Αρχίζω σιγά-σιγά να με αγαπώ. Αρχίζω να φροντίζω τις πληγές μου, να με αγαπάω για τα λάθη μου και να μη με κρίνω πια τόσο σκληρά. Αγγίζω πια όλη μου την προσωπικότητα με αγάπη και κατανόηση.
Βλέπω σε εμένα πια όλα τα καλά; ναι, όλα αυτά που δεν κατάφερες να δεις. Δε με κατηγορώ πια που δε με αγάπησες. Πρόβλημά δικό σου είναι και ευθύνη για την αγάπη ή μη των άλλων εμείς δεν έχουμε.
Advertisment
Αρχίζω σιγά-σιγά να με αγαπώ. Θέλω πια να με συγχωρώ, να κλείνω ευκολότερα πόρτες, να με αφιερώνω στον εαυτό μου περισσότερο. Θέλω να βλέπω τα καλά μου, να μη με περιορίζω για τις πεποιθήσεις και τις προκαταλήψεις των άλλων, να ακούω αυτά που θέλει να μου πει το σώμα μου.
Θέλω να αγαπάω τον εαυτό μου πρώτα, χωρίς όμως αυτό να καταλήγει σε αναισθησία και αδιαφορία. Θέλω να με αγαπώ, γιατί αν δε με αγαπώ, ποιος θα το πράξει για μένα; Θέλω να κοιμάμαι και να ξυπνάω τις ώρες που έχω ανάγκη, να ακούω τις ανάγκες του εαυτού μου και να τις σέβομαι.
Αρχίζω σιγά-σιγά να με αγαπώ. Δε με κατηγορώ πια για τη συμπεριφορά σου, δε με πικραίνω για τη δική σου ανικανότητα να δεις την αξία μου. Προσπαθώ να ξεχνάω αυτό που με στεναχωρεί, διότι έχω μία ζωή και είναι πολύτιμη. Δεν θέλω πια να με σπαταλώ, ούτε να σου δίνω ευκαιρίες που δε θα μπορέσεις ποτέ σου να εκμεταλλευτείς.
Advertisment
Αρχίζω σιγά-σιγά να με αγαπώ. Δε θέλω πια να με τιμωρώ για τις συμπεριφορές άλλων. Δε θέλω να εξαρτώμαι από τις γνώμες των άλλων, ούτε να μην είμαι ο εαυτός για τις επιταγές των άλλων. Δε θέλω να ζω μία ζωή στην οποία δεν θα είμαι ο εαυτός μου, μία ψεύτικη ζωή στην οποία δε θα είμαι εγώ. Αρχίζω σιγά-σιγά να με αγαπώ. Δεν περιμένω πια εσένα αλλά ούτε και κανέναν άλλο για αυτό.
Photo: Author/Depositphotos
- Ένα μωσαϊκό η ζωή, με χαρές και λύπες - 26 Φεβρουαρίου 2024
- Οικογένεια… ένας θεσμός με πολλές δομές - 14 Φεβρουαρίου 2024
- Η ευτυχία δεν είναι προορισμός… αλλά ταξίδι - 22 Ιανουαρίου 2024
