Ο δρόμος της αυτογνωσίας είναι όμορφος. Μπορεί να έχει τις προκλήσεις του αλλά σε ανταμείβει ανάλογα. Μία από τις βασικές αρχές για τις οποίες έχουμε διαβάσει και ακούσει χιλιάδες φορές είναι “η ζωή με επίγνωση”. Και ενώ πιθανόν όλοι να συμφωνήσουμε με αυτή τη δήλωση, έρχεται ο νους και αναρωτιέται: “Καλά τα λες… αλλά τι σημαίνει επίγνωση;”, “Πως μπορώ να καταλάβω αν ζω με επίγνωση;” Κάνει κάποιες σχετικές σκέψεις, δεν βρίσκει απάντηση και αφήνει τη φράση στην άκρη, μέχρι να την ξαναβρει μπροστά του, να ενθουσιαστεί, να κάνει εκ νέου τις ίδιες σκέψεις και ξανά απ’ την αρχή.
Στην πραγματικότητα όλοι ζούμε με επίγνωση, η ερώτηση είναι “ποιό είναι το ποσοστό της ημέρας μας στο οποίο ζούμε συνειδητά;”. Όχι, δεν είναι αυτή η endiaf;eroysa ερώτηση του τίτλου αυτού του άρθρου. Και δεν είναι ενδιαφέρουσα γιατί το πιο πιθανό είναι ότι δεν έχουμε ιδέα ποια είναι η απάντηση.
Advertisment
Οι περισσότεροι έχουμε την αίσθηση ότι όταν ήμασταν νέοι, ο χρόνος φαινόταν σαν να είχε μεγαλύτερη διάρκεια. Σε κάποια περίοδο της ζωής μας, λοιπόν, φαίνεται ότι χάσαμε αυτή την αίσθηση.
Και αυτή είναι όντως η σπουδαία ερώτηση: “Σε ποια περίοδο της ζωής σας θυμάστε να χάσατε την αίσθηση του χρόνου;”
Πριν συνεχίσετε να διαβάζετε το άρθρο, βεβαιωθείτε ότι έχετε κάνει την ερώτηση στον εαυτό σας.
Advertisment
Είναι πολύ πιθανό να σας έρθουν ζωηρές αναμνήσεις γεμάτες χρώματα και συναισθήματα. Οι ηλικίες μπορεί να ποικίλουν. Μπορεί να σας συνέβη στην εφηβεία ή στα 30 σας, δεν έχει σημασία.
Αυτό που κάνει την ερώτηση ενδιαφέρουσα είναι ότι αν εστιάσετε σε εκείνη την περίοδο της ζωής σας, θα βρείτε τι ήταν αυτό ή αυτά που σας έκαναν να ζείτε με μεγαλύτερη επίγνωση. Τι όνειρα είχατε τότε; Ποια ήταν τα χόμπυ σας; Πως βλέπατε τον κόσμο; Πως σκεφτόσασταν τον εαυτό σας στην ηλικία που είστε τώρα; Είναι σημαντικό να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες, διότι κάποιες από αυτές μπορείτε να τις εφαρμόσετε σήμερα.
Μπορεί για παράδειγμα να σας άρεσε να γράφετε ή να ζωγραφίζετε και στη συνέχεια να τα παρατήσατε. Προσπαθήστε να μπείτε πάλι σε αυτή τη διάθεση και να βλέπετε τον κόσμο, με τη διάθεση εκείνου του εαυτού σας, ο οποίος βίωνε τη ζωή και δεν την προσπερνούσε. Αρχίστε με μικρά βήματα, εισάγοντας κάποιες συνήθειες, χόμπυ ή τον τρόπο που βλέπατε τα πράγματα. Επισκεφθείτε μέρη που συνηθίζατε να πηγαίνετε με τους φίλους σας και αφεθείτε να νιώσετε τα συναισθήματα που ξυπνούν μέσα σας.
Με αυτό τον τρόπο, μπορεί να αφυπνίσετε κοιμισμένα κομμάτια του εαυτού σας, που θα σας κάνουν να απολαμβάνετε και να ζείτε πιο συνειδητά τη ζωή σας.
Κάθε πρωτοχρονιά ακούω ανθρώπους να λένε “Μα πως πέρασε έτσι αυτή η χρονιά;” και η απάντηση σε μια τέτοια ερώτηση δεν μπορεί να είναι παρά “Αυτή η χρονιά πέρασε χωρίς εσένα”. Μην περιμένετε λοιπόν να κλείσει μια χρονιά για να το συνειδητοποιήσετε. Αν αναρωτιέστε κι εσείς “Πότε ήταν Δευτέρα και πότε ήρθε Παρασκευή” τότε φροντίστε, την επόμενη εβδομάδα, να είστε κι εσείς, εκεί…
