Original Play: Το δώρο της δημιουργίας
Το παρακάτω άρθρο αποτελεί συνέντευξη του Fred Donaldson, εμπνευστή του Αυθεντικού Παιχνιδιού (Original Play). Ο Fred Donaldson δούλεψε ως καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και της Καλιφόρνια. Για παραπάνω από τριάντα χρόνια είναι γνωστός ως αυθεντία στον τρόπο λειτουργίας του παιχνιδιού. Ανακάλυψε το Αυθεντικό Παιχνίδι (Original Play), το οποίο κάνει γνωστό ανά τον κόσμο μέσα από τα εργαστήρια του και τα εκπαιδευτικά του σεμινάρια.
Advertisment
Μέσα από την επαφή του με το παιχνίδι με παιδιά, άγριους λύκους, δελφίνια, αρκούδες, λιοντάρια και ελέφαντες, ανακάλυψε την ύπαρξη ενός κοινού μοτίβου το οποίο είναι έμφυτο σε όλους μας. Κάθε παιδί έχει το φυσικό ένστικτο να παίζει ελεύθερα , με ασφάλεια και σιγουριά. Μόνο οι πολιτισμικές επιρροές αλλάζουν τη συμπεριφορά μας στο παιχνίδι και αντί ο στόχος να είναι η απόλαυση του παιχνιδιού, είναι η νίκη. Μετά το παιχνίδι μετατρέπεται σε ανταγωνισμό και οι χαλαροί στη διαδικασία συμμετέχοντες γίνονται ανταγωνιστές που δρουν στο παιχνίδι με ένταση. Ιδιαίτερα στην εποχή μας τα παιδιά (και οι ενήλικες), χρειάζονται μεγαλύτερη γαλήνη ώστε να είναι σε θέση να βιώνουν τη ροή, όπως περιγράφεται από τον Fred Donaldson.
Δημοσιογράφος: Fred, πριν μερικά χρόνια συμμετείχα σε ένα από τα εκπαιδευτικά σου εργαστήρια. Μπορώ να θυμηθώ με κάθε λεπτομέρεια αυτή την εκπληκτικά μοναδική εμπειρία. Πέσαμε στα γόνατα και κυλιστήκαμε πάνω σε ένα λεπτό στρώμα. Ήταν μια επανακάλυψη ενός συναισθήματος που κατοικεί βαθιά μέσα μας αλλά σπάνια το βιώνουμε στην ενήλικη μας ζωή. Όσο τα παιδιά μας είναι μικρά δημιουργούμε μια υπέροχη εμπειρία ασφαλούς παιχνιδιάρικου «στροβιλισμού». Λες ότι τα παιδιά του κόσμου περιμένουν από εμάς να κάτσουμε μαζί τους στο πάτωμα και να είμαστε εκεί για αυτά. Μπορείς να εξηγήσεις συνοπτικά τι είναι το Original Playing;
Advertisment
Fred Donaldson: Το Original Play, είναι ένα δώρο από τη δημιουργία σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής ώστε να μπορέσουμε να νιώσουμε ότι ανήκουμε στην ίδια τη ζωή. Το Original Play, είναι ένα εκπληκτικά ευφυές σύστημα αναγνώρισης συμπεριφορικών μοτίβων εγγενή στη ζωή το οποίο αναζητά και ανακαλύπτει πρότυπα καλοσύνης μεταξύ των ανθρώπων και των άλλων έμβιων όντων. Ένας πεντάχρονος, ο David, έδωσε τον καλύτερο ορισμό για το Original Play όταν είπε: «το Original Play είναι όταν δεν ξέρουμε ότι είμαστε διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον».
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι το Original Play δεν είναι απλά μια άλλη μορφή πολιτισμικού παιχνιδιού όπως τα αθλήματα και τα δραστικά παιχνίδια. Η μοναδική δύναμη και τα μοναδικά πλεονεκτήματα του Original Play, πηγάζουν από το γεγονός ότι το νόημα βρίσκεται εκτός πολιτισμού. Αυτό σημαίνει ότι δεν συμμετέχουμε στο Original Play σαν πολιτισμικές – κοινωνικές κατηγορίες όπως άντρας ή γυναίκα, γονέας ή παιδί, θεραπευτής ή θεραπευόμενος.
Δημοσιογράφος: Με ποιο τρόπο το σχετίζεσθαι ή η συνύπαρξη αλλάζουν, όταν επιτρέπεται στα παιδιά να παίζουν με τους γονείς τους με τον φυσικό τρόπο του Original Play;
Fred Donaldson: Παίζοντας με τα παιδιά μου άλλαξα ως πατέρας. Έγινα περισσότερο ευαίσθητος, γνώστης και υπεύθυνος στις ανάγκες των παιδιών μου. Το καθημερινό παιχνίδι δημιούργησε ένα αίσθημα εμπιστοσύνης η οποία δεν ήταν απλά μια ιδέα αλλά ζωτικής σημασίας μέρος της σχέσης μας.
Για παράδειγμα, η οικογένειά μας δε χρειάστηκε ποτέ να διασχίσει το στάδιο αμηχανίας του μηδενικού ή ελάχιστου αγγίγματος που συχνά λαμβάνει χώρα στις οικογένειες, όταν τα παιδιά γίνονται έφηβοι. Το ασφαλές και στοργικό άγγιγμα παρέμεινε αναπόσπαστο κομμάτι της σχέσης. Κατά συνέπεια όταν αντιμετωπίζαμε μια κρίση είχαμε την εμπειρία την επί σειρά ετών κατάλληλης επαφής, βοηθώντας μας κυριολεκτικά να είμαστε σε «επαφή» μεταξύ μας. Το άγγιγμα είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ανθρώπινης ζωής. Το χάιδεμα στο κεφάλι και οι χειραψίες δεν είναι κάτι αρκετό για το ανθρώπινο ον.
Αν τα παιδιά δε μάθουν πώς να δίνουν και να λαμβάνουν ασφάλεια και στοργικό άγγιγμα δεν θα είναι ποτέ ικανά να ανταποκριθούν όταν οι γονείς τους θα είναι μεγαλύτεροι έχοντας οι ίδιοι την ανάγκη για στοργή και στοργικό άγγιγμα. Τα μικρά παιδιά ευθυμούν αυθόρμητα με το μπαμπά και τη μαμά. Αλλά τι γίνεται με τους έφηβους; Συνήθως οι γονείς και οι έφηβοι σταματούν να παίζουν και να αγγίζονται για τουλάχιστον τέσσερις λόγους.
Αρχικά, το παιχνίδι και το άγγιγμα είναι μέρη των δικών μας πολιτισμικών – κοινωνικών μοτίβων και ρόλων. Αναφορικά με αυτό ότι το παιχνίδι και η σωματική επαφή μέσα από το παιχνίδι είναι κάτι παιδικό και όχι κατάλληλο για τους μεγαλύτερους ηλικιακά. Δεύτερον, οι γονείς φοβούνται γιατί ούτε αυτοί ούτε οι έφηβοι γνωρίζουν πώς το άγγιγμα τους να είναι ασφαλές και στοργικό. Πολύ συχνά το άγγιγμα γίνεται ένα όχημα στην έκφραση ανταγωνισμού και ερωτισμού.
Τρίτον, συχνά οι γονείς ερμηνεύουν το παιχνίδι ιδιαίτερα μεταξύ μπαμπάδων και υιών, όχι σαν μια ψυχαγωγική διαδικασία αλλά σαν αγώνα δρόμου με έντονο τον ανταγωνισμό. Τέταρτον, είναι δύσκολο αλλά απαραίτητο να αφήσουμε πίσω όλους μας τους κοινωνικοπολιτισμικούς ρόλους μας όταν συμμετέχουμε στο Original Play. Η συνηθισμένη συνέπεια όλων των παραπάνω λόγων είναι η αμοιβαία απόσυρση μέσα από την οποία γονείς και έφηβοι ασκούν την παλιά μορφή αγγίγματος όπως χειραψίες ή μηδενική επαφή.
Μια μητέρα εφήβου κλαίγοντας, με ρώτησε, πώς να παίξει με το γιο της. Δεν ήθελε ο γιος της να μεγαλώσει χρησιμοποιώντας καταχρηστικό άγγιγμα, όπως ο απόντας πατέρας του ή ο ίδιος της ο πατέρας. Της είπα ότι θα μπορούσε να παίξει με το γιο της χρησιμοποιώντας μια μορφή ασφαλούς και κατάλληλου για αυτόν άγγιγμα. Ο λόγος για τον οποίον η μητέρα θα ήταν σε θέση να κάνει αυτό, έχει να κάνει με το γεγονός ότι όταν θα συμμετέχει στο Original Play με το γιο της δεν θα έχει κανένα ρόλο. Ούτε της μητέρας ούτε του πατέρα.
Όταν παίζουμε με αυθεντικότητα ευθυγραμμιζόμαστε με τη ροή. Οι σύγχρονες έρευνες που αφορούν τις λειτουργίες του εγκεφάλου, έχουν αναδείξει τα οφέλη της χαλαρωτικής κατάστασης, αναφορικά με την ανάπτυξη και τις μαθησιακές ικανότητες των παιδιών. Το παιχνίδι είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού τα παιδιά και τα μικρής ηλικίας ζώα, μαθαίνουν σε ένα ασφαλές περιβάλλον πώς να συμπεριφέρονται στον δικό τους κόσμο και να ανακαλύπτουν πώς να ζήσουν μια ζωή με υγεία και μακροβιότητα.
Δημοσιογράφος: Fred, θα μπορούσες να αποκαλέσεις το Original Play έναν τρόπο θεραπείας;
Fred Donaldson: Ναι. Το Original Play, είναι ο τρόπος της δύναμης της δημιουργίας να θεραπεύουμε τους φόβους μας. Τα ανθρώπινα όντα θεωρούν το σύμπαν ένα ανασφαλές μέρος μέσα στο οποίο οφείλουν να είναι σε διαρκή άμυνα. Υποθέτουμε ότι δεν έχουμε άλλες επιλογές παρά να είμαστε θύτες ή θύματα. Μας έχουν διδάξει να αμυνόμαστε συνεχώς χωρίς να αναλογιζόμαστε τις συνέπειες. Αυτό το πράττουμε είτε ατομικά είτε σε ομάδες είτε ακόμα και σε έθνη. Εντούτοι,ς έχει μετρηθεί ότι ο φόβος έχει συνέπειες.
Στον άνθρωπο «κοστίζει» τεράστιες ποσότητες απώλειας χρόνου, ενέργειας, χρημάτων. Πιστεύω ότι η καλοσύνη η οποία αναδύεται μέσα από το Original Play, αναδομεί αναπρογραμματίζει και ανακατασκευάζει το φόβο δημιουργώντας απολύτως καινούργιες πιθανότητες προσανατολισμού. Διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι ο εγκέφαλος κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είναι τελείως διαφορετικός από τον ανταγωνιστικό εγκέφαλο, ο εγκέφαλος της αγάπης είναι τελείως διαφορετικός από τον εγκέφαλο του φόβου. Είναι σαν το Original Play να επαναχαρτογραφεί τον εγκέφαλο επιτρέποντας του να διεργάζεται πληροφορίες εντελώς διαφορετικά από ότι ο ανταγωνιστικός συνειδητός νους.
Η καλοσύνη η οποία αναδύεται από το Original Play ανοίγει σε εμάς ένα νέο εύρος επιλογών στη ζωή που είναι ξεκάθαρα μη διαθέσιμες μέσα στο φοβισμένο ανταγωνιστικό μυαλό. Το Original Play καταλύει τις ψυχοκοινωνικές νόρμες ή ακόμα και την ίδια την κατηγοριοποίηση των ειδών και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παιχνιδιού, διαταράσσει την αυτοματοποιημένη μας αντίδραση στο φόβο και μεταμορφώνει οτιδήποτε συνιστά τη σχέση αυτοάμυνας μας με την πραγματικότητα. Το Original Play προωθεί την εγκεφαλική πλαστικότητα και ενισχύει συγκεκριμένα νευρολογικά κυκλώματα που επιφέρουν την ηρεμία, την κοινωνική ευαισθητοποίηση και συμπόνια.
Το Original Play μας επιτρέπει να ευδοκιμήσουμε και όχι απλώς να επιβιώσουμε . Η άριστη μάθηση προϋποθέτει ότι ένα παιδί ή ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο ον δεν χρησιμοποιεί την ενέργεια του με στόχο την άμυνα απέναντι σε φυσικές συναισθηματικές ή διανοητικές επιθέσεις. Για παράδειγμα στο σχολείο η ενέργεια που χρησιμοποιείται από τα παιδιά για την αυτοάμυνα τους δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μάθηση τους. Η απομόνωση, η θυματοποίηση και η επιθετικότητα είναι κίνδυνοι υγείας που δεν σχηματοποιούνται μόνο στη συμπεριφορά τους αλλά και στις νοητικές τους διαδικασίες.
Οι άνθρωποι που δεν είναι εξοικειωμένοι με το άγγιγμα είναι άκαμπτοι, σκληροί και εύθραυστοι. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα χέρια τους μέσα στο Original Play κατέχουν μια αντίληψη του κόσμου η οποία δεν είναι προσιτή σε αυτούς που είναι εκτός παιχνιδιού. Στο Original Play μαθαίνουμε να δεχόμαστε το άγγιγμα από τον «Κόσμο» και σε ανταπόδοση αγγίζουμε τον «Κόσμο» με ασφάλεια και συμπόνια. Μέσα από την αφή και την επαφή περνάμε, μεταβιβαζόμαστε σε ένα γεμάτο κυριολεκτικά σώμα γνώσης, το οποίο είναι αόρατο σε ανεκπαίδευτα χέρια και μάτια. Αυτή η αμοιβαιότητα είναι απαραίτητη για τη μεταμόρφωση του κόσμου.
Δημοσιογράφος: Η ιδέα του Original Play έχει βραβευτεί από τα Ηνωμένα Έθνη σαν μια μεθοδολογία πρόληψης κατά της βίας. Μέσα από τις εκπαιδεύσεις για την ασφάλεια και πρόληψη απέναντι στην κακοποίηση και βία, γνωρίζουμε τη σημαντικότητα της μάθησης της διαφοράς μεταξύ καλού και κακού αγγίγματος. Σχετικά με τον κίνδυνο του μη επιτρεπτού αγγίγματος στο Original Play; Σαν μητέρα είμαι πολύ προσεκτική σε ότι αφορά το άγγιγμα στο παιδί. Πώς μπορούμε να γνωρίζουμε σε ποια κατάσταση ή με ποια άτομα επιτρέπεται στο παιδί μου να παίξει;
Fred Donaldson: Κατανοώ απολύτως την ανάγκη του να είμαστε προσεκτικοί, αλλά το να είμαστε προσεκτικοί είναι βασισμένο στο φόβο και όχι στην αποτελεσματική μάθηση. Για παράδειγμα όταν έρχεται στην επιφάνεια το θέμα του αγγίγματος αυτό συνήθως οδηγεί τους γονείς να μαθαίνουν να διδάσκουν τα παιδιά ότι το καλό άγγιγμα είναι το καθόλου άγγιγμα. Αυτό δεν είναι σωστό. Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι οι ενήλικες δεν ξέρουν τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού αγγίγματος.
Εάν συνέβαινε διαφορετικά δε θα ζούσαμε σε μια κατάσταση φόβου μέσα στην οποία είμαστε τώρα. Μηδενική επαφή δεν είναι καλή επαφή, είναι παραμέληση. Όταν τα παιδιά δε βιώνουν το άγγιγμα, δε περιτριγυρίζονται από στοργή, τα νευρολογικά τους συστήματα τα οποία απαιτούνται για τη γνώση και την ασφάλεια, δεν αναπτύσσονται. Το αποτέλεσμα είναι, ενήλικες οι οποίοι είναι εσωστρεφείς, επιθετικοί, κακοποιητικοί με ροπή προς τις εξαρτήσεις, θλιμμένοι με τάση προς την κατάθλιψη, παραβατικοί και απολυταρχικοί.
Πριν μερικά χρόνια είχα προσκληθεί σε ένα καταφύγιο ελεφάντων στη νότια Αφρική. Το καταφύγιο είχε έξι ορφανούς μικρούς ελέφαντες και μια ηλικιωμένη μητέρα ελεφαντίνα. Οι ιδιοκτήτες του καταφυγίου ήθελαν να επανατοποθετήσουν μωρά και ελεφαντίνα πίσω στη ζούγκλα αλλά φοβόντουσαν ότι αν συνέβαινε αυτό θα έθεταν σε κίνδυνο τα μωρά αλλά και τα άλλα ζώα του τοπικού πληθυσμού γιατί οι αρσενικοί ελέφαντες που δε λαμβάνουν στοργικό άγγιγμα ως ελεφαντάκια, μεγαλώνουν και γίνονται μοχθηροί. Αυτό συμβαίνει και στις ανθρώπινες κοινωνίες.
Υπάρχουν δύο πολύ σημαντικά σημεία εδώ. Πρώτον, το μηδενικό άγγιγμα δεν ισούται με καλό άγγιγμα. Δεύτερον, οι ενήλικες θα πρέπει να έχουν σαν πρότυπο για τα παιδιά τους ότι το καλό άγγιγμα δεν είναι ούτε το επιθετικό αλλά ούτε αυτό που οδηγεί στη θυματοποίηση. Το Original Play δημιουργεί τα πρότυπα για το καλό ασφαλές άγγιγμα. Έχω παίξει μέσα από το Original Play, με πάρα πολλά θύματα κακοποίησης, ενήλικες και παιδιά στον κόσμο. Το Original Play διδάσκει τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού αγγίγματος.
Ένα δεκάχρονο κοριτσάκι το τοποθέτησε ως εξής: «Το Original Play είναι το να μπορείς να πεις στον κόσμο ότι δε σου αρέσει αυτό που κάνει σε σένα και κατά τη διάρκεια αυτού να μη βλάπτεις κανέναν». Και ένας εξάχρονος που ρώτησε το δάσκαλό του μετά το παιχνίδι: «Μπορούμε να κάνουμε πρακτική στο παιχνίδι; Γιατί αν γίνουμε καλοί σε αυτό θα μάθουμε πώς να μην τραυματιζόμαστε και πώς να μη τραυματίζουμε».
Δημοσιογράφος: Στη δυτική κουλτούρα οι άνθρωποι λύνουν τις διαμάχες τους με τη μάχη ή τη φυγή. Αν και οι δυο αντιδράσεις δεν είναι εφικτές είμαστε ανίσχυροι. Fred πώς καταφέρνεις τους θερμόαιμους νεαρούς που τους χαρακτηρίζει η επιθετικότητα να τους οδηγείς πίσω στην ειρηνική επιλογή;
Fred Donaldson: Δεν είναι μόνο η δυτική κουλτούρα η οποία εμπεριέχει το στοιχείο της μάχης. Σε έναν κόσμο έντονης ποικιλομορφίας οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι να κάνουν με τις διαφορές τους. Έτσι φοβόμαστε ό,τι είναι διαφορετικό, είτε μιλάμε για θρησκεία, φυλή, κουλτούρα, κοινωνική ομάδα, γλώσσα. Σε ένα τέτοιο φοβισμένο κόσμο είμαστε πεπεισμένοι ότι η μάχη ή η φυγή είναι φυσικές λειτουργίες, απαραίτητες και οι μοναδικές μας επιλογές. Δεν έχουμε μάθει ότι η σύγκρουση και η εκδικητικότητα, δε λύνουν τα προβλήματα μας. Η αυτοάμυνα η κοινωνική απομόνωση, η επιθετικότητα και η θυματοποίηση, χαρακτηρίζονται από υψηλή επικινδυνότητα για την υγεία των παιδιών που έχουν δεχτεί κακοποίηση ενώ παράλληλα δεν αποτελούν στρατηγικές αντιμετώπισης μόνο για αυτούς που έχουν λάβει βιώσει τη βία.
Ένα παιδί το οποίο νιώθει θύμα, μη επιθυμητό ή βιώνει την απομόνωση, στην πραγματικότητα βιώνει ένα είδος φτώχειας η οποία είναι βαθύτερη και περισσότερο επίπονη από την έλλειψη φαγητού. Το Original Play προωθεί ένα διαφορετικό μοντέλο του σχετίζεσθαι. Δε βασίζεται στο φόβο αλλά σε δύο αμφίδρομα μηνύματα:
• Είσαι ικανός να αγαπηθείς
• Δεν υπάρχει τίποτα για να φοβάσαι.
Στον κόσμο μας, αυτό, μοιάζει παράλογο ή ακόμα και καταστροφικό. Αλλά στην πραγματικότητα η αγάπη είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να μας κρατήσει ασφαλείς. Έχω παίξει και εφαρμόσει το Original Play σε καρκινοπαθείς στο τελικό στάδιο, σε μέλη συμμοριών, σε άστεγα παιδιά και σε άντρες – γυναίκες που εκτίνουν ποινή στη φυλακή. Όλοι με ρωτάνε. Γιατί πρέπει να παίξω; Η ζωή μου βρίσκεται σε κίνδυνο. Τους απαντώ ότι για αυτό ακριβώς το λόγο πρέπει να παίξουν και ότι το παιχνίδι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ασφάλεια. Είναι μια διαδικασία η οποία σε διατηρεί περισσότερο ζωντανό, καθώς βιολογικά είσαι ζωντανός.
Μετά τη συμμετοχή τους στο παιχνίδι κατανοούν ότι το Original Play δεν είναι απλά μια ωραία ιδέα αλλά είναι μια διεργασία η οποία βρίσκεται σε συνάρτηση με την πραγματική ζωή. Όπως ένας άντρας σε φυλακή της νοτίου Αφρική μου είπε: «Fred, Θέλω να ξανάρθεις ώστε να μάθω να παίζω με τα παιδιά μου στο επισκεπτήριο ώστε να μην έχουν τη δική μου κατάληξη». Στις εκπαιδεύσεις του Original Play ο γονέας έχει τη δυνατότητα να κάνει τον εαυτό του δεκτικό σε μαθήματα ζωής που τα παιδιά μπορούν να διδάξουν. Επίσης η εκπαίδευση ενεργοποιεί τους γονείς με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να παρέχουν ασφάλεια και περιβάλλον ικανό και κατάλληλο για το παιδικό παιχνίδι.
Δημοσιογράφος: Το Πρόγραμμα σου «Ιερή Συμμαχία» (Sanctuary Alliance) υποστηρίζει την προστασία του παιδικού παιχνιδιού σε πολλές χώρες. Μπορεί να μας μιλήσεις για αυτό;
Fred Donaldson: Ο σκοπός της Ιερής Συμμαχίας, είναι να κάνει τα παιδιά ασφαλή, να προστατέψει τη παιδική τους διάθεση και να μειώσει τη διαμάχη. Αυτό πραγματοποιείται με το να δημιουργούμε ανθρώπινα όντα τα οποία μπορούν να αποτελέσουν «ιερούς τόπους» για τα παιδιά και την παιδικότητα. Αυτό περιλαμβάνει ανακατασκευή του κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ ενηλίκων και παιδιών.
Το πρόγραμμα βασίζεται στις ακόλουθες αρχές:
• Ανάπτυξη με φυσικό τρόπο των παιδικών αναγκών για ασφάλεια και αγάπη
• Όταν η παιδική ενέργεια διοχετεύεται για την αυτοάμυνα τότε δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μάθηση. Το ασφαλές με ευγένεια παιχνίδι είναι έμφυτο σε κάθε παιδί.
• Η αγάπη είναι δυνατότερη του φόβου.
• Τα θεμέλια της ιδανικής ανάπτυξης και μάθησης είναι το αίσθημα ασφάλειας και αγάπης.
Αυτό που κάνει μοναδικό το πρόγραμμα στο είδος του, είναι ότι παρουσιάζει ότι τα παιδιά έχουν κάτι υπερπολύτιμο να προσφέρουν στον κόσμο. Αυτό το κάτι, είναι οι σχέσεις εμπιστοσύνης στο αυθεντικό παιχνίδι των παιδιών. Η εμπιστοσύνη αυτή διατηρεί την αίσθηση του ανήκειν που υπερβαίνει βιολογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές διαφορές. Για παράδειγμα το πρόγραμμα Ιερής Συμμαχίας, συνεργάζεται με σχολεία στην Πολωνία, Αυστρία, Γερμανία και Ιταλία μέσω προγράμματος ανταλλαγής μαθητών.
Το κέντρο Συμβουλευτικής Ψυχοθεραπείας και Συμπληρωματικών Θεραπειών Esofos, ανακοινώνει τη συνεργασία με την Κιβωτό του Κόσμου εφαρμόζοντας το Original Play με στόχο την πρόληψη και παρέμβαση για τη στήριξη και την πλαισίωση των αναγκών των παιδιών. Όλες οι υπηρεσίες που αφορούν τη συγκεκριμένη συνεργασία με την Κιβωτό του Κόσμου, θα παρέχονται αφιλοκερδώς.
Στα πλαίσια της ευρύτερης συνεργασίας με την Κιβωτό του Κόσμου, στις 9 Οκτωβρίου, την τρίτη ημέρα του Εκπαιδευτικού Σεμιναρίου του Original Play, οι συμμετέχοντες θα έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν το Original Play» και να παίξουν με τα παιδιά της Κιβωτού, υπό τη μόνιμη καθοδήγηση της εκπαιδεύτριας Jolanta Graczykowska, MA- Διευθύντρια και Σύμβουλος του Original Play στην Ευρώπη.
Απόδοση κειμένου στην ελληνική γλώσσα: Κέντρο Esofos
Πηγή: www.muetterblitz.de/Ausgabe0310/TT/interviewfreddonaldonenglish.masp
