Η επικριτική φωνή μέσα μας
«Δεν το έκανα σωστά!», «πάλι λάθος το έκανα!», «δεν έπρεπε να το πω έτσι!, πόσο ανόητος/η είμαι!», «πάχυνα. Πώς είμαι έτσι!». Άραγε έχουμε ποτέ αναρωτηθεί πόσες φορές την ημέρα κάνουμε τέτοιες σκέψεις για τον εαυτό μας; Αν αρχίσετε να αυτοπαρατηρήστε, θα διαπιστώσετε ότι με πολλή μεγάλη ευκολία θα επικρίνετε τον εαυτό σας και με τεράστια δυσκολία θα του πείτε έναν καλό λόγο. Φαίνεται σαν η αυτομομφή να σας βγαίνει αυθόρμητα σχεδόν αστραπιαία! Τώρα βέβαια πιθανόν να σκέφτεστε ότι «εντάξει, ξέρω τα θετικά μου αλλά…», ή «ναι, αλλά έτσι γίνομαι καλύτερος/η».
Advertisment
Όμως αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι πως αυτή η απλή λεξούλα, αυτός ο σύνδεσμος «αλλά» λειτουργεί περισσότερο σαν αυτομαστίγωμα παρά σαν κίνητρο για εξέλιξη και πρόοδο. Αντίθετα, σας κρατάει σε μια κατάσταση όπου δεν ικανοποιείστε επαρκώς με οτιδήποτε κι αν κάνετε, νιώθετε ότι μονίμως υπολείπεστε και δυσκολεύεστε να βιώσετε πραγματική χαρά και ευχαρίστηση. Αυτή η επικριτικότητα πολλές φορές εξωτερικεύεται και προς τους άλλους, στους φίλους, τους συναδέλφους ή στην οικογένειά σας. «Ακόμα δεν ντύθηκες;», «πάλι άργησες!», «δεν το κάνεις σωστά! ασ’ το θα το κάνω εγώ» ή «ποτέ δεν ακούς αυτό που σου λέω!» προκαλώντας δυσφορία στους άλλους.
Μα εγώ για το παιδί μου κάνω τα πάντα!
Κι ενώ μπορεί οι άλλοι να αισθάνονται δυσφορία από την στάση σας και να πιστεύουν πως είστε αυταρχικοί και σκληροί, στην πραγματικότητα, η δική σας δυσφορία είναι πολύ μεγάλη. Όπως μεγάλη είναι και η απογοήτευση και η ματαίωση που νιώθετε για τον εαυτό σας που πολλές φορές μπορεί να σας δημιουργήσει μεγάλη θλίψη. Αν αυτή η στάση σας είναι κάτι που σας δυσκολεύει, την έχετε βαρεθεί, σας έχει κουράσει και θέλετε να την αλλάξετε θα σας πω ότι υπάρχουν καλά και λιγότερο καλά νέα.
Advertisment
Τα καλά νέα είναι πως αν πραγματικά το θέλετε, μπορείτε να το αλλάξετε και να βιώσετε έτσι μια υπέροχα ευεργετική αλλαγή στη ζωή σας. Τα λιγότερο καλά νέα είναι πως για να γίνει αυτό θα πρέπει να έρθετε σε επαφή με την ευάλωτη πλευρά του εαυτού σας, διαδικασία η οποία στην αρχή μπορεί να είναι επώδυνη και συναισθηματικά έντονη. Σταδιακά βέβαια, θα γίνεται όλο και πιο εύκολη έως πολύ ευχάριστη.
Για να μπορέσετε να καταλάβετε από πού πηγάζει όλος αυτός ο αρνητισμός και η αυστηρότητα, θα πρέπει να γυρίσετε πίσω, στις παιδικές αναμνήσεις σας και να θυμηθείτε ποιος ήταν αυτός που σας επέκρινε, που σας τιμωρούσε, που έβρισκε λάθη σε ότι κάνατε και που σας συμβούλευε διαρκώς αφαιρώντας σας κάθε δυνατότητα για ελεύθερη έκφραση και πρωτοβουλία.
Αυτός ο άνθρωπος που πιθανόν να είχε όλη την καλή διάθεση και όλες τις καλές προθέσεις και να σας αγαπούσε πάρα πολύ, έγινε η εσωτερική φωνή μέσα σας. Η φωνή που επισημαίνει τα λάθη σας, που σας κάνει να αισθάνεστε ότι δεν τα καταφέρνετε, που σας κάνει να συμπεριφέρεστε με τον ίδιο τρόπο στους άλλους, ακόμα και στα ίδια σας τα παιδιά. Είναι αυτή η φωνή που έχει την ικανότητα να σας οδηγεί στο να τιμωρείτε τον εαυτό σας με διάφορους τρόπους. Τρώγοντας υπερβολικά πολύ ή υπερβολικά λίγο, κάνοντας επικίνδυνα πράγματα ή αποφεύγοντας όλα όσα θα θέλατε να κάνετε επειδή δεν αντέχετε αυτή τη φωνή που θα ψάξει και θα βρει το λάθος σας και θα σας το ψιθυρίζει συνεχώς μέχρι να παραδοθείτε και να αποδεχθείτε πως είναι καλύτερα να μην κάνετε τίποτα αφού σίγουρα όσο και αν προσπαθήσετε θα κάνετε κάποιο λάθος.
Ένα πρώτο βήμα που μπορείτε να κάνετε ώστε να φιμώσετε αυτή τη φωνή είναι κάθε φορά που ενεργοποιείται, εσείς να αναγνωρίζετε πως δεν είστε εσείς πραγματικά που μιλάει αλλά η φωνή του επικριτικού γονέα που έχετε εσωτερικεύσει. Αυτή η διαδικασία μπορεί να σας βοηθήσει ώστε να έρθετε σε επαφή με τον δικό σας εαυτό και τη δική σας φωνή ώστε να αρχίσετε να νιώθετε πως ο δικός σας εαυτός έχει και μπορεί να δώσει αποδοχή, κατανόηση και καλοσύνη. Γιατί κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται επικριτικός. Το παιδί που κάποτε ήσασταν δεν ήταν επικριτικό, έμαθε να είναι. Το παιδί που κάποτε ήσασταν και ακόμα κουβαλάτε μέσα σας, δεν το απασχολούσαν τα λάθη, ούτε τα δικά του ούτε των άλλων, είχε καλοσύνη, είχε αγάπη, είχε αποδοχή. Και αυτά είναι που είχε ανάγκη, αυτά το απασχολούσαν, αυτά και η χαρά για τη ζωή!
- Μεγαλώνεις γρήγορα παιδί μου - 20 Μαρτίου 2017
- Ο τοκετός δεν είναι μια ακόμα ιατρική πράξη, είναι μια ιερή στιγμή - 2 Μαρτίου 2017
- Η επικριτική φωνή μέσα μας - 9 Φεβρουαρίου 2017
