Με το που φτάνεις στο λιμάνι… την ερωτεύεσαι! Κάνει αμέσως αισθητή την παρουσία της. Η Σίκινος σε καλοσωρίζει με την Αλοπρόνοια, το λιμάνι του νησιού, με το μπλε και το λευκό των σπιτιών της, την αμμουδερή της παραλία, τα αλμυρίκια της.
Αν ψάχνεις την έντονη διασκέδαση, τον πολύ κόσμο, πληθώρα επιλογών, μάλλον θα προσπεράσεις την Σίκινο. Αν όμως θέλεις να ηρεμήσεις, να γαληνέψεις από το βαρύ χειμώνα, να αποχαιρετήσεις την τρέλα της πόλης, να ανασυγκροτήσεις τις δυνάμεις σου, τότε είμαι σίγουρη πως αυτό το νησί θα το λατρέψεις. Η ψυχή μου ζητούσε ένα τόπο να ηρεμήσει από τους έντονους ρυθμούς της πόλης και των υποχρεώσεων. Η Σίκινος ήταν ένα αναπάντεχο δώρο. Ηρθε τόσο εύκολα στο δρόμο μου και χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισα να την επισκεφτώ. Η Σίκινος έχει δύο οικισμούς όλους κι όλους. Την Αλοπρόνοια που είναι το λιμάνι και τη Χώρα που αποτελείται από το Κάστρο και το Χωριό.
Advertisment
Περπατούσα στα σοκάκια του Κάστρου και του Χωριού και ένιωθα ένα συναίσθημα να με κατακλύζει… έψαχνα να βρω την σωστή λέξη να το αποτυπώσω… ξάφνου ξεπετάχτηκε από μέσα μου η λέξη… «θαλπωρή»… ωραία λέξη… θυμίζει περισσότερο χειμώνα όταν κάθομαι μπροστά από το τζάκι…
Κι όμως, η Σίκινος, αυτό σου βγάζει… θαλπωρή! Μικρή και περιποιημένη στέκει ανέγγιχτη από τον πολιτισμό, διατηρώντας την αυθεντική ομορφιά της. Πιστή στην παράδοση, ανόθευτη, γνήσια. Τόσο απλή και όμορφη! Περπατάς τα σοκάκια της και σε κερδίζει με την απλότητά της. Η ομορφιά έτσι κι αλλιώς βρίσκεται πάντα στην απλότητα! Το νησί είναι στην κυριολεξία μια αγκαλιά. Ένα νησί… αποκάλυψη!
Advertisment
Γραφικά σοκάκια με το παραδοσιακό Κυκλαδίτικο ύφος και το αγαπημένο αυτό φως των Κυκλάδων. Ακολουθείς τα καλντερίμια της μέσα στη Χώρα, πλάι στα χαμηλωμένα ασβεστωμένα σπιτάκια της, παρέα με τον αιγαιοπελαγίτικο αέρα που σου σιγοτραγουδάει και σε κάθε στροφή, κάθε ανηφοριά, το μπλε και το άσπρο ξεπροβάλουν συνέχεια μπροστά σου σε πλήρη αρμονία ανάμεσα σε πυκνές φραγκοσυκιές, ολάνθιστα γεράνια, και βουκαμβίλιες.
Εδώ ξεχνάς το αυτοκίνητο. Την Σίκινο την περπατάς. Ό,τι θέλεις, το έχεις στα πόδια σου. Αν μείνεις στο Κάστρο, θα πάρεις παρέα το βιβλίο σου και το πρωί θα γευτείς το πρωϊνό σου στην «Ηλιαχτίδα», ένα καφέ με θέα το απέραντο γαλάζιο. Θα φας στο στενό δρομάκι, στην «Κληματαριά», όπου είναι όνομα και πράμα, αφού η θέα των αμπελοκλημάτων και τα μεστά σταφύλια που κρέμονται πάνω από το κεφάλι σου, είναι χάρμα οφθαλμών. Δίπλα ακριβώς «Το Στέκι του Γαρμπή».
Ο Θοδωρής είναι τόσο πρόσχαρος και εξυπηρετικός που εκεί θα φας και ψάρι, ότι πιό φρέσκο έπιασε ο ψαράς του νησιού το πρωί. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το αιωνόβιο πεύκο, πως έχει επεκταθεί πάνω από το μαγαζί ως φυσική τέντα, χαρίζοντάς του πλούσια σκιά. Υπάρχει ένα ακόμα περιποιημένο ταβερνάκι μέσα στη Χώρα, η «Κάππαρη».
Όταν πεθυμήσεις γλυκό ή παγωτό, κάνε οπωσδήποτε μία στάση στη «Μελιτένια». Εδώ θα βρεις παγωτό φτιαγμένο από παραδοσιακό εργαστήρι και σου προτείνω ανεπιφύλακτα να δοκιμάσεις την γεύση πορτοκαλόπιτα. Το ποτάκι σου ή καλύτερα τις ρακές και τα ρακόμελά σου, θα τα πιεις στο «Ανέμελο», εκεί όπου όλο το νησί το βράδυ γίνεται μια παρέα.
Στη Σίκινο, πολύ γρήγορα θα σε μάθουν και θα τους μάθεις. Η ανθρώπινη επαφή εδώ έχει την τιμητική της. Θα προχωράς στα σοκάκια της και θα σε χαιρετούν με το μικρό σου όνομα. Το κοσμοπολίτικο στοιχείο δεν έχει φτάσει σε αυτό το νησί και οι μόνιμοι κάτοικοι που δεν ξεπερνούν τους 260, δεν θέλουν πολυκοσμία. Είναι πολύτιμη η ησυχία σε αυτό τον τόπο. Αυτό προσφέρει η Σίκινος και γι’ αυτό τόσο εύκολα προσαρμόζεσαι στους ρυθμούς αυτούς, όταν κι εσύ αυτό είναι που αναζητάς.
Αν είσαι από αυτούς που ψάχνουν τις ανοργάνωτες παραλίες με το λιγοστό κόσμο, εκεί που μπορείς να διαβάσεις με τις ώρες το βιβλίο σου, τότε όλες οι παραλίες του νησιού θα σου το δώσουν απλόχερα. Η πρόσβασή τους εύκολη είτε με αυτοκίνητο ή συγκοινωνία, είτε από μονοπάτι. Λίγες και καλές. Η Αλοπρόνοια, και το Διαλισκάρι έχουν πρόσβαση με το αυτοκίνητο, αμμουδερές παραλίες, με πλούσια σκιά από αλμυρίκια και ομπρέλες που έχει τοποθετήσει ο Δήμος Σικίνου.
Ο Αγιος Γεώργιος είναι επίσης προσβάσιμος από το οδικό δίκτυο και έχει ένα ταβερνάκι την «Αλμύρα» που μπορείς να φας και ψαράκι. Οι υπόλοιπες παραλίες είναι κρυμμένες μέσα σε ορμίσκους, αθέατες πίσω από βραχονησίδες όπως ο Μάλτας, τα Σαντοριναίικα, ο Αγιος Παντελεήμονας κι ο Αη Γιάννης όπου έχουν πρόσβαση από μονοπάτι. Πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά, όπου και να βουτήξεις!
Αν αγαπάς το περπάτημα και θέλεις να ανακαλύψεις τη Σικινιώτικη εξοχή που είναι γεμάτη από φαράγγια, απομεινάρια αρχαίων οικισμών, βυζαντινές εκκλησίες, απόμακρες παραλίες… ε, τότε φέρε μαζί σου τα αθλητικά σου, ακολούθησε τις τυπικές διαδρομές που έχει το νησί και απόλαυσέ το!
Από τα “highlights” του νησιού, το οινοποιείο Μάναλη με το εστιατόριο «Στροφιλιά» και τις προσεγμένες γεύσεις του και το βιολογικό κρασί παραγωγής, όπου σου συνιστώ ανεπιφύλακτα να επισκεφτείς. Η θέα από εκεί σου κόβει την ανάσα. Από τη μια να μη χορταίνει το μάτι σου να βλέπει τον αμπελώνα και από την άλλη να αγναντεύεις το απεριόριστο γαλάζιο ουρανού και θάλασσας. Η βραδιά που επιλέξαμε με την παρέα ήταν ιδανική. Ο αέρας είχε κοπάσει εντελώς και ξεχώριζε καθαρά απέναντι η Φολέγανδρος και η Σίφνος.
Από τη μια πλευρά, ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα έδυε και χανόταν μέσα στη θάλασσα χρωματίζοντας τον ουρανό με τα πορφυρά του χρώματα, ενώ από την άλλη, η πανσέληνος ξεπρόβαλε στον ουρανό. Μαγικό τοπίο όπου και να κοίταγες… Ιδανικός προορισμός για ερωτευμένους! Ένα από τα ωραιότερα μέρη που έχω επισκεφτεί μέχρι σήμερα. Γινόσουν τόσο εύκολα ένα με το τοπίο. Στην κυριολεξία εκεί δεν υπήρχε καμία σκέψη, ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον, βίωνες το απόλυτο «εδώ και τώρα!».
Οπωσδήποτε θα κάνεις μία στάση στην Επισκοπή, το ρωμαϊκό μαυσωλείο του 3ου αιώνα μ.Χ. που κατά τον 17ο αιώνα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό με τρούλο. Το μνημείο στέκει όρθιο μέχρι τις μέρες μας με ευανάγνωστα τα σημάδια των εποχών που του έδωσαν την επιβλητική όσο και μοναδική μορφή του.
H Σίκινος έχει έντονο το θρησκευτικό στοιχείο και την επαφή με την παράδοση. Εδώ θα δεις το τάμα του μεγάλου μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, ένα ξωκλήσι-προσκύνημα λουσμένο στο φως, την Παναγία Παντοχαρά, ψηλά χτισμένο στη Χώρα να ατενίζει το πέλαγο. Λίγο πιο πάνω θα συναντήσεις το Μοναστήρι της Χρυσοπηγής (Ζωοδόχου Πηγής). Η θέα από εκεί είναι μαγευτική. Στην ηρεμία του τοπίου, να απολαύσεις ένα ηλιοβασίλεμα, όπου ο ήλιος δύει κατευθείαν και σβήνει μέσα στη θάλασσα. Στην κεντρική πλατεία του Κάστρου, βρίσκεται και ο ναός της Παντάνασσας, με το επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο και μια θαυμάσια συλλογή μεταβυζαντινών εικόνων της Κρητικής Σχολής.
Αν επισκεφτείς τη Σίκινο πρώτη φορά, σίγουρα θα ξανάρθεις. Την ερωτεύεσαι με την πρώτη, την βάζεις για τα καλά στην καρδιά σου! Ένα Κυκλαδίτικο νησί αποκάλυψη που σε αγκαλιάζει με κάθε της σοκάκι, κάθε της παραλία και γεμίζει την ψυχή σου με αυθεντικά χρώματα και αρώματα. Εδώ το καλοκαίρι παίρνει άλλη διάσταση, οι διακοπές στη Σίκινο βρίσκουν το αληθινό τους νόημα και το φθινόπωρο που θα ακολουθήσει, θα έχει μια πιό γλυκιά γεύση, μεστή, γεμάτη από τη θύμησή της!
- «Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου… - 15 Νοεμβρίου 2024
- Όταν το τραύμα γίνεται θαύμα! - 29 Οκτωβρίου 2024
- Ο Δεκέμβριος δεν είναι ένας μήνας για φωτάκια και λαμπιόνια… Είναι ο μήνας της Αναγέννησης! - 28 Δεκεμβρίου 2023
