Της Πόπης Κλειδαρά
Αποσύνθεση
Μου είπες χιλιάδες λέξεις
κι εγώ περίμενα ν’ ακούσω μια που δεν είπες.
Διέταξες να με «φυλακίσουν»
και μόλις είχα παραδοθεί.
Κρατάς γράμματα πολλά σ’ ένα κιβώτιο
και σε κανένα δεν είσαι ο αποστολέας.
Με ικέτεψες αμέτρητες φορές
ενώ αρκούσε μόνο ένα σε παρακαλώ.
Δάκρυζες μόνο, δεν έκλαψες ποτέ.
Ζητούσες πολλά κι εγώ είχα μόνο εμένα να σου δώσω.
Επέμενες σε χρόνους πολλούς
εμένα μου αρκούσε μόνο ένα λεπτό.
Ένα λεπτό: Για τη λέξη που ήθελα ν’ ακούσω, για να παραδεχτώ την ενοχή μου,
για να μου δώσεις ένα γράμμα δικό σου, για να κλάψεις αληθινά, για να έχεις εμένα.
Τέλος χρόνου.
- Διάλεξε μια μέρα, όποια μέρα θες εσύ… - 6 Φεβρουαρίου 2019
- Μην επιστρέφεις σε τελειωμένες καταστάσεις - 6 Δεκεμβρίου 2018
- Αν δεν υπάρχει ελπίδα… - 21 Νοεμβρίου 2018
- Μη νομίζεις πως όλα τελειώνουν με ένα αντίο - 11 Ιουνίου 2018
- Σπάσε τη “βιτρίνα” του κόσμου, αν θες να αντικρίσεις την αλήθεια του - 24 Μαΐου 2018
- Οι άνθρωποι που βλέπουν τα εμπόδια, σκαλιά για να ανέβουν - 8 Μαΐου 2018
- Κι ας σου φαίνονται όλα βουνό, έχεις τη δύναμη να το ανεβείς! - 22 Απριλίου 2018
- Έτσι μόνο αξίζει να γυρνάς… - 16 Απριλίου 2018
- Δεν αξίζει να κρατάς ανοιχτή μια πόρτα που ούτως ή άλλως θα κλείσει - 28 Μαρτίου 2018
- Ζήσε πριν να είναι αργά… - 17 Μαρτίου 2018
Λάβετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν στο e-mail σας
Διαβάστε επίσης