπους να λαμβάνουν καθημερινά δόσεις εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας στη δύση του ήλιου. Οι έρευνες σχετικά με τη φωτοβιομετατροπή δείχνουν ότι αυτό έχει διπλό αποτέλεσμα: οδηγεί σε αυξημένη δραστηριότητα των μιτοχονδρίων της αναπνευστικής αλυσίδας με επακόλουθο την έξτρα σύνθεση της ΑΤΡ σε όλους τους επιφανειακούς ιστούς συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφάλου κι επίσης επηρεάζει θετικά την έκφραση περισσοτέρων από 100 γονίδιων μέσω της ενεργοποίησης του μεταγραφικού παράγοντα NF-kB που έχει ως αποτέλεσμα τη μεταβολική και αιμοδυναμική ενίσχυση του εγκεφάλου.
Είναι επίσης πιθανό η μελανίνη να παρέχει ηλεκτρόνια στην αναπνευστική αλυσίδα με αποτέλεσμα την έξτρα σύνθεση της ΑΤΡ. Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα ξεκίνησαν αυτομάτως μόλις παρουσιάστηκε η απώλεια της τριχοφυΐας που οδήγησε σε επιλεκτική επέκταση της σχετικής μετάλλαξης. Στη συνέχεια, ακολούθησε η πολύ γρήγορη εξέλιξη του εγκεφάλου τα τελευταία 2 εκατομμύρια χρόνια, η οποία οφείλεται στην ανάπτυξη της ευφυΐα που βασίστηκε αρχικά στην αυξημένη ενέργεια και τις ικανότητες των καινούριων άτριχων εκπροσώπων του ανθρώπινου είδους.
Η δεύτερη μελέτη, ακόμη πιο ιδιαίτερη όσον αφορά την υπόθεση και τις επιπτώσεις της, έχει τίτλο «Εκτός από τα μιτοχόνδρια, τι άλλο θα αποτελούσε πηγή ενέργειας των κυττάρων;» και υποστηρίζει ότι η μελανίνη (το αρχέτυπο μόριο χρωστικής) είναι ικανή να παρέχει ως και το 90% των αναγκών του κυττάρου σε ενέργεια μέσω της συγκέντρωσης και της μετατροπής του ηλιακού φωτός σε χημική ενέργεια (συγκεκριμένα διαχωρίζει και αναδιαμορφώνει το H20). Αν αυτό αποδειχτεί ότι ισχύει, η άποψη αυτή θα μπορούσε να ανατρέψει την ισχύουσα άποψη για τη γλυκόζη όσον αφορά την κυτταρική ενέργεια που κυριαρχεί σήμερα στην κυτταρική βιολογία οδηγώντας σε πολλές, σημαντικές και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στον τομέα της διατροφής και της ιατρικής.
Διαβάστε παρακάτω το καταπληκτικό απόσπασμα: Επί του παρόντος, η κυτταρική βιολογία θεωρεί τη γλυκόζη ως τη βασική πηγή ενέργειας. Τα βιοενεργειακά κανάλια των κυττάρων έχουν μετατραπεί σε κάτι πολύπλοκο χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο λόγω της μεγάλης προσπάθειας να εξηγηθεί ο τρόπος που το κύτταρο καταφέρνει να παράγει και να χρησιμοποιεί ενέργεια από την οξείδωση της γλυκόζης όπου τα μιτοχόνδρια παίζουν σημαντικό ρόλο μέσω της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης.
Κατά τη διάρκεια μιας περιγραφικής μελέτης για τις 3 κύριες αιτίες τύφλωσης στον κόσμο, αποκαλύφθηκε η ικανότητα της μελανίνης να μετατρέπει την ενέργεια του φωτός σε χημική ενέργεια μέσω της διάσπασης των μορίων του νερού. Αρχικά, κατά την διάρκεια 2 ή 3 χρόνων, προσπαθήσαμε να συνδυάσουμε τα ευρήματά μας με τις ευρέως αποδεκτές μεταβολικές οδούς που έχουν ήδη περιγραφεί σε βάσεις δεδομένων σχετικά με τη μεταβολική οδό, οι οποίες δημιουργήθηκαν με σκοπό να συγκεντρώσουν και να οργανώσουν την υπάρχουσα γνώση όσον αφορά τον μεταβολισμό και η οποία βρίσκεται διασκορπισμένη σε ένα πλήθος επιστημονικών άρθρων.
Ωστόσο, η βιβλιογραφία που αφορά τον μεταβολισμό είναι μεν εκτεταμένη, σπανίως όμως είναι διαθέσιμα κάποια αποδεικτικά στοιχεία. Επιπλέον, θα περίμενε κανείς ότι αυτές οι βάσεις δεδομένων θα περιείχαν σε μεγάλο βαθμό τις ίδιες πληροφορίες, αλλά τελικά συμβαίνει το αντίθετο. Στη φαινομενικά καλά μελετημένη μεταβολική διαδικασία του κύκλου του Krebs, ο οποίος περιγράφηκε ήδη από το 1937 και βρίσκεται σχεδόν σε κάθε πρόγραμμα σπουδών Βιολογίας και Χημείας, υπάρχει σημαντική διαφωνία ανάμεσα σε τουλάχιστον 5 βάσεις δεδομένων.
Από τις σχεδόν 7.000 αντιδράσεις που περιέχονταν από κοινού στις 5 αυτές βάσεις δεδομένων, μόνο οι 199 περιγράφονται με τον ίδιο τρόπο και στις 5. Συνεπώς, το να προσπαθήσουμε να συνδυάσουμε τη χημική ενέργεια από τη μελανίνη με τα δήθεν γνωστά βιοενεργειακά κανάλια είναι πιο εύκολο στη θεωρία παρά στην πράξη. Επίσης, η έλλειψη κοινής αποδοχής όσον αφορά τα μεταβολικά δίκτυα αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο. Μετά από χρόνια ανεπιτυχών αποτελεσμάτων, τελικά συνειδητοποιήσαμε ότι η χημική ενέργεια που απελευθερώνεται από τη διάσπαση των μορίων του νερού από τη μελανίνη αντιπροσωπεύει πάνω από το 90% των αναγκών ενέργειας των κυττάρων.
Τα ευρήματα αυτά αποκαλύπτουν μια καινούρια πτυχή της κυτταρικής βιολογίας, όπως το γεγονός ότι η γλυκόζη και η ΑΤΡ έχουν βιολογικές λειτουργίες που σχετίζονται κυρίως με τη βιομάζα και όχι τόσο με την ενέργεια. Το εύρημά μας σχετικά με την απροσδόκητη φυσική ιδιότητα της μελανίνης να μετατρέπει την ενέργεια των φωτονίων σε χημική ενέργεια μέσω της διάσπασης των μορίων του νερού, ένας ρόλος δηλαδή που υποτίθεται ότι εκτελούσε μόνο η χλωροφύλλη στα φυτά, μας κάνει να αμφισβητούμε σοβαρά τον απαραβίαστο ρόλο της γλυκόζης και κατ’ επέκταση των μιτοχονδρίων ως βασική πηγή ενέργειας των κυττάρων.
[toggle title="Πηγές"]
[/toggle]
