Ο κόσμος μας πάνω σε καμβά

Ο κόσμος μας πάνω σε καμβά

Πάρτε ένα λευκό χαρτί, βουτήξτε το πινέλο σας μέσα στο ουράνιο τόξο και προσπαθήστε να ζωγραφίσετε έναν υπέροχο κόσμο. Κάντε τον ουρανό γαλάζιο, έτσι όπως θα έπρεπε να είναι, κι εκεί ψηλά στο χαρτί φτιάξτε έναν ήλιο ζεστό με ακτίνες που χαϊδεύουν και δε μοιάζουν πυρακτωμένα καρφιά στο άγγιγμά τους.

Advertisment

Έπειτα σχεδιάστε τα πουλιά, κάντε να φαίνονται τυχερά αφού αυτά με το αρμονικό τους πέταγμα απολαμβάνουν πριν από όλους το χάδι του ήλιου, εκείνου που ζωγραφίσατε πριν λίγο. Μην ξεχάσετε να σχεδιάσετε και το τραγούδι τους. Τούτος ο κόσμος έχει ανάγκη από μουσική, κι η καλύτερη γεννιέται από το κελάηδημα των πουλιών.

Έπειτα κατεβείτε χαμηλά και προσθέστε μια θάλασσα μπλε, να γυαλίζει όπως το βλέμμα ενός μωρού, που μοιάζει να ταξιδεύει παντού αναζητώντας τη γνώση, εξαργυρώνοντας τη με ζωή. Βυθίστε στο γαλάζιο του νερού της την παρουσία όλων των θαλάσσιων όντων, να κολυμπούν με απόλυτη ελευθερία χωρίς να υποψιαστούν πως κάτι μπορεί να διαταράξει τον κύκλο της ζωής τους. Και κάπου εκεί δίπλα βάλτε τη στεριά να ανταμώνει με το κύμα και να ξεπλένεται στο άγγιγμά του.

Φτιάξτε και κάτι από βουνά, κοιλάδες, χαράδρες, φαράγγια και πεδιάδες, σκεπασμένα με άσπρο αγνό χιόνι. Νιώστε τη δροσιά από καταρράχτες, ποτάμια και ρυάκια. Βάλτε και μια χούφτα καθαρό χώμα να ξεφυτρώσουν πολύχρωμα λουλούδια και δέντρα να μεγαλώσουν, να γίνουν δάση Έπειτα, συμπληρώστε τα ζώα. Μεγάλα, μικρά, φυτοφάγα και σαρκοφάγα, θηλαστικά, τρωκτικά, ερπετά και έντομα. Αφήστε τα να τρέχουν και να ζευγαρώνουν, να αγριεύουν και να ημερεύουν.

Και κάπου εκεί σε μιαν άκρη, δώστε μορφή στον άνθρωπο. Φτιάξτε του σώμα άρτιο, χωρίς πληγές από σφαίρες, δώστε κόκκινο χρώμα στην καρδιά του για να μαρτυράει μόνο αγάπη και χαρίστε του μυαλό διάφανο, γεμάτο ελπίδα κι όνειρα. Κάντε τον να μοιάζει με εσάς που δημιουργήσατε τούτη εδώ τη ζωγραφιά. Εσάς που όσο κράτησε η επαφή σας με τούτο τον καμβά, ζήσατε σε έναν υπέροχο κόσμο που σταμάτησαν να τον μουτζουρώνουν ανθρώπινα λάθη.

Μόλις τελειώσατε. Διαλέξτε κορνίζα και εκθέστε το δημιούργημά σας, κάπου ψηλά μήπως ζηλέψουν κι άλλοι και μάθουν να ζωγραφίζουν όπως εσείς! Μήπως και πάψουν να εκτελούν αδυσώπητα της φύσης τα σοφά πλασμένα!

Photo: Author/Depositphotos

• About
• Latest Posts

Θοδωρής Γιαννόπουλος

Κάθε κύμα είναι ένας ψίθυρος της θάλασσας, ένα αιώνιο τραγούδι γραμμένο σε μια παρτιτούρα που μόνο η καρδιά μπορεί να διαβάσει. Μελωδία που ταξιδεύει σε μακρινούς τόπους, με ανθρώπους τόσο διαφορετικούς μα συνάμα τόσο ίδιους. Στην απλότητα της θάλασσας χάνεσαι, αντικρίζοντας τα κρυφά συναισθήματα. Στον απέραντο γαλάζιο ορίζοντα που κερνά, τα μάτια μεθάνε, και για όσο διαρκεί η μέθη το μυαλό αγκαλιάζει τη καρδιά.

Latest posts by Θοδωρής Γιαννόπουλος (see all)

• Όσα σε κάνουν άνθρωπο και όσα ποτέ δεν σκέφτηκες - 24 Ιουλίου 2018
• Περνώντας από τη μοναξιά στη μοναχικότητα - 28 Ιουνίου 2018
• Τόλμησα να… ονειρογευτώ! - 28 Μαΐου 2018