To να μην έχεις βρει με τι σου αρέσει να ασχολείσαι στην καθημερινότητά σου, είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Αλλά το να ξέρεις τι σου αρέσει να κάνεις και να αφήνεις την επιθυμία σου να σκονίζεται μέσα σ’ ένα κουτάκι της καρδιάς σου, είναι ακόμα σημαντικότερο.
Πολύ συχνά, προσπαθώντας να επιλέξουμε σε τι επαγγελματική δραστηριότητα θα επενδύσουμε το χρόνο και την ενέργειά μας, κάνουμε βεβιασμένες επιλογές, χωρίς να είμαστε ακριβώς σίγουροι για το τι θέλουμε να κάνουμε ή γιατί το θέλουμε. Τρανταχτό παράδειγμα, που μάλλον έχει στιγματίσει τη ζωή των περισσότερων νέων ανθρώπων στην Ελλάδα, είναι η επιλογή αντικειμένου σπουδών μετά το τέλος της σχολικής ζωής. Η συγκεκριμένη επιλογή είναι η πιο έντονα και άρρηκτα συνυφασμένη με την επαγγελματική μας αποκατάσταση, οπότε πολλές φορές δεν εξετάζουμε καν το αν μας αρέσει αυτό που θα σπουδάσουμε, αλλά μόνο το που μπορεί να μας οδηγήσει.
Advertisment
Αλλά μήπως το ίδιο δε συμβαίνει και όταν καλούμαστε να κάνουμε μια επαγγελματική ή ακαδημαϊκή επιλογή; Τις περισσότερες φορές τα κριτήρια λήψης της απόφασής μας είναι εντελώς χρησιμοθηρικά. Δηλαδή, προσπαθούμε να εντοπίσουμε τα απτά οφέλη που πιστεύουμε ότι θα μας προσφέρει αυτή η επιλογή, όπως για παράδειγμα μια θέση εργασίας στο εξωτερικό, μια προαγωγή, μια αύξηση μισθού κτλ. Βέβαια, αυτό δεν είναι παράξενο αν αναλογιστούμε την ανεργία, την οικονομική και επαγγελματική αστάθεια των περισσότερων κλάδων καθώς και τις βιοποριστικές μας ανάγκες. Δεδομένων αυτών, μας φαίνεται ξεκάθαρο ότι η πιο σωστή επιλογή είναι εκείνη που θα μας «εξασφαλίσει» περισσότερο.
Αφού, λοιπόν, κάναμε την επιλογή να σπουδάσουμε ή/και να εργαστούμε στον πιο προσοδοφόρο, διαθέσιμο σε εμάς κλάδο, συνειδητοποιούμε μετά από λίγο καιρό ότι σε κάποιο κουτάκι του μυαλού μας υπάρχουν ακόμα τα σεμινάρια ζαχαροπλαστικής, το πτυχίο στους Ευρωπαϊκούς Πολιτισμούς, η επιθυμία να γράψουμε ένα βιβλίο, η ενασχόληση με την καλλιέργεια βιολογικών προϊόντων, τα μαθήματα tango και όλα εκείνα που κατά καιρούς σκεφτόμαστε ότι θα θέλαμε να μάθουμε και να κάνουμε, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τις σπουδές, το τωρινό μας επάγγελμα ή αυτό που υποθέτουμε ότι θα μας δώσει τα προς το ζην στο κοντινό ή μακρινό μέλλον.
Αυτή η ασυνάφεια του επιθυμητού και του χρησιμοθηρικού, μας κάνει να πιστεύουμε ότι το να αφιερώσουμε χρόνο και προσπάθεια σε κάτι από όλα αυτά είναι αντιπαραγωγικό, αφού δεν θα συμβάλλει στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μας, η οποία στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε είναι το πρώτο μας μέλημα.
Advertisment
Η ενασχόληση μας, λοιπόν, με κάτι άσχετο με την παροντική ή (με αυτή που σχεδιάζουμε ως) μελλοντική μας καριέρα, συνήθως μπορεί να δικαιολογηθεί στον εαυτό μας και στους γύρω μας μόνο αν φέρει το ταμπελάκι «χόμπι». Ωστόσο, πολλές φορές, όταν βαφτίζουμε κάτι «χόμπι» αυτόματα το κατατάσσουμε μέσα μας σε μια κατηγορία δραστηριοτήτων, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα ψηλά στη λίστα με τις καθημερινές μας προτεραιότητες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην αποφασίζουμε εύκολα να αφιερώσουμε ένα μέρος του εαυτού μας και της μέρας μας σε όσα μας ευχαριστούν, γιατί θεωρούμε ότι αυτά είναι δευτερεύουσας σημασίας για τη ζωή μας.
Όμως, στο σημείο αυτό κάνουμε λάθος. Γιατί όλα αυτά που αγαπάμε:
1) Μας δίνουν κουράγιο
Το να επιλέξουμε να αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας σε αυτά που πραγματικά μας ευχαριστούν είναι πολύ πιο εποικοδομητικό απ’ ότι συχνά νομίζουμε. Μας προσφέρει χαρά, αισιοδοξία και σίγουρα μια διέξοδο από τα εργασιακά μας άγχη. Επιπλέον, μας προσφέρει θετική ενέργεια που θα μας βοηθήσει να είμαστε πιο αποδοτικοί και πιο δημιουργικοί, τόσο στη δουλειά, όσο και στην προσωπική μας ζωή. Έτσι, οι μέρες μας θα περνάνε πιο ευχάριστα και θα αρχίσουμε να νιώθουμε όλο και πιο αγαπημένοι με τον εαυτό μας.
2) Μπορεί να είναι επικερδή
Μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή των ενδιαφερόντων μας είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μετατραπούν σε ένα είδος εργασίας, το οποίο να μας αποφέρει και οικονομικά οφέλη. Για παράδειγμα, αν έχεις ως χόμπι τη φωτογραφία, μπορεί κάποια στιγμή να αρχίσεις να πουλάς τις φωτογραφίες σου σε έντυπα περιοδικά ή σε ιστοσελίδες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Αν το χόμπι σου είναι η μεταποίηση ρούχων, η κατασκευή κοσμημάτων ή η παρασκευή καλλυντικών, μπορείς να αρχίζεις να δίνεις κάποιες δημιουργίες σου στα ανάλογα καταστήματα.
Ή, απλά, να δημιουργήσεις μια σελίδα στο facebook και να αποκτήσεις σιγά-σιγά το δικό σου πελατολόγιο. Αν σε ενδιαφέρουν οι υπολογιστές, μπορεί να επινοήσεις μια νέα εφαρμογή ή πλατφόρμα, ενώ αν σου αρέσει η ζωγραφική μπορείς να στείλεις τα σχέδια σου σε εκδοτικούς οίκους και χωρίς να το καταλάβεις, κάποια στιγμή να κάνεις εικονογράφηση για βιβλία.
3) Συχνά συνδυάζονται με το επάγγελμά μας
Επίσης, κάποιες φορές είναι πιθανό τα ενδιαφέροντα μας να συνδυαστούν με το εργασιακό μας αντικείμενο. Για παράδειγμα, αν εργάζεσαι ως ζαχαροπλάστης και σου αρέσει η ζωγραφική μπορεί να σκεφτείς νέα σχέδια για συσκευασίες και διακόσμηση γλυκών, ενώ αν είσαι δάσκαλος ή δασκάλα και σου αρέσουν τα μαστορέματα και οι κατασκευές, μπορεί να επινοήσεις κάποιο νέο είδος εκπαιδευτικού παιχνιδιού. Αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λίγο out of the box, είναι πολύ πιθανό να βρούμε τρόπους να αξιοποιήσουμε όσα αγαπάμε σε συνδυασμό ή παράλληλα με το κύριο γνωστικό/επαγγελματικό μας αντικείμενο.
4) Μας εφοδιάζουν με πολύτιμες δεξιότητες
Κάτι που ίσως δεν έχουμε σκεφτεί σε σχέση με τα χόμπι είναι ότι, ακόμα και αν δεν μπορούμε να τα συνδυάσουμε με τη δουλειά μας ή να βγάλουμε χρήματα από αυτά, μας προσφέρουν νέες γνώσεις και δεξιότητες, οι οποίες μπορούν να μας φανούν πολύ χρήσιμες, όχι μόνο στη δουλειά μας, αλλά και σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Αν, ας πούμε, σου αρέσει να πηγαίνεις στη φύση και να παρατηρείς τα φυτά και τα πουλιά (λίγο σπάνιο και για πολλούς ανούσιο χόμπι, αλλά φαντάσου ότι ακόμα και αυτό είναι εποικοδομητικό!) εξασκείσαι στην παρατηρητικότητα και αποκτάς ηρεμία και υπομονή. Αυτά θα σου φανούν εξαιρετικά χρήσιμα όταν θα βρεθείς σε καταστάσεις άγχους και πίεσης ή όταν θα συναναστρέφεσαι με δύσκολους συναδέλφους ή πελάτες, όποιο και αν είναι το αντικείμενο της εργασίας σου.
Για παράδειγμα, αν εργάζεσαι στον κλάδο των πωλήσεων, η οξυμένη παρατηρητικότητα σου θα σε βοηθήσει να κατανοείς πολύ καλύτερα την προσωπικότητα και τις ανάγκες των πελατών που θα έχεις απέναντι σου. Έτσι, πιθανότατα η εργασιακή σου απόδοση να αυξηθεί και αυτό να σε οδηγήσει σε καλύτερη ή επικερδέστερη θέση εργασίας.
Ακόμα και αν σου αρέσει να ασχολείσαι με αθλητικές δραστηριότητες (χορός, Pilates, μπάσκετ ή οτιδήποτε άλλο) τα οφέλη τους στη ζωή σου, αλλά και στην καριέρα σου είναι τεράστια. Πέρα από την καλύτερη υγεία και την ομορφότερη εμφάνιση, μέσω της άσκησης αποκτάς αυτοπειθαρχία, αυτοπεποίθηση, συγκέντρωση και στοχοπροσήλωση. Αυτές οι ιδιότητες θα σε βοηθήσουν να προσπαθείς αποτελεσματικότερα για να πετύχεις αυτά που επιθυμείς ή αυτά που πρέπει να διεκπεραιώσεις, είτε είναι το να τελειώσεις με άριστα το μεταπτυχιακό σου, είτε το να ολοκληρώνεις έγκαιρα τα εργασιακά σου καθήκοντα.
Επιπλέον, σκέψου και πόσο ενισχύεται η πειθώ μας και ο σεβασμός που αποπνέουμε στους άλλους, όταν έχουμε μια ευθυτενή παρουσία γεμάτη αυτοπεποίθηση. Όλα τα παραπάνω είναι πολύτιμα και εκτιμώνται σε οποιαδήποτε θέση εργασίας.
Δια του λόγου το αληθές, σε μία επαγγελματική ημερίδα ένας Human Resources Manager αποκάλυψε ότι εκείνη την ημέρα είχε προσλάβει έναν συγκεκριμένο υπάλληλο, όχι επειδή είχε περισσότερα τυπικά προσόντα από τους συνυποψήφιούς του, αλλά επειδή ασχολούνταν για δέκα συνεχόμενα χρόνια με την κολύμβηση. Όπως είπε ο ίδιος: «Ένας άνθρωπος που δεν παράτησε το αγαπημένο του άθλημα, αλλά προσπαθεί τόσα χρόνια να το συνδυάζει με τις σπουδές και τη δουλειά του, δείχνει ότι είναι επίμονος, οργανωτικός και με πολύ ισχυρή θέληση. Δηλαδή έχει αυτό το κάτι διαφορετικό, που θα τον κάνει πάντα να ξεχωρίζει!»
Απ’ ότι φαίνεται, λοιπόν, τα ενδιαφέροντα μας είναι εξίσου σημαντικά με τις σπουδές και την καριέρα μας. Άρα, καλό θα ήταν να βρούμε έναν τρόπο να τα χωρέσουμε στο πρόγραμμα και στη ζωή μας. Άλλωστε, στην εποχή που ζούμε οι δυνατότητες για να προσεγγίσουμε αυτό που θέλουμε είναι πολλές: ιδιωτική εκπαίδευση (ΙΕΚ, σχολές χορού/θεάτρου/μαγειρικής κ.α.), διαδικτυακά μαθήματα, σεμινάρια, καλλιτεχνικά εργαστήρια, ιστοσελίδες ανταλλαγής γνώσεων, δωρεάν μαθήματα σε πολιτιστικά κέντρα, είναι μόνο μερικές από τις διαθέσιμες επιλογές.
Οπότε, θα ήταν ένα δώρο προς τον εαυτό μας και την εξέλιξή μας, αν καταφέρουμε να μην αφήσουμε τη δίνη των υποχρεώσεων να μας αποπροσανατολίσει και να μας απομακρύνει από αυτά που μας δίνουν χαρά. Εξάλλου, η έμφυτη κλίση μας προς κάποια συγκεκριμένα πράγματα ή/και η επιθυμία μας να τα δοκιμάσουμε, δεν είναι τυχαία. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας που οφείλουμε να εξερευνήσουμε.
Έρικα Α.
