Γιατί κάποιες γυναίκες είναι πιο σεξουαλικά ενεργές από άλλες; Υπάρχει μια πληθώρα κοινωνικό- πολιτισμικών, βιολογικών και γενετικών εξηγήσεων- πολλές από τις οποίες ξεπερνούν τη στενόμυαλη αντίληψη ότι «κάποιες γυναίκες είναι πιο επιλεκτικές» που δίνεται από κάποιους εξελικτικούς θεωρητικούς- και δεν αποτελεί τη μόνη αβάσιμη αντίληψη.
Αλλά μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε από το επιστημονικό περιοδικό Journal of Personality and Social Psychology υποστηρίζει ότι ο βαθμός απουσίας ή παρουσίας ενός πατέρα στη ζωή μιας γυναίκας κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας μπορεί να επιδράσει κατά πολύ τις ερωτικές/συντροφικές συμπεριφορές στην ενήλικη ζωή τους.
Advertisment
Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Utah και το Πανεπιστήμιο του Texas, με επικεφαλή την Danielle Delpiore, διεξήγαγε πέντε διαφορετικές μελέτες για να ερευνήσει την επίδραση ενός απόντα ή παρόντα πατέρα στις αντιλήψεις των γυναικών σχετικά με το σεξουαλικό ενδιαφέρον από τους άντρες που έχουν γνωρίσει.
Στην πρώτη έρευνα, ζητήθηκε από 34 γυναίκες να περιγράψουν λεπτομερώς μια φορά που ο πατέρας τους ήταν «σωματικά ή ψυχολογικά απών σε ένα σημαντικό γεγονός της ζωής τους», ώστε να προκαλέσουν «σκέψεις και συναισθήματα που σχετίζονται με την πατρική απουσία» (σε αντιπαράθεση, ζητήθηκε από 41 γυναίκες να περιγράψουν μία φορά που ο πατέρας τους ήταν παρών σε μια σημαντική στιγμή στη ζωή τους).
Λίγο πιο μετά, ζητήθηκε από όλες τις συμμετέχουσες «να φανταστούν ότι έβγαιναν με έναν άντρα και να αξιολογήσουν την πιθανότητα εκείνος να ήθελε σεξ ή να αναπτύξει μια συντροφική σχέση με εκείνες», με βάση 10 εκτελούμενες από εκείνον συμπεριφορές- πιάσιμο χεριού, κοπλιμέντα, δηλώσεις όπως «σ’ αγαπώ», αγορά ακριβών κοσμημάτων, δείπνων, ραντεβού, τηλεφωνήματα ή μηνύματα, κέρασμα ποτών, φλερτ και εκδήλωση σεξουαλικού ενδιαφέροντος.
Advertisment
Οι γυναίκες που είχαν δηλώσει ότι ο πατέρας τους ήταν περισσότερο απών ήταν πιο πιθανό να αποδώσουν υψηλότερα ποσοστά ερωτικού και σεξουαλικού ενδιαφέροντος στον φανταστικό άντρα από εκείνες που είχαν δηλώσει ότι ο πατέρας τους ήταν περισσότερο παρών. Αυτά τα στοιχεία προσέφεραν στους ερευνητές «την αρχική απόδειξη ότι η πατρική απουσία μπορεί να κάνει τις γυναίκες να αντιλαμβάνονται τους άντρες με τρόπους που να επισπεύδει την σεξουαλική δραστηριότητα».
Στη δεύτερη έρευνα, ζητήθηκε πάλι με τον ίδιο τρόπο από 35 γυναίκες να ανακαλέσουν μια φορά που ο πατέρας τους ήταν σωματικά ή συναισθηματικά απών, αλλά αυτή τη φορά στην άλλη συνθήκη ζητήθηκε το ίδιο για τη μητέρα τους. Στη συνέχεια, από όλες τις συμμετέχουσες ζητήθηκε να αξιολογήσουν πόσο ελκυστικά έβρισκαν μια σειρά από ανδρικά πρόσωπα που είχαν τόσο ουδέτερες εκφράσεις, όσο και θυμωμένες, τρομαγμένες ή χαρούμενες.
Όσες είχαν ανακαλέσει έναν απόντα πατέρα ήταν πιο πιθανό να αξιολογήσουν αυτά τα πρόσωπα ως σεξουαλικά ελκυστικά απ’ ό,τι εκείνες που είχαν απαντήσει για την απούσα μητέρα. Επίσης, οι γυναίκες της πρώτης κατηγορίας αντιλαμβάνονταν ότι τα πρόσωπά τους ήταν γενικά χαρούμενα.
Η τρίτη έρευνα ακολούθησε την ίδια αρχική διαδικασία ανάκλησης αναμνήσεων για τους γονείς. Μετά, ζητήθηκε από όλες τις συμμετέχουσες να αξιολογήσουν την ελκυστικότητα τόσο ανδρικών όσο και γυναικείων προσώπων (16 συνολικά), όπως και το βαθμό στον οποίο το πρόσωπο εξέφραζε κάποια σεξουαλική διέγερση και/ή άλλα συναισθήματα. Και πάλι, η πατρική απουσία συνδεόταν με μεγαλύτερη αντιλαμβανόμενη σεξουαλική πρόθεση από τα ανδρικά πρόσωπα, αλλά όχι το ίδιο ως προς τα γυναικεία πρόσωπα.
Η τέταρτη έρευνα ξεκίνησε με την ίδια αρχική διαδικασία, αλλά αυτή τη φορά εφαρμόστηκε στις γυναίκες ένα ηλεκτρόδιο στα δάχτυλά τους, ώστε να πιστέψουν ότι μετρούσαν τον βαθμό στρες τους. Στη συνέχεια, γνώριζαν (κυρίως μέσω μια οθόνης) έναν άγνωστο άνδρα, με τον οποίο έκαναν μια συζήτηση γνωριμίας. Στο τέλος, ζητήθηκε από τις συμμετέχουσες να αξιολογήσουν εκείνο τον άνδρα ως προς το πόσο πιθανό θεωρούσαν ότι εκείνο το άτομο μπορούσε να: α) να δημιουργήσει φιλία μαζί τους, β) να βγει ραντεβού μαζί τους, γ) να ξεκινήσει μια συντροφική σχέση μαζί τους και δ) να θελήσει μια βραχυπρόθεσμη σεξουαλική σχέση μαζί τους.
Οι συμμετέχουσες βιντεοσκοπούνταν κατά τη διάρκεια αυτών των αλληλεπιδράσεων, κάτι που επέτρεψε στους ερευνητές να παρατηρήσουν πόσο φλέρταραν με τον άνδρα. Για μια ακόμη φορά, οι γυναίκες που είχαν ανακαλέσει ένα γεγονός, όπου ο πατέρας ήταν απών, ήταν πιο πιθανό να αντιληφθούν μεγαλύτερο σεξουαλικό και ερωτικό ενδιαφέρον από τον άνδρα στο βίντεο. Οι ίδιες αυτές γυναίκες ήταν επίσης πιθανό να φλέρταραν περισσότερο με τον άγνωστο άνδρα.
Στις πρώτες τέσσερις έρευνες, όλες οι συμμετέχουσες προέρχονταν από οικογένειες που δεν είχαν χωρίσει, οπότε και είναι πιθανό οι αναμνήσεις τους από την πατρική απουσία να μην ήταν τόσο συναισθηματικά φορτισμένες, απ’ ό,τι για παράδειγμα, οι γυναίκες που προέρχονταν από χωρισμένους γονείς. Γι’ αυτό οι ερευνητές στην πέμπτη έρευνα θέλησαν να ερευνήσουν ακριβώς αυτό και το πώς η εκτεταμένη πατρική απουσία επιδρούσε στην ερωτική τους σχέση με τους άντρες.
Στην πέμπτη και τελευταία έρευνα, 117 συμμετέχουσες χωρίστηκαν σε ομάδες πατρικής ή μητρικής απουσίας. Για να υπολογίσουν τη φύση της απόστασης ανάμεσα σε πατέρα και κόρη, οι ερευνητές χορήγησαν ένα ερωτηματολόγιο που περιελάμβανε και ερωτήσεις σχετικά με τις πατρικές τακτικές (σκληρές ή μη) που ακολουθούσαν και επηρέασαν τις κόρες τους, αλλά και ερωτήσεις σε σχέση με τις γενικότερες συμπεριφορές του πατέρα μέσα στο σπίτι.
Μετά τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου, όλες οι συμμετέχουσες ακολούθησαν την ίδια διαδικασία για ένα φανταστικό άντρα και τους ζητήθηκε να αξιολογήσουν πόσο πιθανό ήταν εκείνος ο φανταστικός άλλος να θέλει να κάνει σεξ ή να βγει ραντεβού μαζί τους.
Έπειτα, οι ερευνητές χορήγησαν ένα τεστ, ώστε να αξιολογήσουν την «μη περιορισμένη κοινωνικο-σεξουαλικότητα» (όρος για το πόσο σεξουαλικά ανοιχτός είναι κάποιος). Ανάμεσα σε ερωτήσεις σχετικά με τη δεκτικότητα απέναντι σε σεξουαλικές συμπεριφορές, τους ζητήθηκε να υποθέσουν τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων που θα είχαν στα επόμενα πέντε χρόνια, αν έμεναν ελεύθερες.
Στις περιπτώσεις όπου υπήρχε συναισθηματικός πόνος λόγω ενός απόντα πατέρα (σωματικά και ψυχολογικά) και που είχε υπάρξει και διαζύγιο κατά την παιδική ηλικία φάνηκε ότι οι αντιλήψεις των γυναικών σχετικά με την σεξουαλική πρόθεση του φανταστικού άνδρα ήταν αυξημένες. Όσο μεγαλύτερος ο πόνος που σχετίζεται με την πατρική απουσία, τόσο περισσότερες οι αντιλήψεις για σεξουαλικό ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά. Και βέβαια, πρέπει εδώ να αναφερθεί ότι αυτή δεν είναι η πρώτη σειρά ερευνών που συνδέει την απουσία του πατέρα με την αυξημένη σεξουαλική συμπεριφορά των γυναικών.
Η ερευνητική ομάδα στρέφεται προς τη «θεωρία πατρικής επένδυσης» για να μας δώσει μια εξήγηση. Σύμφωνα με αυτή: «…η ποιότητα της πατρότητας που λαμβάνουν οι κόρες τους παρέχουν πληροφορίες για τη διαθεσιμότητα και την αξιοπιστία της ανδρικής επένδυσης, τις οποίες τα κορίτσια χρησιμοποιούν για να καθοδηγήσουν την σεξουαλική/ερωτική τους συμπεριφορά και τις προσδοκίες τους από μελλοντικούς συντρόφους… όταν η ανδρική επένδυση κριθεί ανεπαρκής, οι γυναίκες μπορεί να είναι ανοιχτές στο να εξετάσουν μια σειρά άλλων επιλογών, διαθέσιμων σε εκείνες, ασχέτως του αν αυτοί οι άνδρες επιδεικνύουν όντως την ερωτική τους επιθυμία γι’ αυτές».
Τέλος, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι όλες οι γυναίκες της έρευνας ήταν ετεροφυλόφιλες. Χρειάζεται λοιπόν περαιτέρω έρευνα για να εξεταστούν οι επιδράσεις μιας πατρικής ή μητρικής απουσίας σε γυναίκες bi ή gay. Το ίδιο ενδιαφέρον θα ήταν η ίδια έρευνα να αφορούσε επίσης στους άνδρες.
[toggle title="Πηγή"]
https://personal.tcu.edu/sehill/DelPrioreHill_JPSP2013.pdf
[/toggle]
