Μπορεί η οικονομική κρίση να μπει εμπόδιο σε μια σχέση;
Με τα χρήματα ο άνθρωπος μιλάει, περπατάει, αναπνέει, εκφράζει τη στοργή, τη χαρά, την θλίψη του, τις ανασφάλειες και τους φόβους του. Με λίγα λόγια, καταναλώνω άρα υπάρχω. Αυτή είναι η αρχή στην οποία υπακούει για να υπάρχει.
Advertisment
Η οικονομική κρίση, ιδιαίτερα όταν έρχεται σαν ανυποψίαστο γεγονός φέρνει τα πάνω-κάτω. Ο άνθρωπος καλείται να ξεχάσει αυτά που ήξερε και από την δικιά του αίσθηση παντοδυναμίας επιστρέφει σε ένα καθεστώς εκούσιας στέρησης. Όταν δεν ζεις μόνος σου αλλά συμβιωτικά τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο ακόμα. Τώρα καλείσαι να περπατήσεις αυτή την φορά μαζί και με κάποιον άλλον. Σαφώς και θα δυσκολευτείς περισσότερο. Η αρμονική συνύπαρξη θα διαταραχτεί κάτω από τους νέους όρους και συνθήκες που καλείσαι να ζήσεις μαζί με τον άλλον και απελπισμένα προσπαθείς να βρεις το βηματισμό που θα σου επιτρέψει να προχωρήσεις παρέα με εκείνον ή αλλιώς να το διαλύσεις.
Ο βαθμός βέβαια στον οποίο θα επηρεάσει η οικονομική κρίση μια σχέση έχει άμεση εξάρτηση από την συνοχή του ζευγαριού και το σύστημα αξιών τους. Ζευγάρια με αδύναμους συνεκτικούς δεσμούς πιθανόν να κατηγορούν, να απαξιώνουν, να επικρίνουν και να απορρίπτουν ο ένας τον άλλον οδηγώντας την σχέση σε δυσλειτουργία και διάλυση. Από την άλλη, ζευγάρια με συνεκτικούς δεσμούς, μπορούν να καταφέρουν με ανεκτικότητα, υπομονή και σεβασμό ο ένας στην προσωπικότητα του άλλου να κρατήσουν όρθιο το οικοδόμημα της σχέσης.
Advertisment
Αν κάνουμε μια διάκριση στα δύο φύλα, αυτός που πλήττεται καίρια στον πυρήνα της ύπαρξής του με την εμφάνιση μιας οικονομικής κρίσης, είναι ο άνδρας. Η γυναίκα πιο εύκολα, ίσως από την φύση της, αποκτά υπόσταση σαν αντικείμενο πόθου, ενώ ο άνδρας πρέπει να γίνει αντικείμενο θαυμασμού για τις ικανότητές του, να αποκτά πλούτο και να συμπεριφέρεται με συγκεκριμένα πρότυπα. Η ύφεση στον βαθμό που τον εμποδίζει να αποκτήσει τα σύμβολα της καταξίωσής του, υπονομεύει την ταυτότητά του και τον καλεί να αυτοπροσδιοριστεί με όρους ανεπάρκειας, αδυναμίας που τον συρρικνώνουν και τον ακυρώνουν.
Όταν μέσα στους ρόλους που τον προσδιορίζουν δεν μπορεί να ανταποκριθεί, δηλαδή να ικανοποιήσει τις προσδοκίες που έχουν από αυτόν, τότε υπονομεύεται η αυτοεκτίμησή του και νιώθει ένοχα. Έτσι η ενοχή γίνεται θυμός, οργή, θλίψη, φόβος, απόγνωση και το ζευγάρι οδηγείται σε κρίση.
Μπροστά σε μια τραγωδία του μεγέθους της κρίσης μέσα στο ζευγάρι, είναι ανέντιμο να υπεραπλουστεύουμε και να λαϊκίζουμε. Παρόλα αυτά, επειδή η ζωή είναι συνώνυμη με την ελπίδα και τις ευκαιρίες, ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μένει παρά να αποκτήσουμε γνώσεις και δεξιότητες οι οποίες θα μας επιτρέψουν να συμβιώσουμε αρμονικά με σκοπό την ολοκλήρωση μας μέσα από τον άλλο.
- Γέμισε τα κενά σου με τα ιδανικά συστατικά που έχεις μέσα σου - 20 Φεβρουαρίου 2018
- Η ευτυχία του «τώρα» - 14 Απριλίου 2017
- Γιατί μπορώ! – από την Χριστίνα Μανιατάκου - 3 Απριλίου 2017
