Ακολουθώντας και εγώ το πνεύμα των εορτών και προβληματισμένος τι δώρο να κάνω στους αγαπημένους μου, θυμήθηκα μια μικρή ιστοριούλα που διάβασα πριν καιρό.
“Πριν αρκετά χρόνια, κάποιος ευκατάστατος, αλλά απογοητευμένος από τη ζωή του άνθρωπος, χτύπησε μια μέρα την πόρτα του κελιού ενός ασκητή εξομολόγου. Όπως ήταν τσακισμένος ψυχολογικά, έπεσε σε μια καρέκλα και άρχισε να εξιστορεί τις στεναχώριες και τα βάσανα του. Όταν τελείωσε, ο πνευματικός τον οδήγησε μπροστά σ’ένα παράθυρο του δρόμου και τον ρωτά:
Advertisment
– Τι βλέπεις μέσα από αυτό το τζάμι;
– Ανθρώπους! απάντησε απορώντας.
Κατόπιν τον πάει μπροστά σ’έναν καθρέφτη και τον ρωτάει πάλι:
Advertisment
– Τώρα τι βλέπεις;
– … Μονάχα τον εαυτό μου!
– Στο παράθυρο υπάρχει γυαλί, λείπει ο άργυρος … Γι’ αυτό βλέπεις τους ανθρώπους, του λέει ο πνευματικός. Ενώ ο καθρέπτης που σου δείχνει μονάχα τον εαυτό σου, έχει στο πίσω μέρος άργυρο. Αυτός ο άργυρος, περιορισμένος και χρησιμοποιημένος εγωιστικά για σένα, σ’έκανε δυστυχισμένο, γιατί δεν μπόρεσες να δεις τους συνανθρώπους σου!”
Η συμπεριφορά μας στη ζωή καθορίζεται από την αγάπη που έχουμε για τον εαυτό μας. Όσο περισσότερο τον αγαπούμε και τον φροντίζουμε, άλλο τόσο μειώνεται η δυνατότητα να βλέπουμε και τους άλλους ανθρώπους. Όσο περισσότερο αρχίζεις και ικανοποιείς μόνο τις επιθυμίες σου, άλλο τόσο εκλείπει η πρόθεση σου να προσφέρεις και στους άλλους αγάπη.
Η αγάπη για τον εαυτό μας είναι δεδομένη, όμως είναι ανάγκη να την μοιράσουμε για να ισορροπήσουν οι σχέσεις μας. Στεναχωριέμαι πολύ όταν συναντάω πρόσωπα που απαιτούν μόνο από τους άλλους, δίχως οι ίδιοι να έχουν την παραμικρή πρόθεση να δώσουν. Έχετε δει πουλάκι να μπορεί να πετάξει μόνο με ένα φτερό; Δεν είναι δυνατόν! Ακριβώς το ίδιο και σε μια σχέση που εγώ ζητάω να δω μονάχα την αγάπη σου! Ο άνθρωπος ολοκληρώνεται στην συντροφιά της αγάπης, όταν επιστρέφει αυτό που παίρνει. Μήπως η στάση σου καθορίζει την συμπεριφορά των άλλων; Δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος πληγώνοντας τους άλλους, καθώς και οι άλλοι δεν είναι ευτυχισμένοι εάν ικανοποιούν μόνο εσένα.
Πως θέλεις να σου συμπεριφέρονται οι άλλοι;
Τη χρυσή συμβουλή μας την δίδαξε ο Χριστός στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον αναφέρει: “Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς• διότι ούτος είναι ο νόμος και οι προφήται”. (Ματθ. 7:12).
Ο Κύριλλος Αλεξανδρείας, παρατηρεί ερμηνεύοντας το ρητό του Χριστού, ότι ο Χριστός ως καρδιογνώστης ξέρει ότι πάνω απ’ όλα έχουμε τον εαυτό μας και πρώτα απ’όλα συνήθως κοιτάζουμε το συμφέρον μας. Άρα βάζει την αγάπη προς τον εαυτό μας ως κριτήριο του τι πρέπει να κάνουμε προς τους άλλους. Ο Χριστός είχε κατηγορηθεί πως έκλεψε τον Χρυσό Κανόνα. Πολλοί έχουν ασκήσει κριτική σε αυτόν τον κανόνα υποστηρίζοντας πως όλες οι θρησκείες έχουν κάποια παραλλαγή του.
Πενήντα χρόνια πριν τον Ιησού Χριστό ένας εθνικός πλησίασε τον ραββίνο Χίλελ και του υποσχέθηκε πως θα μεταστραφεί στον ιουδαϊσμό εφόσον μπορούσε να του διδάξει όλο το νόμο ενώ ήταν όρθιος και του απάντησε: “Μην κάνεις ότι δεν θέλεις να σου κάνουν. Αυτή είναι η ουσία του νόμου, όλα τα άλλα αποτελούν εξηγήσεις”.
Στο βιβλίο Τωβίτ στα Απόκρυφα διαβάζουμε “ο μισείς μηδενί ποίησης” (Τωβίτ 4, 15), δηλαδή “μην κάνεις ότι μισείς”. Ο Κομφούκιος έχει διδάξει “Ό,τι δεν θέλεις να σου κάνουν μην το κάνεις”, ο Επίκτητος έγραψε “Ό,τι αποφεύγεις, μην το επιβάλλεις στους άλλους”, ενώ οι Στωικοί φιλόσοφοι έλεγαν “Ό,τι δεν θέλεις να σου συμβεί, μην το κάνεις σε άλλους”. Ο δε Σωκράτης είχε πει “αν πρέπει να αδικούμαι ή να αδικώ, τότε επιλέγω να αδικούμαι”.
Άκουσα και τους άλλους, όμως διαπίστωσα πως ο Χριστός από μία γνώριμη δήλωση την αντιστρέφει -από αρνητική την κάνει θετική- εφόσον όλοι οι προαναφερόμενοι είπαν τι δεν πρέπει να κάνουμε. Η λογική είναι πως ό,τι κάνεις θα σου κάνουν, κάπως έτσι λειτουργεί ο κόσμος. Ό,τι κάνεις θα σου κάνουν, οπότε για να μην σου το κάνουν, μην το κάνεις.
Η προτροπή Του αναφέρεται σε κάτι διαφορετικό συμβουλεύοντάς μας “μπορείς να με πληγώνεις, αλλά εγώ δεν θα σου δώσω ό,τι μου δίνεις, θα σε αγαπήσω όπως θα ήθελα να με αγαπήσεις”. Έτσι πηγαίνουμε από την αρνητική στην θετική πλευρά των πραγμάτων. Δεν τους συμπεριφέρεσαι όπως σου συμπεριφέρονται, ώστε να αποκλείσεις την πιθανότητα να σου συμπεριφερθούν άσχημα, αλλά τους συμπεριφέρεσαι όπως θα ήθελες να σου συμπεριφέρονται.
Κάπως έτσι αποφάσισα να κάνω το καλύτερο δώρο στους αγαπημένους μου και μη: θα αλλάξω την συμπεριφορά μου κάνοντας πρώτα εγώ αυτά που θα’θελα να μου κάνουν οι άλλοι. Αφήνω τον καθρέφτη… Κοιτώ στο παράθυρο. Και δεν αναρωτιέμαι τι μπορούν οι άλλοι να κάνουν για μένα, θα αναρωτιέμαι τι μπορώ εγώ να κάνω για Σας!
Υπάρχει καλύτερο δώρο;
Photo: Author/Depositphotos
- Αριστοτέλης: «Ελπίδα είναι ένα όνειρο που το βλέπουμε ξύπνιοι» - 13 Σεπτεμβρίου 2019
- Είμαστε και γινόμαστε, τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμαστε - 10 Ιανουαρίου 2019
- Eυγνωμοσύνη είναι το συναίσθημα πως αυτά που σου δόθηκαν είναι ανώτερα από αυτά που ζήτησες - 13 Νοεμβρίου 2018