Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1452 στην πόλη Αντσιάνο, κοντά στο Βίντσι της Ιταλίας. Εφευρέτης, γλύπτης, αρχιτέκτονας, μηχανικός, επιστήμονας και φυσικά ζωγράφος, ο ντα Βίντσι εκπροσωπεί επάξια μια ολόκληρη εποχή, εκείνη της Αναγέννησης και στην προσωπικότητά του βρίσκουμε την αντανάκλαση του καθολικού ανθρώπου, δηλαδή του «homo universalis».
Στην εποχή μας είναι γνωστός στο ευρύ κοινό κυρίως για δύο έργα του, τον «Μυστικό Δείπνο» και την «Μόνα Λίζα». Ωστόσο, οι πίνακες του είναι πολύ περισσότεροι, αλλά και τα υπόλοιπα επιτεύγματά του στο χώρος της τέχνης, της τεχνολογίας και της μηχανικής. Ήταν τόσο ξεχωριστός και πολυπράγμων που έγινε πολλές φορές αντικείμενο μελέτης από επιστήμονες, και από τον πατέρα της ψυχανάλυσης, τον Sigmund Freud.
Advertisment
Στις 2 Μαίου 1519 ο ντα Βίντσι πεθαίνει στο Κλου της Γαλλίας, αφήνοντας μια τεράστια παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Εκτός από τα δημοφιλέστερα έργα του, εδώ θα εστιάσουμε σε κάποια ιδιαίτερα στοιχεία της ζωής και της προσωπικότητάς του, που δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστά.
6 ενδιαφέροντα στοιχεία που δεν γνωρίζαμε για τον Leonardo Da Vinci
1. Ήταν νόθος γιος
Ο πατέρας του ήταν ένας συμβολαιογράφος ονόματι σερ Πιέρο ντα Βίντσι και η μητέρα του, Κατερίνα πιστεύεται πως ήταν μια φτωχή χωρική. Ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι η Κατερίνα ήταν στην πραγματικότητα σκλάβα του Πιέρο.
Φυσικά, οι γονείς του Λεονάρντο δεν παντρεύτηκαν ποτέ λόγω της μεγάλης ταξικής διαφοράς. Μετά τη γέννησή του, και οι δύο έκαναν ξεχωριστούς γάμους. Ο μικρός ντα Βίντσι έμεινε με τη μητέρα του τα 5 πρώτα χρόνια ζωής και ύστερα τέθηκε υπό την προστασία του πατέρα του. Τα ημερολόγια του καλλιτέχνη μαρτυρούν την κατά κάποιο τρόπο ψυχρή σχέση του με τη μητέρα του καθ’ όλη τη διάρκεια τη ενήλικης ζωής του. Η σχέση του με τον πατέρα του φαίνεται αντίθετα να ήταν στενότερη, αφού ο θάνατός του κόστισε περισσότερο συναισθηματικά.
Advertisment
2. Δεν έλαβε επίσημη εκπαίδευση
Σε αντίθεση με άλλους καλλιτέχνες της Αναγέννησης, ο ντα Βίντσι δεν έλαβε κάποια επίσημη μορφή μόρφωσης. Ωστόσο, οι παππούδες και ο πατέρας του ήταν εκείνοι που τον έφεραν σε πρώτη επαφή με την ανάγνωση, τη γραφή και τα μαθηματικά. Μεγαλώνοντας στην αγροτική περιοχή της Τοσκάνης, ο ντα Βίντσι περνούσε τον περισσότερο χρόνο του έξω και γοητευόταν από τον φυσικό κόσμο. Τα ημερολόγιά του υποδεικνύουν ότι έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο στοιχείο του νερού, αλλά επίσης και στις κινήσεις των πτηνών.
Εκτός από τη βασική μόρφωση που του έδωσαν οι κηδεμόνες του, εκείνος έμαθε μόνος του λατινικά. Ήταν επίσης αριστερόχειρας, αλλά στην πορεία έμαθε να γράφει και με το δεξί του χέρι, όπως και να ζωγραφίζει. Στα 14 του χρόνια, ο πατέρας του τον στέλνει μαθητευόμενο στη Φλωρεντία, στο εργαστήριο ενός γνωστού ζωγράφου και αρχιτέκτονα, του Αντρέα ντελ Βερόκιο. Σύντομα, ο μαθητής Λεονάρντο ξεχώρισε και άρχισε να χαράσσει την δική του καλλιτεχνική πορεία.
3. Πολλά από τα έργα του έμεναν ατελή
Και μπορεί να ήταν ένας ξεχωριστός καλλιτέχνης και εφευρέτης, αλλά είχε ένα μικρό μειονέκτημα. Ήταν εξαιρετικά αργός στη δουλειά του και έτσι πολλά από τα έργα του έμειναν ημιτελή, σχεδόν τα περισσότερα. Τα έργα του «Παρθένος και θείο Ιησούς στην Αγία Άννα», «ο Άγιος Ιερώνυμος στην έρημο» και «Η προσκύνηση των μάγων» μένουν ανολοκλήρωτα σε κάποια από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου.
Εκτός από τους πίνακες, ο ντα Βίντσι άφησε ατελείς τις περισσότερες από τις εφευρέσεις του. για την ακρίβεια, δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι κάποια από τις εφευρέσεις του πραγματοποιήθηκαν πλήρως. Επιπλέον, κανένα από τα γραπτά του δεν δημοσιεύτηκε όσο βρισκόταν εν ζωή.
4. Δεν ξεκουραζόταν σχεδόν καθόλου
Παρά την αναβλητικότητά του, ο ντα Βίντσι έγραφε και σχεδίαζε συνέχεια χωρίς διακοπή. Λέγεται ότι με το ένα χέρι ζωγράφιζε και με το άλλο κρατούσε σημειώσεις, αφού είχε καταφέρει να γίνει και αμφίχειρας. Το ανήσυχο πνεύμα του δεν του άφηνε κανένα περιθώριο για ξεκούραση. Κοιμόταν μία ώρα την ημέρα, για δεκαπέντε λεπτά τη φορά. Και είναι λογικό, αν σκεφτεί κανείς με πόσα πράγματα προσπαθούσε να καταπιαστεί συνεχώς.
5. Ήταν χορτοφάγος
Σύμφωνα με έναν βιογράφο του, τον Vasari, ο οποίος ασχολήθηκε τον 16ο αιώνα ενδελεχώς με τη ζωή του καλλιτέχνη, ο ντα Βίντσι ήταν χορτοφάγος και ανησυχούσε για τις συνθήκες διαβίωσης και θανάτωσης των ζώων. Μάλιστα φαίνεται ότι είχε μια ιδιαίτερη συνήθεια• αγόραζε πουλιά σε κλουβιά, τα οποία προορίζονταν για θανάτωση και τα απελευθέρωνε.
6. Δεν παρέδωσε ποτέ την Μόνα Λίζα στον έμπορο που έκανε την παραγγελία
Η Μόνα Λίζα παραμένει ένας άκρως μυστηριώδης πίνακας. Πολλά από τα στοιχεία του έχουν επιβεβαιωθεί, άλλα παραμένουν μετέωρα και αλλάζουν συνεχώς. Ο Λεονάρντο όντας στη Φλωρεντία από 1504 και μετά αναλαμβάνει τον πίνακα ως παραγγελία του έμπορου συζύγου της Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο. Ο πίνακας αλλάζει συνεχώς, ο ντα Βίντσι φαίνεται να είχε ένα είδους εμμονής με αυτόν και καταφέρνει να τον τελειώσει το 1519, δηλαδή λίγο πριν πεθάνει.
Η Μόνα Λίζα όμως ποτέ δεν παραδόθηκε στην οικογένεια που είχε κάνει και την παραγγελία. Ο ντα Βίντσι την παίρνει μαζί του στην Γαλλία, όπου ο βασιλιάς Φραγκίσκος Α’ τον προσκαλεί να εργαστεί. Ο ίδιος αγοράζει τον πίνακα, όπου περνά σε άλλον βασιλιά, στον Λουδοβίκο ΙΔ’, ο οποίος τον μεταφέρει στο Παλάτι των Βερσαλλιών. Εκτός από την ιστορία του όμως, ο πίνακας είναι περισσότερο γνωστός για το μυστηριώδες μειδίαμά της προσωπογραφίας. Το αντικείμενο του πίνακα έχει αποδοθεί σε πολλές άλλες προσωπικότητες εκτός από την Φραντσέσκο. Ο Freud μάλιστα πίστευε ότι το βλέμμα και το μειδίαμά της αποτελούσαν ανάκληση του προσώπου της μητέρας του καλλιτέχνη.
Photo: Author/Depositphotos
