Οι άλλοι φταίνε. Αχ, τι ωραία αίσθηση! Το να επιρρίπτουμε τις ευθύνες στους άλλους, δίνει την αίσθηση μια ωραίας, ζεστής κουβερτούλας που μπορούμε να χουχουλιάσουμε όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλουμε.
Η επίρριψη ευθυνών είναι μια απατηλή συνήθεια που μας κάνει να απαρνούμαστε οποιαδήποτε δική μας ευθύνη σε ό,τι συνέβη και μας δίνει την ψευδαίσθηση, ότι με αυτόν τον τρόπο δεν θα αισθανθούμε άσχημα για οτιδήποτε κάναμε ή δεν κάναμε. Αντί να δούμε, να αντιμετωπίσουμε και να βρούμε λύση σε κάποιο πρόβλημα, κατηγορούμε τον άλλον ώστε να αισθανθούμε ότι έχουμε βγει από πάνω ή να δώσουμε άδεια στον εαυτό μας να μην ασχοληθεί με τα θέματά του.
Advertisment
Όταν η επίρριψη ευθυνών γίνει συνήθεια, είναι δύσκολο να τη σταματήσουμε. Χρειάζεται να χαλαρώσουμε λίγο το σχοινί και να αναλάβουμε την ευθύνη για τη ζωή μας, για τις επιλογές μας, τις πεποιθήσεις μας και τις προσδοκίες μας. Δεν λέω ότι πρέπει να αφήσουμε τους άλλους να συμπεριφερθούν άσχημα απέναντί μας, αλλά κι ούτε να αισθανόμαστε ότι η ευημερία μας εξαρτάται από το τι κάνουν ή δεν κάνουν οι άλλοι, αν μας κάνουν ή δεν μας κάνουν ευτυχισμένους.
Η πιο βασική ερώτηση που χρειάζεται να κάνουμε στον εαυτό μας πριν ξεκινήσουμε να ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους, είναι να δούμε μήπως ανεχόμαστε πράγματα τα οποία δε θέλουμε να ανεχόμαστε. Για παράδειγμα: αν το ταίρι μας δεν συμπεριφέρεται σωστά, τότε θα πούμε ότι φταίει επειδή δεν μπορούμε να αποδεχτούμε το γεγονός ότι δεν θα αλλάξει κι ότι μάλλον θα χρειαστεί να ανεχόμαστε συμπεριφορές που δεν μας ταιριάζουν.
Βέβαια, μπορεί να έχουμε υπερβολικές προσδοκίες από τον άλλον και να πιστεύουμε ότι πρέπει να συμπεριφέρεται, να κινείται και να σκέφτεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο ή με τον δικό μας τρόπο. Επειδή δεν μπορούμε να δούμε την αλήθεια, δηλαδή ότι ο άλλος δεν θα αλλάξει κι ότι οι προσδοκίες μας είναι μη-ρεαλιστικές, μας είναι πιο εύκολο να του ρίξουμε τις ευθύνες για τη μιζέρια και τη δυστυχία μας. Το ίδιο ισχύει και σε όλους τους άλλους τομείς της ζωής μας που εμπλέκονται άνθρωποι (δουλειά, οικογένεια, φίλοι).
Advertisment
Όταν ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους, συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στο πρόβλημα και όχι στη λύση. Γι’ αυτό θα ήταν χρήσιμο να ρωτάμε τον εαυτό μας: «Ποια θα μπορούσε να είναι μια πιθανή λύση;» Η λύση θα μπορούσε να είναι να κάνουμε μια άβολη συζήτηση, να αφήσουμε τη σχέση, να δούμε τα δικά μας θέματα – όπως λάθος προσδοκίες – να αξιολογήσουμε τη δική μας συνεισφορά στο θέμα που προέκυψε.
Καλό είναι να θυμόμαστε ότι το να επιρρίπτουμε ευθύνες μας απομακρύνει κυρίως από τον ίδιο μας τον εαυτό ο οποίος είναι ο μόνος υπεύθυνος για την ευημερία μας και ο μόνος υπεύθυνος για να μας κάνει ακόμη καλύτερους. Συνεπώς, υπάρχει κάτι στη ζωή σας πάνω στο οποίο χρειάζεται να βάλετε κάποια όρια, να αναθεωρήσετε τις προσδοκίες σας ή να απομακρυνθείτε, αντί να αναβάλετε την ευτυχία σας περιμένοντας να αλλάξουν οι άλλοι ή οι καταστάσεις;
- Τίποτα από όσα βιώνουμε δεν πάει χαμένο - 20 Σεπτεμβρίου 2019
- Σχέσεις: Κάθε πρόκληση ένα μάθημα και δώρο; - 22 Μαΐου 2019
- Για όλα φταίνε οι άλλοι… - 6 Μαρτίου 2019
