Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να μείνουν μόνοι και η μοναχικότητά τους να γίνει πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Έτσι και ο Mauro Morandi, ο οποίος το 1989 – μετά από μηχανική βλάβη στο καταμαράν του – βρέθηκε στο νησί Budelli του Εθνικού Πάρκου Maddalena.
Κατά την προσωρινή διαμονή του στο νησί, ενημερώθηκε πως ο υπεύθυνος της περιοχής θα αποχωρούσε λόγω συνταξιοδότησης και τότε του γεννήθηκε η επιθυμία να πάρει εκείνος την θέση του και να μείνει στο νησί για πάντα. Πούλησε το σκάφος του και εγκαταστάθηκε στο νησί, αφήνοντας πίσω μια κοινωνία που τον βάραινε και τον απογοήτευε.
Advertisment
Το νησί Budelli ανήκει στο Εθνικό Πάρκο Maddalena Archipelago και είναι ένα από τα επτά νησία που το αποτελούν. Φημίζεται για την ροζ παραλία του (Spiaggia Rosa), τα πανέμορφα κρυστάλλινα νερά του και θεωρείται το ομορφότερο από τα επτά νησιά, έχοντας στο παρελθόν, πολύ έντονη τουριστική δραστηριότητα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Spiaggia Rosa χαρακτηρίστηκε από την Ιταλική κυβέρνηση ως τόπος υψηλού φυσικού κάλλους και αποκλείστηκε για το κοινό, ώστε να προστατευτεί το ευαίσθητο οικοσύστημά της. Ο μοναδικός κάτοικος του νησιού πλέον, είναι ο Mauro.
Μετά από τριετή νομική μάχη μεταξύ ενός επιχειρηματία από την Νέα Ζηλανδία και της Ιταλικής κυβέρνησης για την ιδιοκτησία της γης, το δικαστήριο αποφάνθηκε το 2016, πως το Budelli ανήκει στο Εθνικό Πάρκο Maddalena. Εκείνη τη χρονιά ο Mauro, ήρθε αντιμέτωπος με τους διαχειριστές του πάρκου, οι οποίοι δεν αναγνώρισαν το δικαίωμα του για μόνιμη διαμονή στο νησί. Είχε όμως την υποστήριξη των πολιτών, όπου διαμαρτυρήθηκαν σε αυτή την κίνηση και συγκεντρώνοντας περισσότερες από 18.000 υπογραφές κατάφεραν να καθυστερήσουν την «έξωσή» του, επ’ αόριστον.
Advertisment
Ο Morandi πιστεύει πως όλη η ζωή συνδέεται με τη γη και ότι όλοι είμαστε μέρος της ίδιας ενέργειας. Θέλει να μείνει στο νησί έως ότου κλείσει τα μάτια του και επιθυμεί να αποτεφρωθεί, ώστε η στάχτη του να σκορπιστεί στον άνεμο. Καθημερινά συλλέγει μεγάλες ποσότητες πλαστικού που ξεβράζει η θάλασσα, φρουρεί με αγάπη της ακτές του Budelli και συμβουλεύει τους επισκέπτες κατά τους θερινούς μήνες σχετικά με το οικοσύστημα και πως να το προστατεύουν.
Πιστεύει πως ο πλανήτης θα σωθεί από την αλόγιστη εκμετάλλευση που έχει υποστεί, όταν ο άνθρωπος μάθει να εκτιμά την ομορφιά της φύσης. Τους χειμώνες περνά πολύ καιρό μόνος του, κάνοντας ενδοσκόπηση και απολαμβάνοντας την ηρεμία που του χαρίζει η φύση. Ταξιδεύει με τους ήχους της θάλασσας και του ανέμου, καθώς κάθεται στην παραλία μόνος του. Διαβάζει βιβλία από Έλληνες φιλοσόφους και πατέρες της σύγχρονης λογοτεχνίας, δημιουργεί γλυπτά από ξύλο και φωτογραφίζει τις αλλαγές του νησιού, από μέρα σε μέρα και από εποχή σε εποχή. Μπορεί για κάποιους να μοιάζει φυλακή η απομόνωση σε ένα νησί, όμως για τον 78χρονο Mauro Morandi είναι επιλογή ζωής.
