Στην πορεία της αφύπνισης δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Η αποταύτιση συνήθως γίνεται σταδιακά, γιατί υπάρχουν στρώσεις (πεποιθήσεις και συναισθήματα) που άλλες τις αντιλαμβανόμαστε πιο εύκολα και άλλες απαιτούν περισσότερο χρόνο παρατήρησης μέχρι να τις δούμε.
Μπορεί να είναι μια αργή και σταδιακή διαδικασία με μόνιμα αποτελέσματα, ή έντονη και να διαρκέσει μόνο μερικές ημέρες ή μήνες. Τέτοιες εμπειρίες πρόσκαιρης και ξαφνικής αφύπνισης ονομάζονται “σατόρι” (όπως έχει επικρατήσει διεθνώς ο όρος).
Advertisment
Υπάρχουν και αντίστοιχες εμπειρίες που συνδέονται με τη λεγόμενη “ενέργεια κουνταλίνι” ή τα ενεργειακά κέντρα “τσάκρα” και έχουν το ίδιο ή παραπλήσιο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ αυτών των εμπειριών. Όσες δεν είναι μόνιμες αποτελούν μια παροδική αναλαμπή συνειδητοποίησης της πραγματικής μας φύσης και συνήθως το άτομο μετά τις επιζητά συνειδητά.
Αν και οι περιγραφές μπορεί να διαφέρουν κατά περίπτωση, το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι στις εμπειρίες αυτές τα άτομα νιώθουν μια διευρυμένη επίγνωση που δεν περιορίζεται στο σώμα τους, αλλά εξαπλώνεται σε όλο το χώρο γύρω τους, στο δωμάτιο ή στη φύση, όπου κι αν βρίσκονται.
Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου αυτές οι εμπειρίες συνοδεύονται από ψυχικά συμπτώματα, όπως την εμφάνιση κάποιων φόβων και έμμονων σκέψεων, που αποτελούν ανεπίγνωστα μοτίβα που μοιάζουν να βγαίνουν ξαφνικά στην επιφάνεια και να γίνονται αντιληπτά από την επίγνωση. Είναι δηλαδή σαν ένα είδος κάθαρσης και συνήθως εξασθενούν μετά από λίγους μήνες.
Advertisment
Σε άλλες περιπτώσεις, τα άτομα βιώνουν μια ξαφνική αύξηση της ενέργειας στο σώμα τους που διαρκεί λίγους μήνες και γίνονται πολύ δημιουργικά και δραστήρια γι’ αυτό το διάστημα. Σε μερικούς η αφύπνιση συμβαίνει από μόνη της και σε άλλους όχι.
Στη συνέχεια, αναφέρουμε κάποιες περιπτώσεις πνευματικών δασκάλων σχετικά με το πώς βίωσαν την εμπειρία αφύπνισης.
– Ο πνευματικός δάσκαλος ‘Εκχαρτ Τόλλε, ο οποίος υπέφερε μέχρι τα 29 του από βαριά κατάθλιψη και άγχος, μέσα σε ένα βράδυ βίωσε τον “διαχωρισμό μεταξύ επίγνωσης και νου”, όπως λέει ο ίδιος, χωρίς ποτέ του να έχει ασχοληθεί μ’ αυτά τα θέματα. Ένιωσε “σαν να εξαφανίστηκε μέσα σε μια τρύπα και σαν να τον ρούφηξε ένα κενό”.
Τους επόμενους μήνες βίωνε μια έντονη αίσθηση γαλήνης, η οποία, αν και εξασθένησε με τον καιρό, δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Τα συμπτώματα του άγχους και της κατάθλιψης εξαφανίστηκαν οριστικά.
– Ο Ινδός σοφός Ραμάνα Μαχάρσι, σε ηλικία 16 ετών έζησε μια ανάλογη εμπειρία όπου νόμιζε ότι θα πέθαινε. Μετά από έξι εβδομάδες εγκατέλειψε το σπίτι του και πήγε και εγκαταστάθηκε στους πρόποδες του βουνού Αρουνατσάλα στη νότια Ινδία, όπου και έζησε την υπόλοιπή του ζωή. Τους πρώτους μήνες μετά την εμπειρία του δεν μιλούσε καθόλου, ενώ αργότερα άρχισε να μιλάει και να απαντάει στις ερωτήσεις που του έκαναν όσοι πήγαιναν να τον επισκεφτούν.
– Ο Αμερικανός δάσκαλος της σχολής του μη δυϊσμού, Γκάρυ Ουέμπερ, έκανε περίπου 20.000 ώρες διαλογισμό και γιόγκα, ώσπου μια μέρα ο νους του σταμάτησε ξαφνικά. Από τότε οι σκέψεις γύρω από την ιδέα του εαυτού του έχουν μειωθεί σε ποσοστό 90-95%. Όπως λέει ο ίδιος, αυτή είναι πλέον μια μόνιμη κατάσταση, ενώ οι σκέψεις του Εγώ εμφανίζονται μόνο τα πρώτα λεπτά μετά το πρωινό ξύπνημα και όταν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα του είναι χαμηλά.
– Ο πνευματικός δάσκαλος Αντυασάντι έζησε μια έντονη εμπειρία με την ενέργεια κουνταλίνι την ώρα που έκανε διαλογισμό. Όπως αφηγείται σε μια συνέντευξή του: “Έψαχνα την απάντηση σε ένα κοάν (γρίφος που δίνουν οι δάσκαλοι του Ζεν στους μαθητές τους) και μετά από πολύ έντονη προσπάθεια, παραδέχτηκα στον εαυτό μου ότι δεν μπορούσα να τη βρω.
Εκείνη τη στιγμή ήταν σαν να πάτησε κάποιος ένα κουμπί και να εκτοξεύτηκε μέσα μου ένας πύραυλος. Μια έντονη εισροή ενέργειας κατάκλυσε όλο μου το σώμα, η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πού γρήγορα και ανέπνεα σαν να είχα τρέξει σε μαραθώνιο. Σκέφτηκα ότι θα πέθαινα, αλλά μόλις παραδόθηκα εντελώς σ’ αυτή την εμπειρία, η ενέργεια σταμάτησε ξαφνικά και ένιωσα να εκτοξεύομαι στο διάστημα, σαν να έγινα ένα με το άπειρο κενό”.
– Ένας άλλος Ινδός σοφός, ο Νισαργκαντάττα Μαχαράτζ, χρειάστηκε τρία χρόνια για να συνειδητοποιήσει ότι ο αληθινός του εαυτός είναι η επίγνωση. Ο δάσκαλός του τού είχε δώσει από την πρώτη μέρα τις εξής οδηγίες: “Δεν είσαι αυτό που νομίζεις ότι είσαι. Ανακάλυψε τι είσαι. Εξερεύνησε την αίσθηση του “είμαι”. Βρες τον αληθινό σου εαυτό”. Για τα επόμενα τρία χρόνια ο Νισαργκαντάττα περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του στη σιωπή, παρατηρώντας τα όσα συνέβαιναν μέσα του.
– Ο Βούδας πέρασε από πολλά και έντονα στάδια ψυχικής και σωματικής κάθαρσης για αρκετά χρόνια, σε βαθμό που κόντεψε να πεθάνει από την πείνα, μέχρι να φτάσει στη φώτιση και στην κατανόηση για τη φύση της πραγματικότητας.
Σε άλλους, οι αλλαγές δεν είναι πολύ μεγάλες και ούτε γίνονται όλοι δάσκαλοι ή ιδρύουν σχολές αυτογνωσίας. Είναι πολλοί αυτοί που έζησαν και ζουν γαλήνια, χωρίς να γνωρίζουν το γιατί και χωρίς να νιώθουν την ανάγκη να το εξηγήσουν.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Μπάτρα “Επίγνωση” από τις εκδόσεις i write.gr
