Πριν πετύχετε οτιδήποτε, χρειάζεται να ξέρετε τι θέλετε
Απόσπασμα από το βιβλίο του Anthony Robbins «Απεριόριστη Δύναμη» Εκδόσεις Διόπτρα
Advertisment
Όσο περισσότερους πόρους αναπτύσσετε, τόσο περισσότερη δύναμη έχετε -αλλά και όσο πιο δυνατοί αισθάνεστε, τόσο καλύτερα μπορείτε να αξιοποιήσετε καινούριους πόρους και πιο ενδυναμωτικές νευροφυσιολογικές καταστάσεις.
Υπάρχει μία συναρπαστική μελέτη για το αποκαλούμενο «σύνδρομο του εκατοστού πιθήκου». Σε βιβλίο του, που εκδόθηκε το 1979, ο βιολόγος Λάιελ Γουότσον αφηγείται τι συνέβη σε μια φυλή μαϊμούδων σε ένα νησί κοντά στην Ιαπωνία μετά την εισαγωγή μιας νέας τροφής – φρέσκες γλυκοπατάτες τις οποίες έβγαζαν σκάβοντας από το έδαφος και, άρα, ήταν καλυμμένες με χώμα. Επειδή οι υπόλοιπες τροφές τους δεν χρειάζονταν καμία προετοιμασία, οι μαϊμούδες δεν ήταν διατεθειμένες να φάνε τις βρόμικες πατάτες. Όμως, μια μαϊμού έλυσε το πρόβλημα πλένοντας την πατάτα σε ένα ρυάκι και μαθαίνοντας στη μητέρα και τις φίλες της να κάνουν το ίδιο. Τότε συνέβη κάτι εκπληκτικό.
Μόλις ένας συγκεκριμένος αριθμός μαϊμούδων -γύρω στις εκατό- απέκτησαν τη γνώση, άλλες φυλές μαϊμούδων που δεν είχαν καμία επαφή μαζί τους, ακόμη και φυλές που ζούσαν σε διαφορετικά νησιά, άρχισαν να κάνουν το ίδιο. Δεν υπήρχε κανένας τρόπος που θα μπορούσαν να έχουν έρθει σε επαφή μεταξύ τους. Με κάποιον τρόπο, όμως, η συγκεκριμένη συμπεριφορά εξαπλώθηκε ανάμεσα στις φυλές.
Advertisment
Αυτό δεν είναι μοναδικό φαινόμενο. Υπάρχουν πολυάριθμες περιπτώσεις ατόμων που χωρίς να έχουν καμία επαφή μεταξύ τους δρουν με εντυπωσιακή ομοιότητα. Ένας φυσικός έχει μια ιδέα και ταυτόχρονα άλλοι τρεις φυσικοί στον πλανήτη σκέπτονται το ίδιο πράγμα. Πώς συμβαίνει αυτό; Κανείς δεν ξέρει ακριβώς, αλλά πολλοί διαπρεπείς επιστήμονες και ερευνητές του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπως ο φυσικός Ντέιβιντ Μπομ και ο βιολόγος Ρούπερτ Σέλντρεϊκ, πιστεύουν ότι υπάρχει μια συλλογική συνειδητότητα από την οποία αντλούμε όλοι, και ότι όταν ευθυγραμμίζουμε τον εαυτό μας μέσω της πίστης, της εστίασης και της βέλτιστης φυσιολογίας, βρίσκουμε τρόπο να συντονιστούμε μαζί της.
[adinserter block=”8″]
Το σώμα, ο νους και οι νευροφυσιολογικές καταστάσεις μας είναι σαν ένα διαπασών συντονισμένο με το υψηλότερο επίπεδο ύπαρξης. Έτσι, όσο πιο συντονισμένοι είστε, τόσο πιο ευθυγραμμισμένοι είστε και τόσο περισσότερο μπορείτε να αξιοποιήσετε αυτή την πολύτιμη γνώση και το συναίσθημα. Όπως οι πληροφορίες φιλτράρονται εσωτερικά από το ασυνείδητο μας και ύστερα φτάνουν σε εμάς, έτσι μπορεί να φιλτράρονται και κάπου έξω από τον εαυτό μας και να φτάνουν σε εμάς αν βρισκόμαστε σε αρκετά δεκτική κατάσταση για να τις λάβουμε.
Ένα σημαντικό μέρος αυτής της διαδικασίας είναι να ξέρετε τι θέλετε. Το ασυνείδητό σας επεξεργάζεται συνεχώς πληροφορίες και σας καθοδηγεί προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Ακόμη και σε ασυνείδητο επίπεδο, ο νους διαστρεβλώνει, διαγράφει και γενικεύει πληροφορίες. Έτσι, προτού το μυαλό μπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσματικά, πρέπει να αναπτύξουμε την αντίληψή μας για τα αποτελέσματα που προσδοκούμε να επιτύχουμε. Ο Μάξγουελ Μαλτζ, στο πασίγνωστο ομώνυμο βιβλίο του, αποκαλεί τη συγκεκριμένη διαδικασία «ψυχοκυβερνητική».
Όταν ο νους έχει έναν προσδιορισμένο στόχο, μπορεί να εστιάσει ξανά και ξανά σε αυτόν, να κατευθύνει και να ανακατευθύνει την ενέργεια του μέχρι να φτάσει στον επιδιωκόμενο σκοπό. Αν δεν έχει προσδιορισμένο στόχο, η ενέργεια του χαραμίζεται. Είναι σαν το άτομο με το καλύτερο αλυσοπρίονο του κόσμου που δεν έχει ιδέα γιατί στέκεται στη μέση του δάσους.
Η ικανότητα των ανθρώπων να αξιοποιήσουν πλήρως τους προσωπικούς τους πόρους επηρεάζεται ευθέως από τους στόχους τους. Μια μελέτη που διεξήχθη σε όσους αποφοίτησαν από το Πανεπιστήμιο Γέιλ το 1953 το αποδεικνύει ξεκάθαρα. Ρώτησαν τους απόφοιτους αν είχαν γράψει ένα σύνολο συγκεκριμένων και ξεκάθαρων στόχων μαζί με ένα σχέδιο για το πώς θα τους πετύχαιναν. Μόνο το 3 τοις εκατό είχε παρόμοιους γραμμένους στόχους.
Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1973, οι ερευνητές πήγαν και πήραν συνέντευξη απ’ όσους μπόρεσαν να βρουν από την τάξη αποφοίτων του 1953. Ανακάλυψαν ότι το 3 τοις εκατό που είχαν γράψει τους εξειδικευμένους στόχους τους ήταν πλουσιότεροι από το υπόλοιπο 97 τοις εκατό συγκεντρωτικά. Προφανώς, αυτή η μελέτη μετρά μόνο την οικονομική εξέλιξη των συμμετεχόντων, όμως, οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι το 3 τοις εκατό υπερείχε ακόμη και σε λιγότερο μετρήσιμα ή πιο υποκειμενικά κριτήρια επιτυχίας, όπως το επίπεδο χαράς και ευτυχίας που αισθάνονταν. Αυτή είναι η δύναμη του προσδιορισμού στόχων.
