Και κάπως έτσι τελειώνουν τα καλοκαίρια μας.
Φίλοι που ήρθαν, φεύγουν ξανά.
Τρέχουμε στο λιμάνι, στο αεροδρόμιο.
Κλαίμε, γελάμε, θυμόμαστε.
Αγκαλιές, αποχαιρετισμοί, μικρές και μεγάλες παύσεις.
Έπειτα νοσταλγία.
Στεκόμαστε και σα να μας λείπει η φασαρία,
οι φωνές, τα αστεία, τα πειράγματα.
Μετά έρχεται ο απολογισμός.
Τι νιώσαμε παραπάνω, πού πήγαμε, πώς περάσαμε.
Τι παραλείψαμε να πούμε και τι είπαμε και γράψαμε ιστορία.
Και τα γνωστά γιατί.
Γιατί να μη μας φτάνει ποτέ το καλοκαίρι,
γιατί θα θέλαμε να κρατάει παραπάνω,
γιατί κυλάει τόσο μα τόσο γρήγορα.
Φορώντας ακόμα κοντομάνικο και σορτσάκι
καταλαβαίνουμε τον καιρό που αλλάζει
και κάνουμε τις πρώτες φθινοπωρινές σκέψεις.
Photo: Author/Depositphotos
- Αναζητάμε την ευτυχία πηγαίνοντας εκεί που θέλουν οι άλλοι… και όχι στον προορισμό μας - 21 Δεκεμβρίου 2022
- Σήμερα, άσε τη θεωρία στην άκρη και κάνε πράξη τα πιο τρελά σου όνειρα - 2 Οκτωβρίου 2022
- Πριν αναζητήσεις βοήθεια, ψάξε μέσα σου και δες τον εαυτό σου! - 23 Νοεμβρίου 2021
- Άννα Γαλανού: «Τις καλύτερες και τις πιο σωστές λύσεις τις δίνει η ίδια η ζωή» - 26 Οκτωβρίου 2021
- Υπάρχουν κάποια «σκοτάδια» απ’ τα οποία δεν είναι εύκολο να βγει ο άνθρωπος μόνος… - 23 Σεπτεμβρίου 2021
- Αυτό το καλοκαίρι ας φιληθούμε… με το στόμα, με τα μάτια και με την καρδιά - 20 Ιουλίου 2021
- Τα μόνα σωστά λόγια για εκείνον που πονάει, είναι κάποια λόγια τυπικά… - 15 Ιουνίου 2021
- Κι αν αυτός που φεύγει είναι αυτός που έπρεπε να μείνει; - 1 Ιουνίου 2021
- Να ανήκεις στους πραγματικά τυχερούς… - 5 Απριλίου 2021
- Έπεσαν οι μάσκες, κι εμείς από τα σύννεφα… - 11 Μαρτίου 2021
