Όλοι μας κάποτε γερνάμε.
Γερνάμε από λόγια βαριά που είπαμε ή που μας είπαν,
από αντίο που ήρθαν νωρίς, βιαστικά,
από πικρές αλήθειες, από μεγάλα ψέματα.
Γερνάμε.
Γερνάμε πριν καν το καταλάβουμε,
προτού ακόμα πλαισιώσουν ρυτίδες το πρόσωπο,
προτού του χαρίσουνε δρόμους για να τρέχουν τα δάκρυα.
Γερνάμε απρόσεκτα, χωρίς ένα φρένο, χωρίς δισταγμό
εξαιτίας της νιότης μας
που δεν ξέρει το “ήρεμα”, το “αργά”, την “ανάπαυση”.
Γερνάμε πολλές φορές το χρόνο
και λίγες φορές αισθανόμαστε έφηβοι.
Έτσι γερνάμε. Από βλακεία γερνάμε.
Πριν την ώρα μας.
Πόπη Κλειδαρά
- Αναζητάμε την ευτυχία πηγαίνοντας εκεί που θέλουν οι άλλοι… και όχι στον προορισμό μας - 21 Δεκεμβρίου 2022
- Σήμερα, άσε τη θεωρία στην άκρη και κάνε πράξη τα πιο τρελά σου όνειρα - 2 Οκτωβρίου 2022
- Πριν αναζητήσεις βοήθεια, ψάξε μέσα σου και δες τον εαυτό σου! - 23 Νοεμβρίου 2021
- Άννα Γαλανού: «Τις καλύτερες και τις πιο σωστές λύσεις τις δίνει η ίδια η ζωή» - 26 Οκτωβρίου 2021
- Υπάρχουν κάποια «σκοτάδια» απ’ τα οποία δεν είναι εύκολο να βγει ο άνθρωπος μόνος… - 23 Σεπτεμβρίου 2021
- Αυτό το καλοκαίρι ας φιληθούμε… με το στόμα, με τα μάτια και με την καρδιά - 20 Ιουλίου 2021
- Τα μόνα σωστά λόγια για εκείνον που πονάει, είναι κάποια λόγια τυπικά… - 15 Ιουνίου 2021
- Κι αν αυτός που φεύγει είναι αυτός που έπρεπε να μείνει; - 1 Ιουνίου 2021
- Να ανήκεις στους πραγματικά τυχερούς… - 5 Απριλίου 2021
- Έπεσαν οι μάσκες, κι εμείς από τα σύννεφα… - 11 Μαρτίου 2021
