, ,

Και κάπως έτσι τελειώνουν τα καλοκαίρια μας

Και κάπως έτσι τελειώνουν τα καλοκαίρια μας. Φίλοι που ήρθαν, φεύγουν ξανά. Τρέχουμε στο λιμάνι, στο αεροδρόμιο. Κλαίμε, γελάμε, θυμόμαστε. Αγκαλιές, αποχαιρετισμοί, μικρές και

Και κάπως έτσι τελειώνουν τα καλοκαίρια μας

Και κάπως έτσι τελειώνουν τα καλοκαίρια μας.
Φίλοι που ήρθαν, φεύγουν ξανά.

Τρέχουμε στο λιμάνι, στο αεροδρόμιο.
Κλαίμε, γελάμε, θυμόμαστε.
Αγκαλιές, αποχαιρετισμοί, μικρές και μεγάλες παύσεις.
Έπειτα νοσταλγία.

Advertisment

Στεκόμαστε και σα να μας λείπει η φασαρία,
οι φωνές, τα αστεία, τα πειράγματα.
Μετά έρχεται ο απολογισμός.

Τι νιώσαμε παραπάνω, πού πήγαμε, πώς περάσαμε.
Τι παραλείψαμε να πούμε και τι είπαμε και γράψαμε ιστορία.

Και τα γνωστά γιατί.
Γιατί να μη μας φτάνει ποτέ το καλοκαίρι,
γιατί θα θέλαμε να κρατάει παραπάνω,
γιατί κυλάει τόσο μα τόσο γρήγορα.

Advertisment

Φορώντας ακόμα κοντομάνικο και σορτσάκι
καταλαβαίνουμε τον καιρό που αλλάζει
και κάνουμε τις πρώτες φθινοπωρινές σκέψεις.

Photo: Author/Depositphotos

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επέλεξα εγώ να γίνω» | Καρλ Γιουνγκ
«Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει» | Γ. Ρίτσος
Οι πιο «τρομακτικές» μάσκες είναι εκείνες που δεν φαίνονται...
Η ζωή δεν φοράει φίλτρα, δεν στολίζεται για να πάρει like, δεν κάνει giveaway τον χρόνο της

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση