Νίμπελβιρχ: Το κλειδί ενός Πνευματικού Πολιτισμού
Το «νίμπελβιρχ» είναι το μεγάλο επίτευγμα της Κοιλάδας των Ρόδων. Μια νέα κεραία συλλήψεως, μια νέα πνευματική ικανότητα, κατάφερε να δώσει μια «νέα εμπειρία» στο ανθρώπινο είδος. «Δεν έφερε τον Υπεράνθρωπο. Έδωσε όμως τον ανώτερο άνθρωπο των «νέων καιρών».
Advertisment
Δεν ήρθε σε μια στιγμή αλλά μετά από μια σειρά αιώνων προετοιμασίας, πρώτα στο ψυχικό πεδίο με προγενέστερα «βίρχ» ή επιφοιτήσεις που προετοίμασαν την ανθρωπότητα για να μπορέσει να αντέξει την μεγάλη αποκάλυψη. Ακόμα και όταν ήρθε, όμως, ήταν τόση η ορμή του που πολλοί δεν άντεξαν και πέρασαν στο επέκεινα, καθώς πια γι’ αυτούς το άγνωστο του θανάτου είχε φωτιστεί. Όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα των αλλαγών που συνέβησαν στα εγκεφαλικά κέντρα του ανθρώπου μέσα από την έρευνα που γινόταν για αιώνες μέσα στην Κοιλάδα των Ρόδων, τόσο σε φυσικό όσο και στα ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας του είδους.
Μέσω του νίμπελβιρχ, η συνείδηση και η αντίληψη διευρύνθηκε τόσο πολύ, που ξαφνικά είδε τον απέραντο κόσμο που υπάρχει έξω από τα όρια του φλάουτου, όπως επίσης και τις αιτίες των γεγονότων που συνέβαιναν μέσα στα όρια του φλάουτου. Το φλάουτο μοιάζει με τη σπηλιά όπου όλοι βλέπουν τις αντανακλάσεις από το φως νομίζοντας τες για πραγματικότητα.
Advertisment
Το μέγιστο επίτευγμα για εκείνο τον πολιτισμό είναι η «ελευθερία». Η ελευθερία που οδηγεί «σε μια ελεύθερη, ηθική και πνευματική προσωπικότητα με το ύψιστο δυνατό νόημα της λέξης». Απαλλαγμένη από τα πάθη και τις κακίες αλλά και κάθε τι πρόστυχο και χαμηλό. Απελευθερωμένη από τα δεσμά της υλικής φύσης του ανθρώπου. Ζώντας μια ζωή γεμάτη νόημα και περιεχόμενο. Μια τέτοια αντίληψη δεν είναι μόνο ηθικολογικής φύσης αλλά αποτελεί και μια οργανική εξέλιξη σε επίπεδο φυσικού εγκεφάλου. Αυτή η τελευταία, αντίθετα με ό,τι πιστεύουμε σήμερα, δεν προήλθε από το εργαστήριο αλλά ήταν αποτέλεσμα της εσωτερικής ψυχικής και πνευματικής μεταβολής που κατακτήθηκε από την σταθερή προσήλωση του έργου της Κοιλάδας των Ρόδων στην πνευματική φύση της ανθρωπότητας. Μέσω της πνευματικής εξέλιξης κατάφεραν να πετύχουν φυσιολογικές αλλαγές στα εγκεφαλικά κέντρα του ανθρώπου.
Η εσωτερική ζωή και η νέα επιστήμη μετατρέπουν τον κόσμο της φαντασίας και της νόησης, από κάτι αφηρημένο και θεωρητικό, στην αιτία της δημιουργίας του υλικού κόσμου. Η ανθρωπότητα συνειδητοποιεί ότι μπορεί να επιδράσει με τη σκέψη πάνω στην ύλη. Έτσι οδηγείται στην αποδοχή της πνευματικής καταγωγής της και την γέννηση τελικά του Homo Occidentalis Novus. Ο Νέος Δυτικός Άνθρωπος δεν είναι απλά τοπικιστής. Είναι αυτός που κατάφερε να συνθέσει την Ανατολή με την Δύση, το αριστερό με το δεξί ημισφαίριο, με ένα τρόπο που μέχρι τότε ήταν άγνωστος. Το πιο ουσιώδες είναι ότι αυτό το πέτυχε όχι με τεχνολογία αλλά με συνείδηση και εσωτερική ενατένιση.
Απόσπασμα από το βιβλίο «3.906 μ.Χ. – ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ – Σκέψεις πάνω στην «Κοιλάδα των Ρόδων» του Π. Α. Ντήναχ», του Δημήτρη Μπαρμπαδήμου. Η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18/2/2017, ώρα 12:00 μμ στο βιβλιοπωλείο «ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ», Ιπποκράτους 16 και Σόλωνος.
