Για εκείνους τους γιατρούς, τους γενναίους ήρωες αυτού του κόσμου…

Έτσι είναι αυτοί οι άνθρωποι. Λιτοί και σπουδαίοι. Απλοί και ελεύθεροι. Όχι χάρη στο κύρος του επαγγέλματός τους, αλλά στην καθαρότητα των πράξεών τους.

Για εκείνους τους γιατρούς, τους γενναίους ήρωες αυτού του κόσμου...

Έτσι είναι αυτοί οι άνθρωποι.
Λιτοί και σπουδαίοι.
Απλοί και ελεύθεροι.
Όχι χάρη στο κύρος του επαγγέλματός τους, αλλά στην καθαρότητα των πράξεών τους.

Στην πίστη που δείχνουν.
Στο σεβασμό εκείνον που μαρτυρά το πρόσωπό τους.

Advertisment

Θέλει μεγάλη δύναμη τούτες τις ώρες να μπαίνεις σε αυτή την μάχη.

Άραγε, το τέλος θα με δικαιώσει ή θα βγω ηττημένος;

Έτσι λοιπόν είναι αυτοί οι άνθρωποι.
Γεμάτοι δημιουργία και αγάπη για το συνάνθρωπό τους.
Διότι, κρατούν στα χέρια τους την λέξη ζωή.
Για αυτό και πρέπει να την πιστεύουν.

Advertisment

Είναι δυνατόν να είσαι γιατρός και να μην γνωρίζεις την αξία της;
Τα δικαιώματά της;

Για αυτό σου λέω.
Είναι λειτούργημα αυτό που πρεσβεύουν.
Μια πράξη εμπιστοσύνης και ένα είδος ανθρωπισμού που μόνο ένας ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να νιώσει.

Τώρα θα μου πεις…
Έτσι είναι όλοι;
Μάλλον όχι.
Αλλά υπάρχουν εκείνοι οι λίγοι που κάνουν την διαφορά.

Κοίτα τα μάτια τους…
Εκεί βρίσκεται η ελπίδα.
Εκείνο το χαμόγελο που θες να ερμηνεύσεις.
Εκείνη η προσμονή του ότι υπάρχει λόγος πνοής.

Και τα χέρια τους;
Στάθηκες ποτέ να τα κοιτάξεις;
Να δεις την κούρασή τους.
Τον πόνο τους.
Το φάρμακο εκείνο που θα σε κρατήσει στην ζωή.

Και έρχεται τώρα αυτή η πανδημία για να δοκιμάσει τα πιστεύω τους.
Να τα βάλει με την υπομονή τους.
Να αλλοιώσει τον χαρακτήρα τους.

Λες να τα καταφέρει;

Όχι βέβαια.
Γιατί η ζωή είναι πιο πάνω από το οτιδήποτε πάει να την καταστρέψει.
Αρκεί να έχεις πίστη και επιμονή σε αυτήν.

Στους γιατρούς λοιπόν.
Στους γενναίους ήρωες αυτού του κόσμου.
Που περνούν την μισή τους ζωή για να σε κάνουν και πάλι υγιή.
Να σε φέρουν στην ζωή αλλά και να σε σώσουν από τα δίχτυα του θανάτου.

Και να σου υπενθυμίσουν τι σημαίνει να ζεις.
Να έχεις υγεία.
Να χαμογελάς.
Να ονειρεύεσαι.
Να έχεις στόχους και να ξεκινάς από την αρχή.

Νομίζεις ότι δεν φοβούνται;
Φυσικά και ναι.
Απλά καλύπτουν αυτόν τον φόβο με αισιοδοξία.
Για να αντέξουν λίγο παραπάνω.
Και να μην λυγίσουν.

Ξέρεις πως είναι να δουλεύεις σε νοσοκομείο;
Να βλέπεις ανθρώπους που παρακαλούν για μια ακόμα μέρα ζωής;
Να σε κοιτούν στα μάτια και να περιμένουν εκείνο το θαύμα για να συνεχίσουν να προχωρούν;

Και άντε τώρα να διαλέξεις ποιον να σώσεις…
Είναι μονάχα κριτήριο η ηλικία ή και η διάθεση για ζωή;
Μήπως είναι και εκείνη η πίστη που της δείχνεις;

Βγες και Χειροκρότησε αυτούς τους ανθρώπους.
Και κάνε μια προσευχή και για τους ασθενείς τους.
Για να γεμίσει με δύναμη η ψυχή.
Και να διώξει όποιο σκοτάδι την σκιάζει.

Μακάρι να βγουν νικητές.
Και να σώσουν τον κόσμο.

Latest posts by Νικόλ Παπαδοπούλου (see all)

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Το 2013 πέθανα και ξαναγεννήθηκα» | Μαθήματα ζωής από τον άστεγο Μιχάλη Σαμόλη
«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου...
Οι "αόρατοι άνθρωποι" που ζουν ανάμεσά μας, δεν είναι απλά νούμερα… είναι άνθρωποι
Ο άνισος εχθρός... ένα αφιέρωμα για όσους έφυγαν νωρίς

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση