Η σοφία μπορεί να ανακαλυφθεί μέσα σε μια κατάσταση· είναι απροσδιόριστη και ευμετάβλητη. Δεν περιορίζεται από κανόνες και αποφθέγματα. Τις περισσότερες φορές η σοφία μας ξαφνιάζει διότι είναι τόσο αντίθετη προς τη λογική και τον κοινό νου. Μια βουδιστική παραβολή τονίζει αυτό το σημείο.
Στην αρχαία Ινδία, ένας μαθητής άκουσε ότι ένας μεγάλος δάσκαλος ζούσε σε μια σπηλιά στο μακρινό Θιβέτ. Πούλησε τα υπάρχοντά του και έκανε το δύσκολο ταξίδι διασχίζοντας τα Ιμαλάια για να βρει τη σπηλιά. Μετά από πολλές δοκιμασίες ο μαθητής έφτασε στη σπηλιά και γονάτισε κατάκοπος μπροστά στο δάσκαλο.
Advertisment
«Άκουσα ότι είσαι ο πιο σοφός από τους ανθρώπους», του είπε ικετευτικά. «Μεταλαμπάδευσέ μου τη σοφία σου. Δείξε μου πώς να γίνω φωτισμένος». Ο δάσκαλος ήταν ένας κακότροπος γέρος, που δεν χάρηκε καθόλου με την αναστάτωση που του προκάλεσε ο εισβολέας. Κουνώντας το κεφάλι του, του απάντησε: «Νομίζεις ότι η σοφία παρέχεται δωρεάν; Φέρε μου ένα τσουβάλι χρυσάφι και, αν είναι αρκετό, θα σε κάνω φωτισμένο».
Ακούγοντάς το αυτό ο μαθητής αποθαρρύνθηκε, αλλά σηκώθηκε όρθιος και επέστρεψε στην Ινδία. Εκεί μόχθησε μέχρι να μαζέψει ένα τσουβάλι χρυσάφι. Πέρασε πολύς καιρός. Τότε ο μαθητής ξανάκανε το δύσκολο ταξίδι διασχίζοντας τα Ιμαλάια και γονάτισε κατάκοπος μπροστά στο δάσκαλο.
«Έκανα ό,τι μου ζήτησες, δάσκαλε. Γέμισα ένα τσουβάλι με χρυσάφι, ώστε να μου δείξεις το δρόμο για τη φώτιση». Ο δάσκαλος έτεινε το χέρι του. «Δείξε μου». Τρέμοντας ο μαθητής έβγαλε το τσουβάλι από κάτω από τον μανδύα του, το αντίτιμο για τα τόσα χρόνια σκλαβιάς. Ο δάσκαλος το άρπαξε και με μια κίνηση πέταξε το χρυσάφι στον αέρα. Μέσα σε δευτερόλεπτα ο άνεμος το παρέσυρε μακριά.
Advertisment
«Τι; Τι;» φώναξε αποκαρδιωμένος ο μαθητής. «Δεν μου χρειάζεται το χρυσάφι», είπε ο δάσκαλος. «Είμαι γέρος και ζω σε μια σπηλιά. Δεν ξέρεις ότι τα λεφτά δεν αγοράζουν τη σοφία;»
Ο μαθητής έμεινε με το στόμα ανοιχτό και το κεφάλι να αιωρείται. Ξαφνικά ο δάσκαλος έβγαλε το σανδάλι του και με αυτό χτύπησε δυνατά το μαθητή στο αφτί.
Εκείνη τη στιγμή ο μαθητής ένιωσε απόλυτη διαύγεια. Η αλήθεια φανερώθηκε. Ήρθε η αφύπνιση.
Το μονοπάτι της σοφίας αποκαλείται «το μονοπάτι δίχως μονοπάτι», ακριβώς γιατί δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές. Δεν υπάρχει διαδρομή και, το πιο απογοητευτικό από όλα, ένας δάσκαλος δεν μπορεί να βοηθήσει. Το πολύ που θα έλεγε ένας δάσκαλος θα ήταν: «Έχω περάσει κι εγώ από εκεί. Συνέχισε να περπατάς».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Deepak Chopra «Το Μέλλον του Θεού» από τις εκδόσεις Πεδίο
