Από τον έρωτα στην αγάπη
Ο έρωτας είναι προθάλαμος για την αγάπη, έχει την ικανότητα να βγάζει το πάθος για να καταλάβουμε εάν αυτός ο άνθρωπος που είναι δίπλα μας μπορεί να συνεχίσει να βγάζει την μαγεία την οποία αναζητούμε. Έχει πρωταρχικό ρόλο τον εαυτό μας, γι’ αυτό είναι και πρωτόγονος, είναι εγωιστικός και κτητικός, ο έρωτας όμως αφήνει τον Ίμερο όταν γνωρίζει την ψυχή του άλλου και τότε γίνεται αγάπη, δέσιμο αιώνιο που ικανοποιεί το κορμί και γαληνεύει την ψυχή.
Advertisment
Διαβάστε επίσης από το Θοδωρή Γιαννόπουλο
Το ένα δε νοείται χωρίς το άλλο, ο διαχωρισμός του έρωτα από την αγάπη είναι απλά για να δικαιολογήσουμε δικές μας ελλείψεις ψυχικές κι αδυναμία να εξελιχτούμε.
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το συμβιβασμό, είναι σκλαβιά εκούσια, είναι δουλεία, είναι άρνηση της ζωής της ίδιας. Αρχή όλων πρέπει να είναι η ελευθερία, να γνωρίζουμε τα όριά μας, να κατανοούμε και ορίζουμε τα όρια των άλλων. Κι όταν ακόμα λέμε πως στην αγάπη από μόνοι μας προσφέρουμε την ελευθερία μας σε αυτόν που αγαπάμε, ακόμα κι εκεί οδηγός είναι η ελευθερία και η αλήθεια.
Για σκεφτείτε πόσα ψέματα έχουμε πει στον εαυτό μας όταν αγαπάμε κάποιον; Ενώ στην ουσία είναι γλυκός πόθος και συμπάθεια. Κι όσο για τα λόγια…καταλαβαίνουμε ότι είναι αγάπη αληθινή μόνο όταν οι πράξεις και των δύο συναντηθούν… αλλιώς δεν είναι τίποτα… και φυσικά η αγάπη για να είναι αληθινή πρέπει να είναι αμοιβαία και αμφισήμαντη. Αλλιώς είναι πόνος, ενώ η ΑΓΑΠΗ είναι χαρά και πληρότητα. Σταματά να είναι αγάπη στην πρώτη αμφιβολία, στον πρώτο δισταγμό, στην πρώτη δεύτερη σκέψη, γιατί θα έχει πεθάνει ο αυθορμητισμός, απαραίτητη προϋπόθεση της αγάπης.
- Όσα σε κάνουν άνθρωπο και όσα ποτέ δεν σκέφτηκες - 24 Ιουλίου 2018
- Περνώντας από τη μοναξιά στη μοναχικότητα - 28 Ιουνίου 2018
- Τόλμησα να… ονειρογευτώ! - 28 Μαΐου 2018
