Όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για το άγχος των μαθητών
Πολλοί είναι οι μαθητές που βιώνουν το άγχος καθημερινά κι είναι εμφανές κυρίως στο σχολικό περιβάλλον. Παρατηρείται στο μέγιστο βαθμό σε μαθητές των πρώτων σχολικών τάξεων, κυρίως, επειδή δεν θέλουν να αποχωριστούν τους γονείς τους. Τα παιδιά πολλές φορές στο σχολείο κλαίνε, μόλις αποχωρίζονται τους γονείς τους, γιατί ανησυχούν πως θα τους συμβεί κάτι κακό. Το άγχος των παιδιών και ο φόβος που τα διακατέχει είναι φυσιολογικό, αρκεί, όμως, να μην λειτουργεί ως κακός σύμβουλος και αναβάλλουν ή αποφεύγουν τις δραστηριότητές τους. Τότε δεν γίνεται λόγος απλώς για άγχος, αλλά για διαταραχή.
Advertisment
Διαβάστε επίσης από τη Στέλλα Γιαννακούλα
Οι γονείς θα πρέπει να προσέχουν τη διάρκεια των συμπτωμάτων που έχει καθοριστικό ρόλο. Σε συνδυασμό, βέβαια, με την ηλικία του παιδιού που εκδηλώνει έντονο στρες. Στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, θεωρείται φυσιολογικό ένα παιδί να αγχώνεται και να νιώθει άβολα, όταν εκτίθεται μπροστά σε κόσμο για να πει ένα ποίημα. Αν, όμως, εμμένουν τα σημάδια του ανεξέλεγκτου άγχους, όπως για παράδειγμα, η υπερβολική μελέτη για την προετοιμασία ενός διαγωνίσματος, τότε αναφερόμαστε σε αγχώδη διαταραχή. Το υπερβολικό άγχος δημιουργεί στα παιδιά τραυλισμό, ιδρώνουν ή, ακόμη, λιποθυμούν.
Η ανησυχία και η νευρικότητα είναι θεμιτή, αρκεί να περιορίζεται σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Στην περίπτωση που τα συμπτώματα παραμένουν και ξεπερνούν τους 6 μήνες, ειδικοί αναφέρουν πως το παιδί έχει Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες. Ως επακόλουθο των ανωτέρω, την εμφάνισή τους κάνουν οι κρίσεις πανικού που είναι απόρροια της φοβίας για κάποιο θέμα που απασχολεί το παιδί. Ο φόβος δυσκολεύει την καθημερινότητα του παιδιού, ταράζει την ηρεμία του και περιορίζει τις δραστηριότητές του.
Σπουδαία είναι η παρέμβαση των γονιών, εξάλλου: “Κάλλιον του θεραπεύειν, το προλαμβάνειν”. Οι γονείς μπορούν να βοηθούν το παιδί τους με τεχνικές αποβολής άγχους και στρατηγικές ηρεμίας, εξασφαλίζοντας ένα περιβάλλουν, στο οποίο φυσικά θα αισθάνεται ασφαλές. Αρκεί η ψυχραιμία τους να είναι μεταδοτική και να μην κλονίζεται από την αγχώδη συμπεριφορά του παιδιού τους. Ωφέλιμο είναι να ωθούν το παιδί να συμμετέχει σε εξωσχολικές δραστηριότητες, που συμβάλλουν στην περαιτέρω κοινωνικοποίησή του.
Κλείνοντας, απαραίτητος και καθοδηγητικός είναι ο ρόλος των εκπαιδευτικών, καθώς περνούν αρκετές ώρες με τους μαθητές τους. Οι ίδιοι γνωρίζουν πως δεν πρέπει να πυροδοτούν το άγχος των μαθητών τους. Στην αποτυχία γονείς και εκπαιδευτικοί οφείλουν να είναι δίπλα στο παιδί, για να απαλύνουν και να μετριάσουν τα αρνητικά συναισθήματα.
- 25η Μαρτίου: Το χρονικό της ελληνικής επανάστασης του 1821 - 24 Μαρτίου 2017
- Όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για το άγχος των μαθητών - 18 Ιανουαρίου 2017
- Παράδοση: Καθιερωμένες αρχές και συνήθειες - 5 Δεκεμβρίου 2016
