Θα μπορούσε να είναι το μικρότερο μουσείο του κόσμου• το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για το μικρότερο μουσείο της Ελβετίας. Είναι τόσο μικρό που δεν υπάρχει εισιτήριο, διότι δεν υπάρχει τίποτε στο οποίο πρέπει να μπείτε για να επισκεφθείτε το μουσείο.
Το «μουσείο τσέπης», όπως το αποκαλούν, ή Hoosesagg Museeum, είναι ένα μουσείο που χωράει σε ένα παράθυρο πόρτας σπιτιού 50×50 εκατοστών. Το σπίτι ανήκει στους Ντάγκμαρ και Ματίας Βεργκέατ και βρίσκεται σε ένα γραφικό στενό της παλιάς πόλης της Βασιλείας, στην Ελβετία. Το ζευγάρι αποφάσισε εδώ και 24 χρόνια να λειτουργεί αυτό το μοναδικό και ιδιαίτερο μουσείο.
Advertisment
Τα περισσότερα εκθέματα προέρχονται από τα χιλιάδες αναμνηστικά που διαθέτει το ζευγάρι, ωστόσο όποιος έχει μια ενδιαφέρουσα συλλογή 30 ή περισσότερων αντικειμένων μπορεί να υποβάλει μια αίτηση, η οποία εξετάζεται από τους ιδιοκτήτες και αποφασίζεται αν μπορούν να υποστηρίξουν μια θεματική έκθεση.
Advertisment
Το μουσείο, που βρίσκεται στην οδό οδό Imbergasslein (οδός Πιπερόριζας) αρ. 31 είχε ως θέμα του από την αρχή της χρονιάς το Παρίσι, και συγκεκριμένα τον Πύργο του Άιφελ. Τον Δεκέμβρη του περασμένου έτους το θέμα ήταν οι 3 μάγοι με τα Δώρα και το καλοκαίρι το θέμα ήταν πράσινες βελόνες πλεξίματος.
Η Ντάγκμαρ είναι αυτή που είχε αρχίσει από μικρή να μαζεύει διάφορα αντικείμενα, όπως τα κουδούνια που κρεμούσαν οι κάτοικοι στις αγελάδες της περιοχής. Δεν έχει καταμετρήσει όλες τις συλλογές της, αλλά είναι πεπεισμένη πως ξεπερνούν τα 1.000 αντικείμενα. Αυτό που γνωρίζει και εντυπωσιάζει και τους περαστικούς τουρίστες είναι ότι ένα αντικείμενο από μόνο του δεν εντυπωσιάζει κανέναν, αλλά όλα μαζί διαμορφώνουν μια εντυπωσιακή και σίγουρα νοσταλγική εικόνα.
Ο θαυμασμός των τουριστών ξεκίνησε από το 1995, όταν το ζευγάρι άρχισε να προσέχει τις ορδές των τουριστών που περπατούσαν στην παλιά πόλη και κοντοστέκονταν στο δικό τους παράθυρο, μέσα από το οποίο διαγράφονταν τα χιλιάδες αυτά αντικείμενα που κατέχει το ζευγάρι. Έτσι, αποφάσισαν, αντί να κλείσουν τελείως το παράθυρο με μια κουρτίνα και να αποφύγουν τους «περίεργους», να στρέψουν την προσοχή τους στην ειδική βιτρίνα που έφτιαξαν και που θα περιείχε ανά κάποιους μήνες και ένα διαφορετικό θέμα.
