Απο-τυχία είναι θα περάσει…

Απο-τυχία είναι θα περάσει…

Τι είναι αποτυχία για εσάς αγαπητοί αναγώστες; Για τους περισσότερους μάλλον είναι μια καταθλιπτική περίοδος, μια περίοδος θυμού με τον εαυτό μας, ένα τέλμα, μια απογοήτευση. Για κάποιο λόγο οι άνθρωποι έχουν την τάση να βλέπουν μονοδιάστατα τα πράγματα να αντιμετωπίζουν τις ήττες τους σαν να είναι μια μαύρη κατάσταση και να χάνουν το νόημα που έχει στη ζωή μας η αποτυχία.

Advertisment

Η ζωή είναι σίγουρο οτι έχει τις όμορφες και τις άσχημες στιγμές της, άλλοτε αισθανόμαστε δυνατοί και νομίζουμε ότι είμαστε στην κορυφή και άλλοτε η απαισιοδοξία μας κατακλύζει και μας γεμίζει με αρνητικά συναισθήματα. Αυτά τα συναισθήματα που απορρέουν από την αποτυχία, δυστυχώς, δεν έχουν ηλικία. Έχω ακούσει μικρά παιδιά που ετοιμάζονται για πανελλήνιες να δυσανασχετούν επειδή απέτυχαν στις εξετάσεις, νέους που αυτοαποκαλούνται «άχρηστοι» γιατί δεν είναι εύκολο στην εποχή μας να βρούν εργασία και επιτυχημένους επαγγελματίες να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές τους απώλειες με αντικαταθλιπτικά! Είναι όμως αυτό το νόημα μιας αποτυχίας;

Όταν ήμασταν παιδιά και χτυπούσαμε μαθαίναμε από τα τραύματά μας και προσέχουμε ούτως ώστε να μην τα επαναλάβουμε. Βλέπουμε τις πληγές μας να επουλώνονται σιγά σιγά και έχουμε μάθει τι πρέπει να αποφεύγουμε ώστε να μην ξαναπονέσουμε. Μήπως το νόημα της αποτυχίας, εν τέλει, βρίσκεται σε κάτι τόσο απλοϊκό όπως είναι οι παιδικές γρατζουνιές και οι πτώσεις από τα ποδήλατα; Μήπως μια πτώση μας δείχνει ότι είχαμε πάρει λάθος δρόμο; Μήπως αυτό που τελικά χρειάζεται είναι να κοιτάξουμε πίσω να δούμε τι πήγε στραβά και να μην το επαναλάβουμε; Μήπως η κατάσταση δεν είναι μαύρη και απόλυτη αλλά εχει μαθησιακό χαρακτήρα; Και ναι, η μάθηση δεν σταματάει ποτέ και στα 50 μας και στα 70 θα μαθαίνουμε και θα πέφτουμε και θα σηκωνόμαστε, πόσο μάλλον σε μικρότερη ηλικία!

Ας δούμε λοιπόν την αποτυχία μας σαν μια νέα αρχή και σαν ευκαιρία να μάθουμε και όχι να αυτοαποκαλούμαστε με τα πιο σκληρά λόγια που ούτε ένας εξαιρετικά κακοπροαίρετος άνθρωπος δεν θα ξεστόμιζε για εμάς. Μην φτάνουμε στο τέλμα λοιπόν αλλά ας μας δώσουμε χρόνο, ας ανασκουμπωθούμε, ας μαζέψουμε δυνάμεις και οι πληγές θα επουλωθούν και θα βγούμε πιο δυνατοί, πιο έμπειροι και πιο δημιουργικοί… γιατί όπως μας έλεγαν και οι γονείς μας μικροί «μια πληγή είναι θα περάσει!» Έτσι και οι αποτυχίες έρχονται για να μας διδάξουν και όχι να μας καταρρακώσουν. Ας τις αξιοποιήσουμε λοιπόν!

• About
• Latest Posts

Ακριβή Αλεξανδράκη

Φοιτήτρια πολιτικών μηχανικών στο ΑΠΘ. Από τεσσάρων χρονών ασχολούμαι ερασιτεχνικά με το μπαλέτο. Λατρεύω τις όμορφες και εποικοδομητικές συζητήσεις με άτομα που αγαπώ και πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει μέσα του ένα όμορφο χαρακτηριστικό και μια ιστορία που μπορεί να μας διδάξει. Θέλω να ταξιδέψουμε μαζί μέσα από τα άρθρα μου, να σκεφτούμε και να βελτιώσουμε εμάς. Δεν υπάρχει πιο όμορφη στιγμή για μένα από την ανάγνωση ενός καλού κειμένου, την παρακολούθηση μιας θεατρικής παράστασης και την απόλαυση ενός καλού καφέ. Ψάχνω την ευχαρίστηση μέσα από τα απλά πράγματα γιατί αυτά τα καθημερινά με γεμίζουν.

Latest posts by Ακριβή Αλεξανδράκη (see all)

• Ζήλια και ανταγωνισμός… χάσιμο χρόνου και σπατάλη ενέργειας - 11 Οκτωβρίου 2019
• Λέω «ναι» στην ευτυχία - 1 Φεβρουαρίου 2019
• Να είσαι «Άνθρωπος» και όχι «ανθρωπάκος» - 14 Απριλίου 2018