Ανέκαθεν είχα μια ιδιαίτερη αποστροφή προς το εξής ρητό: «Ότι δίνεις, παίρνεις». Μοιάζει τόσο πεζό, τόσο συναλλαγματικό ειδικά όταν κάποιος θέλει να μιλήσει για ανθρώπινες σχέσεις. Δεν είμαστε δα χαρτονομίσματα, μα ούτε και οι σχέσεις οι οποίες αναπτύσσουμε ΑΤΜ που ξεχειλίζουν συναισθήματα σε μοβ, πορτοκαλί και μπλε χάρτινη εκδοχή με αναγραφόμενη αξία. «Ότι εκπέμπεις, λαμβάνεις» λοιπόν διάβασα σε ένα πολύ αγαπημένο μου βιβλίο και τότε με μιας κατάλαβα τι ήθελε να πει ο ποιητής. Όλα είναι θέμα ενέργειας και είναι γεγονός. Το διαπιστώνεις καθημερινά. Στην κίνηση στους δρόμους, την εργασία, το σπίτι, το γυμναστήριο, το σούπερ μάρκετ.
Ας μιλήσουμε όμως με παραδείγματα… Αισθάνομαι θα έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Πηγαίνεις στη δουλειά κατσουφιασμένος γιατί το πρωί χάλασε η χρυσοπληρωμένη καφετιέρα που απέκτησες μόλις ένα μήνα πριν. Εννοείται πως έχεις τα δίκια όλου του κόσμου και σε πνίγουν κυριολεκτικά –ξόδεψες άλλωστε και μια περιουσία!- αλλά κάνεις ένα τραγικό λάθος. Μετουσιώνεις όλα σου τα νεύρα, τον αρνητισμό και την κακή διάθεση σε μια ενέργεια, η οποία το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να σε αφοπλίσει και να πολλαπλασιάσει τα γκρίζα κύματα της αύρας σου. Αποτέλεσμα; Εγκλωβίζεσαι στο ίδιο το τέρας της κακής σου ψυχολογίας και ταυτόχρονα βάζεις και όσους σε περιτριγυρίζουν στο εν λόγω τριπάκι. Άρα; Διπλό το κακό!
Advertisment
Μιλάς απότομα σε ένα συνάδελφό σου και αυτός με τη σειρά του σε στραβοκοιτάει, σκεπτόμενος πως σε καμία περίπτωση δεν έχει την όρεξή σου, παραγγέλνεις καφέ και απο τη σύγχυσή σου κάνεις λάθος την παραγγελία, ο καφές καταφτάνει ζεστός ζεστός και ιδιαιτέρως γλυκός για τα γούστα σου και εσύ καλείς πίσω μόνο και μόνο για να τους κάνεις παρατήρηση. Ο τόνος σου στο τηλέφωνο είναι τουλάχιστον αγενής και τη στιγμή που σου λένε να αποστείλουν έναν άλλο, συνειδητοποιείς πως το μόνο που ήθελες ήταν να κάνεις φασαρία μήπως και εκτονωθείς. Κλείνεις το τηλέφωνο με βία, χύνεται ο καφές. Λερώνεσαι. Ο καφές φταίει! Η καφετιέρα φταίει! Η πίεση ανεβαίνει και μπαμ!
Πολύ κακό για το τίποτα, δε νομίζεις; Έφτασε ήδη βράδυ και εσύ το μόνο που έχεις να θυμάσαι απο τη σημερινή σου μέρα είναι ξεσπάσματα, αρνητικά σχόλια, τσακωμούς και αποτυπώματα καφέ σε παντελόνι! Δεν τα καταφέραμε και πολύ καλά σήμερα… Για σκέψου όμως πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν τη στιγμή που συνειδητοποίησες πως χάλασε η συσκευή, σκεφτόσουν απλά «Θα περάσω αύριο απο το μαγαζί που την πήρα να την επιδιορθώσουν. Λογικά θα φτιάχνεται! Γιατί να μη φτιάχνεται; Μα πόσο όμορφη μέρα έχει έξω… Και απο το γραφείο μου έχω ωραία θέα! Θα παραγγείλω καφέ απο εκεί και στο διάλειμμα θα καλέσω τον Κώστα –το συνάδελφο- να τα πούμε λιγάκι που έχουμε καιρό, απολαμβάνοντας ήλιο στο μπαλκόνι!»
Όλα είναι θέμα ενέργειας. Όλα είναι θέμα οπτικής. Εμείς επιλέγουμε όχι τι θα δούμε, αλλά πως θα το δούμε. Θα επιλέξουμε το καλό, ή το κακό; Σε κάθε περίπτωση, το καλό και το κακό αντίστοιχα μοιραία επιστρέφονται και οι πράξεις που ακολουθούν με βάση τις επιλογές μας μοιάζουν ντόμινο, του οποίου ο κυριότερος αντίκτυπος είναι στη ψυχολογία μας. Δε νομίζω κανείς να θέλει να επιδιώξει το κακό του. Θα ήταν τουλάχιστον ανόητο. Προτιμείστε το φως λοιπόν, δώστε βάση στο καλό και μη ξεχνάτε ποτέ πως καλύτερα να θυμάστε μια ημέρα η οποία ναι μεν ξεκίνησε με ένα ατυχές συμβάν, αλλά αντιμετωπίστηκε θετικά συνολικά, παρά το αντίστροφο. Η δύναμη άλλωστε που κρύβει η πλευρά του «καλού» υπερισχύει όλων. Σκεφτείτε το!
Advertisment
Μάρη Γαργαλιάνου – Δημοσιογράφος
- Όταν εκτιμάς αυτό που έχεις, εκτιμάς αυτό που έχω χάσει εγώ - 8 Ιανουαρίου 2021
- Τουλάχιστον έχεις την υγειά σου! - 13 Νοεμβρίου 2020
- Καμιά φορά η σιωπή είναι η πιο δυνατή ερώτηση - 27 Αυγούστου 2020
