,

Πίσω από ένα “δεν μπορώ” είναι ένα “δεν θέλω”

Όλοι μας ψάχνουμε κάτι. Κάτι που θα συμπληρώσει την ύπαρξή μας. Που θα μας ολοκληρώσει, θα μας ευχαριστήσει, θα μας κάνει να αισθανθούμε πως

Πίσω από ένα "δεν μπορώ" είναι ένα "δεν θέλω"

Όλοι μας ψάχνουμε κάτι. Κάτι που θα συμπληρώσει την ύπαρξή μας. Που θα μας ολοκληρώσει, θα μας ευχαριστήσει, θα μας κάνει να αισθανθούμε πως υπάρχει κάποιος λόγος που βρισκόμαστε εδώ.

Μερικοί περνάμε μέρες, εβδομάδες, χρόνια, ίσως και μια ολάκερη ζωή ψάχνοντάς το. Μπορεί να βρεθεί σε ένα χόμπι, σε μια ασχολία, σε ένα επάγγελμα, ακόμη και σε έναν άνθρωπο. Αλλά ποτέ δεν είναι το ίδιο για όλους. Έτσι όπως κανείς δεν κατανοεί τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο. Έτσι όπως δεν έχουν όλα για όλους την ίδια σημασία.

Advertisment

Μερικοί από μας όμως είμαστε ονειροπόλοι. Και όσο κι αν μας πληγώσει η ζωή, όσο μας προσγειώσει και μας αναγκάσει να δούμε τον κόσμο ρεαλιστικά, κάτι μέσα μας αρνείται να το κάνει. Θέλουμε να πιστεύουμε πως έχει κι άλλους τέτοιους εκεί έξω.

Που θα καταλάβουν ότι τα ξεσπάσματα οργής στα όρια υστερίας είναι ένα κάλεσμα να έρθει ο άλλος πιο κοντά, όχι να απομακρυνθεί κι άλλο. Να σου δείξει πως είναι εκεί, πως νοιάζεται και σε θέλει δίπλα του, όχι να κάνει το αντίθετο. Είναι μια έκκληση να δείξεις συναίσθηση και στοργή, και όχι να συμπεριφερθείς όσο πιο αναίσθητα γίνεται.

Είναι η ανάγκη να σταματήσεις πια να λες «δεν μπορώ». Γιατί από μικροί μαθαίνουμε πως κάθε «δεν μπορώ» κρύβει ένα «δεν θέλω». Έτσι, στην ουσία δεν είναι ποτέ ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, αλλά μάλλον αφορά το πόσο πραγματικά θέλουμε να το κάνουμε. Τελικά, στη ζωή δυο πράγματα αξίζουν να ρωτάμε: γιατί κάνουμε ό,τι κάνουμε, και αφού το κάνουμε, «και τι έγινε;»

Advertisment

Ψάχνουμε να βρούμε κάτι, αλλά δεν γνωρίζουμε τι. Κι αν το βρούμε; Θα πρέπει να ψάξουμε κάτι άλλο. Γιατί τέτοια είναι η φύση του ανθρώπου, ανικανοποίητη. Ψάχνουμε τόσο να επιτύχουμε σε κάτι ή σε όλα που στην πορεία ξεχνάμε να ευτυχήσουμε.

Πως η ζωή είναι οι αλησμόνητες στιγμές. Αυτές έχουν αξία και προσδίδουν αλήθεια στην ύπαρξή μας – μια ζωή χωρίς λήθη, που δεν ξεχνιέται. Παρόλα αυτά, κάνουμε λάθη από υπερβολική φιλοδοξία, ματαιοδοξία, υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων μας και υποτίμηση των άλλων. Και όταν φτάσουμε στο σημείο που θα μπορούσαμε να τα αλλάξουμε όλα αυτά και να πάρουμε μια άλλη πορεία, απλά ξεστομίζουμε ένα εύκολο «δεν μπορώ».

Photo: Author/Depositphotos

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής: Γιατί είναι σημαντική η ανάγνωση βιβλίων από τους γονείς στα παιδιά
Πώς βιώνουν οι άνδρες την αποβολή ενός εμβρύου; Θρηνούν ή δεν τους «επιτρέπεται»;
Στον κύκλο της ζωής το μόνο σταθερό είναι οι αλλαγές
Από βδομάδα θα ενηλικιωθώ και δεν θα επαναλαμβάνω τα τραύματα μου...

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση