Κάθε λεπτό!
Είσαι 18 κι έχεις μπροστά σου μια ολόκληρη ζωή να ζήσεις. Να πετύχεις επαγγελματικά, να συναντήσεις το μεγάλο έρωτα, να κάνεις ταξίδια, να βγάλεις λεφτά. Νιώθεις πως έχεις τη δύναμη να καταφέρεις τα πάντα. Και δίκαια. Έχεις νιάτα, υγεία, θέληση, πίστη και γύρω σου υπάρχουν άπειρες ευκαιρίες δημιουργίας. Και σχέσεων.
Advertisment
Βλέπεις, σ’ αυτή την ηλικία δεν υπάρχουν “σακίδια” στις πλάτες των ανθρώπων. Κανείς δεν κουβαλά τίποτα για να τον βαραίνει. Όλοι είναι ανάλαφροι. Τόσο ανάλαφροι που μπορούν εύκολα να σηκώνουν τα πόδια τους από το έδαφος. Αψηφώντας θαρρείς το νόμο της βαρύτητας, είναι στιγμές που ύπτανται σχεδόν, παρασυρμένοι ολότελα από εκείνα κι εκείνους που κάνουν την καρδιά τους να φτερουγίσει έστω και λίγο. Το ίδιο κι εσύ.
Ο λεγόμενος “νεανικός ενθουσιασμός” ακούς και νομίζεις πως είναι απλά μια φράση κλισέ στο στόμα των μεγάλων που υποδηλώνει το επονομαζόμενο “χάσμα των γενεών”. Μια φράση που σε κάνει να τους λυπάσαι που δε μπορούν να νιώσουν όπως κι εσύ. Παρατηρείς στο βλέμμα τους αυτή τη φανερή έλλειψη ενθουσιασμού και χαράς που σε εμποδίσει να σκεφτείς πως κάποτε ήταν βλέμμα με σπιρτάδα κι ενθουσιασμό σαν το δικό σου. Και υπόσχεσαι στον εαυτό σου, πως εσύ, δε θα γίνεις έτσι ποτέ. Και νιώθεις ευτυχισμένος. Σου λείπουν βέβαια πολλά. Η ανεξαρτησία, τα χρήματα, οι εμπειρίες που θες να αποκτήσεις. Γι’ αυτό και βιάζεσαι να μεγαλώσεις.
Διαβάστε: Η αισιοδοξία είναι στάση ζωής!
Advertisment
Και κάπως έτσι, 30αρίζεις. Έχεις τελειώσει σπουδές, έχεις πιάσει δουλειά, έχεις βγάλει τα πρώτα σου χρήματα, έχεις κάνει φιλίες και σχέσεις. Κι από όλα αυτά που ανυπομονούσες να ζήσεις, έχεις κάνει ήδη αρκετά. Έχεις ταξιδέψει λίγο, έχεις αγαπήσει περισσότερο, έχεις πονέσει πολύ. Γιατί σίγουρα έχεις πονέσει αφού δεν έχεις μάθει ακόμα να προστατεύεσαι. Έχεις εμπιστευτεί, έχεις προδοθεί, έχεις απογοητευτεί και οι άνθρωποι που συναντάς, δεν είναι και τόσο ανάλαφροι πια. Μικρά σακίδια έχουν αρχίσει να βαραίνουν τις πλάτες τους.
Σχέσεις, προβλήματα, απογοητεύσεις, που διαπιστώνεις με δυσφορία πως έχουν αρχίσει να κάνουν το βλέμμα τους λιγότερο ενθουσιώδες. Κι εκείνη τη σπιρτάδα που έβλεπες στον καθρέφτη σου, έχεις αρχίσει να τη χάνεις κι εσύ… Έχεις ακόμα νιάτα, χρόνο μπροστά σου να δημιουργήσεις και να πετύχεις και ελάχιστες ακόμα δεσμεύσεις. Όμως σου λείπουν ακόμα πολλά. Η καριέρα, τα περισσότερα χρήματα, το καλό αυτοκίνητο, οι σταθερές σχέσεις.
Και φτάνεις στα 45 σου. ‘Εχοντας αποκτήσει όλα όσα ζητούσες, ή τουλάχιστον, όσα πίστευες πως θα σε έκαναν ευτυχισμένο. Έχεις μια κάποια καριέρα, βγάζεις περισσότερα χρήματα, έχεις καλύτερο αυτοκίνητο και σταθερότερες σχέσεις. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις. Βλέπεις, δεν ψάχνεσαι κιόλας πολύ. Ό,τι πετυχαίνεις, ό,τι κερδίζεις, βιάζεσαι να το κλείσεις σ’ ένα κουτάκι και να το θεωρήσεις δεδομένο. Γιατί έχεις ανάγκη πια να έχεις δεδομένα και σταθερά πράγματα και πρόσωπα στη ζωή σου. Είναι που έχεις αρχίσει να φοβάσαι λίγο γι’ αυτά που μπορείς να χάσεις, ή αυτά που έχουν αρχίσει να χάνονται…
Τα νιάτα σου έχουν μετατραπεί σε μια γοητευτική ωριμότητα στον καθρέφτη σου, το χαμόγελό σου έχει σκληρύνει λιγάκι. Οι ευκαιρίες για να γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους έχουν αρχίσει να λιγοστεύουν αισθητά, αφού ο χρόνος σου για νέα ξεκινήματα, είναι πλέον περιορισμένος σημαντικά όπως και των άλλων συνομηλίκων σου. Δαπανάς την περισσότερη ενέργειά σου στη δουλειά και περιορίζεις σημαντικά τα “θέλω” σου για χάρη των “πρέπει” που συνεχώς αυξάνουν, όπως και οι υποχρεώσεις σου.
Το βλέμμα σου πλέον θυμίζει το βλέμμα των μεγάλων που κάποτε λυπόσουν, αλλά αρνείσαι να το δεις… κι ακόμα νιώθεις πως σου λείπουν πολλά: ο χρόνος για να κάνεις αυτά που θες και η διάθεση για να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο, ενώ πιέζεσαι ταυτόχρονα για την ταχύτερη επίτευξη των στόχων σου. Ξέρεις άλλωστε, πως διανύεις την πιο δημιουργική σου δεκαετία.
Και γίνεσαι 60. Κι έχεις όλες εκείνες τις σταθερές που ονειρευόσουν για τη ζωή σου. Έχεις πετύχει επαγγελματικά, έχεις βγάλει χρήματα, έχεις κάνει παιδιά, έχεις ταξιδέψει όλο την κόσμο, έχεις αποκτήσει κύρος και έχεις διασφαλίσει τη σταθερότητα που ήθελες με μόνιμους δεσμούς και σταθερές σχέσεις. Δεν πληγώνεσαι συναισθηματικά, αφού έχεις μάθει να προστατεύεσαι καλά πλέον και ζεις ήρεμα και συντροφικά. Και πάλι όμως, σου λείπουν πολλά.
Σου λείπουν τα νιάτα σου, τα έντονα συναισθήματα και πιο πολύ, σου λείπει εκείνος ο ενθουσιασμός που έκανε το στομάχι σου να φτερουγίζει κάνοντάς σε να θέλεις να πετάξεις. Ο φόβος των γηρατειών είναι πια υπαρκτός και ο φόβος πως θα χάσεις αυτά που απέκτησες με τόσο κόπο, είναι πλέον το συναίσθημα που κυριαρχεί και σε οδηγεί σε μια καθημερινότητα γεμάτη δεσμά.
Δουλεύεις από το πρωί ως το βράδυ και γυρίζεις σε ένα σπίτι μόνο για να φας, να δεις λίγη τηλεόραση και να κοιμηθείς. Βλέπεις τους ίδιους ανθρώπους, λες τα ίδια πράγματα και έχεις σχεδόν ξεχάσει πώς είναι να γελάς με την καρδιά σου, χωρίς να έχεις πιει λίγο παραπάνω. Οι περισσότερες συζητήσεις σου αφορούν κυρίως προβλήματα που καλείσαι να λύσεις, ή προβλήματα που ξέρεις πως θα παραμείνουν άλυτα. Και νιώθεις, πως τα δημιουργικά σου χρόνια έχουν φύγει ανεπιστρεπτί.
Νιώθεις εγκλωβισμένος, ανήμπορος, ανελεύθερος. Εύχεσαι να μπορούσες να σπάσεις τα δεσμά που σε εμποδίζουν να διεκδικήσεις με σθένος αυτά που ζητάει η ψυχή σου, μα νιώθεις αδύναμος να αντιδράσεις, τρομοκρατημένος σχεδόν μπροστά στην απειλή ενός αύριο που δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει. Νιώθεις υπεύθυνος για εκείνους που εξαρτώνται από εσένα και αδυνατείς να απομακρύνεις και να απομακρυνθείς από πρόσωπα και καταστάσεις που έχτισες με τόσο κόπο, θεωρώντας πως τίποτα καλύτερο δεν υπάρχει για να σε περιμένει.
Δείτε ακόμη: Οι άνθρωποι είναι ο καθρέφτης μας
Η εικόνα σου έχει βαρύνει με τα χρόνια κι αυτή και δεν αισθάνεσαι πως είναι ερωτεύσιμη πλέον. Οσο για τους ανθρώπους γύρω σου, μοιάζουν σκυφτοί από τα βαρίδια που έχουν αποκτήσει τα σακίδια στην πλάτη τους. Όπως και το δικό σου άλλωστε. Και καθώς αισθάνεσαι το βάρος του, συνειδητοποιείς, πως οι δεσμοί που με τόσο έχτιζες τόσα χρόνια, είναι τα δεσμά από τα οποία δεν θα απαλλαχθείς ποτέ. Μόνο, καλείσαι με αυτό το βάρος, να διατηρήσεις την ικανότητά σου να πορεύεσαι. Ευθυτενής, όσο είναι αυτό δυνατόν.
Σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι όμως, ευτυχώς υπάρχουν οι στιγμές εκείνες που καταφέρνεις να σκεφτείς καθαρά. Οι στιγμές που καταλαβαίνεις πως το μέλλον για το οποίο πασχίζεις τόσο, ή εκείνο που σε φοβίζει τόσο πολύ, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Πως το μέλλον, δεν είναι μια παγιωμένη πραγματικότητα που κάπου σε περιμένει. Αυτό το “αύριο”, όπως το έχει διαμορφώσει ο φόβος στο μυαλό σου, μπορεί μάλιστα να μην έρθει ποτέ.
Όταν είσαι σε θέση να σκεφτείς καθαρά, σε κάθε ηλικία ευτυχώς, ξέρεις, πως το κάθε επόμενο δευτερόλεπτο της ζωής σου, είναι κομμάτι από αυτό το μέλλον. Και στην ουσία, αφού το ζεις σχεδόν την ίδια στιγμή, είναι ήδη παρόν. Κι αυτό το παρόν, καλείσαι να το ζήσεις όπως σε κάνει να νιώθεις χαρούμενο. Κάθε λεπτό!
Στέβη Σαμέλη – Ποιήτρια, Regression Therapist & Clinical Hypnosis
Αναδρομέας θεραπεύτρια & Υπνοθεραπεύτρια, Life Coach, NLP Master Practitioner, Eνεργειακή θεραπεύτρια & δασκάλα (Reiki Master/Teacher), αρθρογράφος και συγγραφέας δύο ποιητικών συλλογών, η Στέβη Σαμέλη παιδιόθεν εστιάζει με αισιοδοξία και πίστη στον άνθρωπο και τις άπειρες δυνατότητές του να γίνεται καλύτερος για τον ίδιο και να συμβάλλει έτσι, σ’έναν καλύτερο κόσμο για όλους.
- Ξεπέρασέ το. Καμία σχέση δεν κρατάει για πάντα - 11 Νοεμβρίου 2019
- Μπορείς να ελέγξεις μόνο το σώμα σου, τις σκέψεις σου και τις επιλογές σου - 12 Σεπτεμβρίου 2019
- Ο έρωτας δεν είναι θέμα εμφάνισης - 10 Σεπτεμβρίου 2019
