Ελευθερία… αίσθηση αναπνοής!
Τι να πει κανείς για την ελευθερία…
Τι να πει κανείς για την απελευθέρωση…
Να την περιμένεις με τη σιγουριά ότι την έχεις ήδη.
Να την εκτιμάς όπως η φύση τη βροχή.
Ελευθερία! Αίσθηση αναπνοής! Η ίδια σο...
Aποχαιρετώντας το παλιό, καλωσορίζεις το καινούργιο
Αφού σε λύτρωσε η αλήθειά σου, αφού παραδέχτηκες στον εαυτό σου όλα σου τα συναισθήματα, αφού επέτρεψες να θρηνήσεις για ό,τι χάθηκε, αφού αποδέχτηκες την πραγματικότητα, ήρθε η στιγμή να κοιτάξεις κατάματα τον...
Μια στιγμή… μια αιωνιότητα!
Ένα γλυκό φιλί το πρωί στο στόμα, μια ζεστή αγκαλιά το βράδυ πριν κοιμηθείς. Μια τρυφερή κουβέντα στον καθρέπτη στον ίδιο σου τον εαυτό! Τι ζητά νομίζεις ο άνθρωπος για να είναι χαρούμενος; Μπορεί η ύλη να τον ...
Η αλήθεια που λυτρώνει
Λόγια αγάπης που δεν εκφράστηκαν...
Ανείπωτα συναισθήματα, στοιβαγμένα σε μια γωνιά, καταχωνιασμένα στα μύχια της ψυχής σου...
Καταπιεσμένες επιθυμίες που δεν απαντήθηκαν και δεν ικανοποιήθηκαν.
Και μια μονα...
Είναι δύσκολο να αποχαιρετήσεις το οικείο, αλλά εκεί κρύβεται η ελευθερία
Μου μιλάς για ελευθερία την ίδια στιγμή που θέλεις να με εγκλωβίσεις εκεί, όπου ανάσα δεν παίρνω. Μου λες ότι σου μοιάζω κι εγώ σε κοιτάζω στα μάτια και σου λέω, "Εγώ δεν είμαι εσύ!", "Είμαι εγώ!" Με μεγάλωσες ...
Την πήρα την απόφασή μου και είναι δυνατή, γιατί είναι της καρδιάς
Κανείς δεν θα με γονατίσει.
Κανείς δεν θα με αποτρέψει να φτάσω στο στόχο μου.
Είμαι όμορφη σαν ένα λουλούδι που όταν το βλέπεις χαμογελάς.
Λαμπερή σαν τον ήλιο που χαίρεσαι να σε ζεσταίνει τις κρύες μέρες...
Όλα γίνονται στην ώρα τους… Ακόμα και τα θαύματα!
Όταν το πιστέψεις, τότε μόνο θα το δεις να υλοποιείται. Το θαύμα έρχεται μέσα από την πίστη και τη γνώση αυτή. Δε φτάνει όμως να το γνωρίζεις αυτό, μόνο με το μυαλό.
Το θαύμα ζητά τη συμμετοχή της καρδιάς. O...
Η ζωή δεν είναι αλλού… είναι εδώ
Απλώνω τα χέρια μου να πιάσω τη ζωή μου, αλλά αυτή… όλο μου ξεφεύγει
«Σαν το νερό είμαι», μου λέει «δεν μπορείς να με κρατήσεις στα χέρια σου… γλυστράω»
«Τότε έλα να περπατήσουμε πλάι πλάι», της λέω: «Εγώ θέλ...
Κανένας δεν θεραπεύει τον εαυτό του πληγώνοντας τον άλλον
«Το παραδέχομαι. Σε πόνεσε. Σε πλήγωσε όσο κανείς άλλος. Έγινε σκληρός απέναντί σου. Αναπάντεχα ξένος. Ξαφνικά, άλλαξε τόσο, που δεν μπορούσες να πιστέψεις αυτό που έβλεπες και άκουγες…»
Ο καθένας μας μπορεί...
Η βροχή στα μάτια σου…
Στέκομαι στο παράθυρο και κοιτώ έξω. Βρέχει…
Πόσο πολύ μου αρέσει η βροχή…
Σιωπηλά με προσκαλεί να αφήσω ό,τι κάνω και να ασχοληθώ μαζί της…
Βγαίνω στο μπαλκόνι και της απλώνω τα χέρια μου να με αγγίξε...