Λίνα Παυλοπούλου

Η αγάπη μου για τον άνθρωπο με οδήγησε να ασχοληθώ με τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες. Είμαι Συνθετική Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας με μετεκπαίδευση στην Ψυχοθεραπεία Γονέων-Εφήβων και Θεραπεία Ζεύγους. Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται αγάπη και φροντίδα. Μέσα από τη γραφή εκφράζω την ανάγκη μου να επικοινωνώ και να συνδέομαι με τους ανθρώπους, να γαληνεύω και να ταξιδεύω με τον εαυτό μου. Για μένα η γραφή είναι έκφραση, ελευθερία, δημιουργία, συνάντηση, μοίρασμα, ταίριασμα. Μότο μου, «Μόνο η αγάπη μπορεί».

Αποκοπή… Πόσο αβίωτο πόνο συντηρείς κάτω από τον εγωισμό σου;

Αποκοπή… από ποιόν; Μα φυσικά από σένα τον ίδιο! Μια εγκατάλειψη πρώτου βαθμού και μια ανελέητη αυτοτιμωρία.

Εσύ μπήκες στο “σκοτεινό” σου δωμάτιο;

Ποιος είναι αυτός που χρειάζεται να δούμε πρώτον; Τον ίδιο μας τον εαυτό! Όλη η ιστορία είναι να μας δούμε εμείς οι ίδιοι!

Ποιος λυπάται αληθινά από τα βάθη της καρδιάς του για ό,τι είπε, ή δεν είπε… για ό,τι έκανε ή δεν έκανε;

Τα μυστικά της ψυχής μας δεν συναντάμε. Ούτε μιλάμε μαζί της, ούτε την ακούμε, ούτε την προστατεύουμε. Ψάχνουμε Ιούδες, αντί Χριστούς.

Η ζωή μας κατευθύνει εκεί που η ψυχή μας ζητά να ανασάνει και να δημιουργήσει

Αλλαγή οποιασδήποτε μορφής, σημαίνει απώλεια. Απώλεια αυτού που είχαμε…

«Δεν θέλω να έρχομαι ξανά και ξανά στη ζωή σου, μα είναι απαραίτητο» | Όταν μιλάει το τραύμα…

Δεν θέλω να σε πονάω, μα είμαι τραύμα και ξέρω πως το κάνω.

Να ρέεις ανεμπόδιστα προς την Αλήθεια σου!

Οι λύσεις δεν βρίσκονται εκτός σου και κανένας “σωτήρας” δεν θέλει το καλό σου χωρίς ανταλλάγματα.

Ας είναι τα χρόνια μας, όπως λαχταράει η ψυχή μας!

Ο παλιός ο χρόνος ήταν στην κυριολεξία γεμάτος ανθισμένα άγρια κρίνα χειμωνιάτικα!

Αν δεν συνδεθείς εσύ με τη δύναμή σου, οι άλλοι θα κάνουν τα πάντα για να σου την πάρουν

Εκεί που βλέπεις το γκρεμισμένο, δες το αναγεννημένο!

Ξεκίνα να δημιουργείς τον ώριμο εαυτό σου!

Το θέμα δεν είναι αν θέλει κάποιος να γίνει γονιός, το θέμα είναι γιατί θέλει να γίνει γονιός.

Ο εαυτός μας σε θεραπεία είναι ένας μοναχικός δρόμος που χρειάζεται να περπατήσουμε όλοι μας

Μάθε να σε ακούς και να σε βλέπεις. Έτσι θα ακούς και θα βλέπεις και τους άλλους.

Άλλος για τα εύκολα;

Το εύκολο. Να μην δυσκολευτώ, να μην κουραστώ, να μην πονέσω. Να βολευτώ!

Εσύ τι κρατάς στο σήμερα με το ζόρι;

Πόση εξάρτηση μπορείς να αντέξεις άραγε; Και για πόσο;

Να ρέεις ανεμπόδιστα προς την Αλήθεια σου!

Οι χρονιές αλλάζουν μόνο όταν αλλάζουν αληθινά μέσα μας. Οι συνθήκες ζωής βελτιώνονται, μόνο όταν στοχεύουμε ουσιαστικά εκεί. Τίποτα δεν αλλάζει με ευχολόγια ειδικά όταν...

Γεννήθηκα άνθρωπος και θέλω να παραμείνω

Τα μάτια σου καρφωμένα σε μια οθόνη. Τα χέρια σου ασταμάτητα χτυπάνε τα πλήκτρα ενός πληκτρολογίου. Αυτόματα απαντάς σε ηλεκτρονικά μηνύματα που έρχονται αστραπιαία το...

Το αγκάθι… το τραύμα της ψυχής

Όταν ήμουν μικρή, ένα αγκάθι τρύπησε το δάχτυλό μου. Πόνεσα, μάτωσα. Μπήκε με δύναμη και πήγε βαθιά. Μάταια προσπάθησα να το βγάλω. Όσο πίεζα το...

Γίνε η αντανάκλαση αυτού που θέλεις να πάρεις!

Είναι η ώρα να δώσεις χαρά! Είναι η ώρα να δώσεις απ' την καρδιά σου! Πρώτα σε σένα και μετά στους άλλους! Γίνε η αντανάκλαση...

Θυμήσου να αγκαλιάζεις το παιδί μέσα σου…

Κάθε φορά που απορρίπτεις ένα κομμάτι σου, πληγώνεις το παιδί μέσα σου. Κάθε φορά που επικρίνεις τον εαυτό σου, το παιδί μέσα σου νιώθει μη...

Ανάμεσα στην Τροία και την Ιθάκη, εσύ τι επιλέγεις;

Ο βομβαρδισμός αρνητικών μηνυμάτων βλάπτει σοβαρά την υγεία! Η πλύση εγκεφάλου καλά κρατεί και θα κρατεί. Όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα. Μη τους ξεφύγει κανένας. Με...

Να χαμογελάς στη ζωή ακόμα κι όταν εκείνη μοιάζει να σου κρατάει μούτρα…

Θέλω τη ζωή μου πίσω! Ένα μήνυμα είναι αρκετό για να σου φτιάξει την ημέρα! ένα μήνυμα χαράς που μοιράζεται και μοσχοβολά! Μια φωνή χαρούμενη...

Ο θυμός σε κάνει να χάνεις τις ευκαιρίες που έρχονται, τους ανθρώπους που θέλουν να σε γνωρίσουν… τη ζωή σου την ίδια

Θυμός, θυμός και πάλι θυμός. Απύθμενος, αδυσώπητος, ατελείωτος, βασανιστικός. Και όλο αυτό γιατί; Γιατί δεν έχουμε μάθει να συμβιώνουμε στην ελευθερία αλλά στην εξάρτηση! Εξάρτηση...

Υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα και σε κλουβί θα νιώθουν ελεύθεροι… γιατί η ψυχή δεν φυλακίζεται!

Χρυσά κλουβιά παντού. Αλλά με αστραφτερά κάγκελα και φώτα, άλλα χωρίς, μα κλουβιά έτσι ή αλλιώς παραμένουν. Κι εσύ εκεί παραμένεις. Έξω απ' το κλουβί...