Και κάπως έτσι τελειώνουν τα καλοκαίρια μας.
Φίλοι που ήρθαν, φεύγουν ξανά.
Τρέχουμε στο λιμάνι, στο αεροδρόμιο.
Κλαίμε, γελάμε, θυμόμαστε.
Αγκαλιές, αποχαιρετισμοί, μικρές και μεγάλες παύσεις.
Έπειτα νοσταλγία.
Στεκόμαστε και σα να μας λείπει η φασαρία,
οι φωνές, τα αστεία, τα πειράγματα.
Μετά έρχεται ο απολογισμός.
Τι νιώσαμε παραπάνω, πού πήγαμε, πώς περάσαμε.
Τι παραλείψαμε να πούμε και τι είπαμε και γράψαμε ιστορία.
Και τα γνωστά γιατί.
Γιατί να μη μας φτάνει ποτέ το καλοκαίρι,
γιατί θα θέλαμε να κρατάει παραπάνω,
γιατί κυλάει τόσο μα τόσο γρήγορα.
Φορώντας ακόμα κοντομάνικο και σορτσάκι
καταλαβαίνουμε τον καιρό που αλλάζει
και κάνουμε τις πρώτες φθινοπωρινές σκέψεις.
Photo: Author/Depositphotos
- Για όλα εκείνα που διαθέσαμε σε λάθος ανθρώπους… - 19 Δεκεμβρίου 2019
- Θα είμαι εγώ εκεί τη στιγμή που κανένας άλλος δεν θα μπορεί να μείνει κοντά σου - 20 Νοεμβρίου 2019
- Η ήττα είναι μόνο μια διαδικασία για να μάθεις - 29 Οκτωβρίου 2019
- Πες «καλημέρα» σ’ αυτόν που δεν έχει χαμόγελο, ή του το κλέψανε - 15 Οκτωβρίου 2019
- Διάλεξε μια μέρα, όποια μέρα θες εσύ… - 6 Φεβρουαρίου 2019
- Μην επιστρέφεις σε τελειωμένες καταστάσεις - 6 Δεκεμβρίου 2018
- Αν δεν υπάρχει ελπίδα… - 21 Νοεμβρίου 2018
- Μη νομίζεις πως όλα τελειώνουν με ένα αντίο - 11 Ιουνίου 2018
- Σπάσε τη “βιτρίνα” του κόσμου, αν θες να αντικρίσεις την αλήθεια του - 24 Μαΐου 2018
- Οι άνθρωποι που βλέπουν τα εμπόδια, σκαλιά για να ανέβουν - 8 Μαΐου 2018
Λάβετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν στο e-mail σας
Διαβάστε επίσης