«Δεν πρέπει ποτέ να κάνεις πρώτη σου προτεραιότητα κάποιον που σε βλέπει απλά σαν μία εναλλακτική λύση» – Maya Angelou
Αλήθεια, έχεις σκεφτεί για τους ανθρώπους που έχεις επιλέξει ή έχεις αφήσει να είναι δίπλα σου; Γιατί τους έχεις επιλέξει; Γιατί θέλεις να είναι δίπλα σου; Τους αξίζει να είναι δίπλα σου ή να σε έχουν δίπλα τους;
Σε σέβονται, όπως τους σέβεσαι; Σε διεκδικούν, όπως τους διεκδικείς; Σε θέλουν, όπως τους θέλεις; Σε αναζητούν, όπως τους αναζητάς; Σε προσέχουν, όπως τους προσέχεις; Σε φροντίζουν, όπως τους φροντίζεις; Σε θαυμάζουν, όπως τους θαυμάζεις;
Είναι εκεί δίπλα σου στις καλές και στις κακές σου στιγμές, όπως είσαι εσύ πάντα διαθέσιμος ή διαθέσιμη για τις δικές τους; Είσαι για εκείνους προτεραιότητα, όπως είναι εκείνοι για σένα ή μήπως τελικά είσαι απλά μία εναλλακτική;
Και αναρωτιέμαι… Συνειδητοποιούμε πότε είμαστε εναλλακτική για τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας; Και όταν το συνειδητοποιήσουμε, γιατί επιλέγουμε να αποφεύγουμε να το δούμε;
Μήπως με αυτό τον τρόπο συντηρούμε την προσδοκία μας ότι ο άλλος θα αλλάξει; Μήπως τελικά εμμένουμε στο να προσπαθούμε να σώσουμε μία σχέση που ίσως θα έπρεπε να έχει τελειώσει εδώ και καιρό;
Είναι όμως τόσο δύσκολο να αποδεχτούμε ότι για τον άλλον δεν είμαστε μία προτεραιότητα. Είναι δύσκολο να αποδεχτούμε ότι ο άλλος ίσως να μην μας θέλει όσο τον θέλουμε εμείς. Γιατί εκείνη τη στιγμή νιώθουμε ότι ο άλλος μας απορρίπτει, νιώθουμε ότι έχουμε αποτύχει.
Να σου πω όμως κάτι; Δεν είναι δική μας αποτυχία. Και όσο σκεφτόμαστε με αυτό τον τρόπο, καταλήγουμε να είμαστε σε σχέσεις που όταν τελειώνουν εμείς θα πιστεύουμε πάντα ότι οι άλλοι μας απέρριψαν και δεν μας θέλουν. Γιατί οι σκέψεις ανακυκλώνονται.
Συντηρώντας λοιπόν έναν μόνιμο φαύλο κύκλο σκέψεων και σχέσεων, μήπως πρέπει να αναζητήσεις την αλλαγή στις σκέψεις σου; Μη φοβάσαι να ζητήσεις βοήθεια. Διεκδίκησε την αλλαγή.
