Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη – δημοσιογράφος
Ο σκύλος μου με περιμένει πάντα, δε φεύγει ποτέ. Όσο και αν εγώ αργώ να γυρίσω το βράδυ στο σπίτι, αυτός είναι πάντα εκεί. Με μάτια γεμάτα αγάπη, κατανόηση, λαχτάρα. Ακόμα και τις στιγμές εκείνες που τα μάτια μου θολώνουν από την κούραση, δε σταματά να με κοιτά με ένα βλέμμα απέραντης αγάπης. Ανοίγω την πόρτα του σπιτιού μου και τρέχει να με αγκαλιάσει σηκώνοντας τα δύο μπροστινά σου πόδια και τεντώνοντας με δύναμη την ουρά του.
Οι μέρες μου στο γραφείο είναι κουραστικές, το ξέρεις αυτό νομίζω. Πολλές φορές νιώθω πως δε μπορώ να πάρω ανάσα και το αφεντικό μου φωνάζει. Θέλει πάντα περισσότερα. Πολλές φορές σε προσπερνώ αδιάφορα και βιαστικά. Συγχώρεσε με για αυτό, ξέρεις πόσο σε αγαπώ. Υπομονή τόση από άνθρωπο δε βρήκα ποτέ, ούτε κατανόηση.
Από τότε που ήρθε στη ζωή μου, έχω μία παρέα, μία συντροφιά. Όταν οι άνθρωποι με προσπερνούσαν αδιάφορα, η δική του ύπαρξη με έκανε να νιώθω σημαντικός. Μέσα του θα γνωρίζει πόσο τον αγαπώ τον τετράποδο φιλαράκο μου, δεν μπορεί να αμφιβάλλει για την αγάπη μου. Θα νιώθει την αγάπη μου τις νύχτες που έρχεται δίπλα μου και θα κουρνιάζει, τις νύχτες εκείνες που η μοναξιά ουρλιάζει τόσο δυνατά. Με ένα βλέμμα άδολης αγάπης, όπως ένα μικρό παιδί που κοιτάζει με λαχτάρα μία σακούλα γεμάτη σοκολάτες και καραμέλες.
Φτάνω στο σπίτι και μπορώ να αισθανθώ ακόμα και από τώρα τη λαχτάρα και την αγωνία του. Σήμερα θα του δείξω πόσο τον αγαπώ, δε θα επιτρέψω στην κούραση να με καταβάλλει. Σε ευχαριστώ για όλα σκύλε μου, πιστέ μου φίλε και αδελφικέ…
Συντάκτης | Μαρία Σκαμπαρδώνη
Ονομάζομαι Μαρία Σκαμπαρδώνη, είμαι 24 ετών και είμαι δημοσιογράφος. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω γιατί αυτός είναι ο δικός μου τρόπος να μοιράζομαι τις σκέψεις μου και να έρχομαι πιο κοντά με τους ανθρώπους. Όνειρο και σκοπός της ζωής μου είναι μετά από χρόνια να θεωρούμαι μία από τις καλύτερες πένες της χώρας μου –και γιατί όχι; - και του κόσμου. Η φράση της ζωής μου είναι αυτή που έλεγε η σπουδαία Audrey Hepburn: Nothing is impossible. Even the word, itself, says I’m possible!’’
- Μέσα σε ένα «ξανά» κρύβεται η ζωή… - 8 Ιουνίου 2023
- Έρωτας… ο μεγαλύτερος τύραννος και ευεργέτης! - 5 Ιουνίου 2023
- Με αβύσσους παλεύουμε όλοι καθημερινά και περπατάμε όπως οι ακροβάτες… σε τεντωμένο σκοινί - 30 Μαΐου 2023
- Ψυχικές διαταραχές | Πώς μπορώ να βοηθήσω έναν δικό μου άνθρωπο που πάσχει από ψύχωση - 21 Μαΐου 2023
- Είμαι “πλούσια”… και ας θέλουν να με πείσουν για το αντίθετο - 8 Μαΐου 2023
- Το όνομα μου Αλήθεια και υπάρχω… - 29 Νοεμβρίου 2022
- Οι άλλοι μη νομίζεις… δεν λένε και πολλά - 15 Νοεμβρίου 2022
- Κλείσε τα προσωπικά σου σε ένα δικό σου κουτί, αλλά πρόσεξε σε ποιον δίνεις το αντικλείδι - 9 Οκτωβρίου 2022
- Η γνώση είναι ο πιο απαιτητικός εραστής. Ποτέ δεν την κατακτάς ολοκληρωτικά, ενώ σε κάνει να την ερωτεύεσαι - 21 Σεπτεμβρίου 2022
- Κι όμως, μέσα από τα άσπρα μαλλιά και τις ρυτίδες στο δέρμα σου δείχνω τις αξίες της ζωής. Γεια σου… είμαι ο Χρόνος! - 5 Ιανουαρίου 2022